Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Biz mükemmeliz! Biz yenilmeziz! Aslanlar! Aslanlar!"
Severus baygınlık geçirmenin eşiğinde kendini geriye attı ve koltukta uzandı. Harry oturma odasının ortasında dönüp aynı şarkıyı söyleyip dururken Severus, Sirius'un eve girmesine izin vermemeyi düşündü.
O korkunç köpek, oğluna saçma sapan şeyler öğretiyordu.
Severus dergiyi kaldırıp iksir sayfasında yazılan haberi okurken Harry sehpanın üstüne çıkıp koltuğa, oradan da camın önündeki minderlere atladı. Atlarken saçma Gryffindor şarkısını söylemeyi kesmediği için nefesi kesiliyordu.
"Aslanlar! Aslanlar!"
Kapıdan giren bedeni fark edince Severus başını kaldırıp sakince kocasına baktı. Bugün ikisinin de izin günüydü, bu nedenle bol bol boş vakitleri vardı. Aslında dışarı çıkmayı önerecekti ama James'in yüzündeki ifadeyi görünce vazgeçti.
Dağınık saçları daha da dağılmış, rengi atmıştı. Kusacak gibi duruyordu. Ağır adımlarla, elini midesine bastırarak yanına gelince Severus hemen kenara kaydı. James üstünden geçip koltukla arasına sıkıştı ve kolunu ona sardı.
"Neyin var?"
"Midem bulanıyor."
"Aç mısın?"
"Hayır. Bilmiyorum... Kustum."
Severus saçlarını okşadı. "Blissy," diye seslendi ev cinine. Tanıdık sesi duyunca başını çevirdi. "Mide bulantısı için bir şeyler yapar mısın? İçine de ikinci çekmecedeki mor iksirden iki damla koy."
Ev cini başını salladı. "Hemen hazırlıyorum Efendi Severus."
Severus kocasının alnına bir öpücük kondurdu. "Birazdan geçer."
James yüzünü ekşitip kolunu çekti ve elini tekrar midesine bastırdı. Birkaç saniye sonra derin bir nefes alıp gözlerini açtı. "Harry, bebeğim biraz sessiz olur musun?" dedi onun geldiğini bile bilmeyen Harry'e. Harry, koltuğun kenarında atlama pozisyonunda durup irkilerek ona döndü. Söylediği şarkının sözleri son buldu.
"Baba iyi misin?" diyince James gülümsedi.
"Merak etme Doktor, bir şeyim yok."
Harry başını sallayıp yere atladı ve küçücük bedeniyle salonun cam kapısına ilerledi. Biraz uğraşarak açıp kendini dışarıya attı ve koşarak oturdukları yerden net bir şekilde görünen oyun parkına ilerledi. Sessiz kalmaktansa ses çıkarabileceği bir yere gitmeyi seçmişti.
"Yeryüzündeki en sevimli çocuğa sahibiz," dedi James gülümseyerek. Severus da gülümsedi. Saçlarını okşarken huzurla derin bir nefes aldı.
"Hastaneye gitmek ister misin?" James başını iki yana salladı. Severus onun böyle yapacağını biliyordu. James'in canı tatlıydı ama hasta hissettiğinde o kadar üşengeç, halsiz ve mızmız olurdu ki çok hasta olup da Severus tarafından sürüklenerek götürülmediği sürece asla kalkıp gitmezdi.
