1. SESSİZLİK

12 5 0
                                    

...

1. SESSİZLİK

Lucia & Silence

Silence is the loudest scream..

...

Sessizlik, sadece biraz sessizlik istiyordum. Çok mu şey istiyordum. Kafamın içindeki sesleri susturmak istiyordum. Sesler.. Çok ses vardı. Ve ben dayanamıyordum. Alışamamıştım.. Alışacağımı da sanmıyordum.

Yine sabaha kadar bu sesleri susturmaya çalışacak, herkes uyanıncada bir kaç saat kadar kum torbasını yumruklayacaktım. Düzenim vardı. Ancak kafamın içi.. Çok dağınıktı. Düşüncelerim yüzünden uyuyamıyordum. Kafamın içi susmuyordu.

"İlk babanda denemek ister misin?" susmuyordu. Gözyaşlarım ağır ağır akmaya başlamıştı.
Neden yapmıştım. Neden biri beni durdurmamıştı. Neden o adam babamı öldürmemi istemişti. Sorular vardı.. Cevapsız sorular. "Herkese Liman ol ama unutma kimseye sırtını verme şu abiye bile" bunu hatırlayınca yüzümde buruk bir gülümse var oldu. Bu cümleyi her gece kendime tekrarlardım. Kimseye güvenme, kimseye sırtını verme Liman. "Seni seviyorum Limanım" göz yaşlarım daha şiddetlendi. Dudaklarımı büzdüm. Şuan bunu Boss görse beni ringe almazdı. Ağlamamalıydım. Güçlü olmalıydım. Kimse benim ağladığımı görmemeliydi. Ama kafamdaki sesler işimi zorlaştırıyordu.
"Rota sende Limanım" rota bendeydi ama ben ölüme çeviriyordum dümeni. "Hadi" yapmamalıydım "Rota bende" yapmamalıydım. Binmemeliydim o gemiye işte. Ama yapmıştım. Binmiştim o katil gemiye. Şimdi kafamdaki sesler alıyordu intikamını.

Sessizlik istiyordum. Kafamın içindeki sesleri susturup biraz kafamı dinlemek istiyordum.
Çok mu şey istiyordum? Kafamın içini dinleyeceğim zaman sessizliği duymak istiyordum.

Çok mu şey istiyordum?

Ağlıyordum.

Kafamın içini duymamak için ağlıyordum.

Kafamın içindekileri susturmak için ağlıyordum.

Kendi kendime fısıltıyla tekrarladım.

"Ağlamak zayıflıktır Liman. Sen güçlüsün"

Değildim

Güçlü falan değildim.

Kalbim küçük bir soruna bile katlanamazdı artık.

Katil miydim ben?

Katildim.

Silah da bir katildi.

Görkem denen adamda katildi.

Herkes katildi.

Herşey katildi.

Birinin beni durdurması gerekiyordu.

Durdurmadılar.

Kaçtılar.

Beni benle baş başa bıraktılar.

Ben yanlızlığı sevmezdim.

İnsanlara yanlızlığı sevdiğimi söylesemde nefret ederdim yanlızlıktan.

Hem babama sarılmadan uyuyamazdım ki ben.

Günahsız ŞeytanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin