Bebek İçin - Yeniden Yazılıyor.

7.Bölüm

Kitabın gidişatından memnun musunuz?

Önceki bölümlerle yazım hataları olabilir, kusuruma bakmayın, daha dikkatli olacağım.

~

İnsan, hayatında bir olumsuz görmeyiversin, hemen ardı arkası gelirdi. Bu da, hayatın düşene tekme atmasıydı sanırım, önce düşürüyor, sonra tek eliyordu.

Bebeğimi ilk öğrendiğimde, henüz şaşkınlığımı yaşamadan ard arda bir sürü olay yaşadım, daha yeni annemi kaybettim üzerine Alp'le bir sürü olay yaşadım, bu esnada bebeğimi her kötülükten korumaya çalışsam da, kendimi koruyamadım.

Şimdi karşımdaki adam, bir dağ gibi dikilmiş onun evinde kalacağımı söylerken, öylece gözlerine bakıyordum sadece.

"Güzelim, bence de en doğrusu bu yalnız kalmaman gerekiyor. Ben de işe başlayacağım, yalnız kalacaksın."

Ayda'nın dediğiyle ona baktım. O evde de illa ki yalnız kalmayacak mıydum? Hoş Yamaç'ta para fazlaydı, illa ki evde çalışan insanlar olacaktı ancak bilmiyordum, bir adamla aynı evde yaşamak üstelik evli bile değilken hoş karşılanmazdı.

"Gel otur bir konuşalım." dedi Yamaç koltuğu işaret ederek. Ardındandan Ayda'ya döndü, "Bize çok az izin verebilir misin?" Ayda mutfağa doğru gittğinde, Yamaç koltuğa oturmuştu, gözlerim kan damlayan eline kaydığında derin bir nefes aldım, koltuk yerine banyoya doğru gittiğinde Yamaç merakla bakmıştı ancak ona bir açıklama yapmadım, banyodan ilk yardım çantamı aldım bu çantayı da sürekli sakarlık yapıp bir yerlerimi kestiğim için almıştım ancak işe de yaramıştı.

Çantayla birlikte koltuğa oturdum, bir bacağımı kalçamın altına koyarak çantadayı sehpanın üzerine koydum ve pansuman malzemelerini çıkarttım. Yamaç ise dikkatle beni izliyordu. Oksijenli suyu pamuğa döktüm.

"Elini uzat."

"Gerek yok, yıkarım geçer birazdan."

Yamaç'ı dinlemedim ve eline uzandım, elini tuttuğumda, ona biraz daha yaklaşmak durumunda kalmıştım. Elini açık tuttuğunda gerçekten kemiklerin biraz açıldığını fark etmiştim.

"Bak, yakın zamanda karnın belirginleşecek ve hamile olduğun bilinecek. Yanyana görülmek durumunda da kalacağız." diye başladı Yamaç, onu dinlerken, bir yandan da elini temizliyordum. Elini kısa bir süre bıraktım, kanlanmış pamuğu atıp, başka bir pamuğa batikon döktüm ve elini tekrar tuttum. "Yanımda hamile bir kadınla görüldüğümde ister istemez zaafım olacaksınız. Etrafımda düşmanlarım var Efsun, seni ve bebeğimizi riske atmak olur sizi tek bırakmak."

Ne?

Başımı hemen kaldırarak ona baktım, ne düşmanından bahsediyordu bu adam? Bir iş adamının nasıl böyle tehlikeli düşmanı olabilirdi? Bana ya da bebeğime zarar verecek, ne düşmanı olabilirdi ya? "Yamaç sen neyden bahsediyorsun?" dediğimde kasıldığımı hissediyordum, "Kim bize zarar verecek?"

"Nasıl bir hayat yaşadığım hakkında zerre fikrin yok Efsun, sizi garantiye almam gerekiyor. Hem sen de zor bir süreçten geçiyorsun, seni yalnız bırakmak da istemiyorum."

"Yamaç sen ne dediğinin farkında mısın? Ne hayatı, ne düşmanı ya?"

Sinirlenmeye başlıyordum, bir de Yamaç'ın çevresinden biri zarar verecek mi diye mi düşünecektim? Bu adam ne işlerle uğraşıyordu böyle? Kafamda bir süri tilki gezmeye başlamıştı ve ben bu tilkilerden çok rahatsızdım.

Az evvel batikon sürdüğüm, ancak henüz sarmadığım elini kaldırıp yanağıma koyduğunda bu kez kesinlikle elim ayağıma dolaşmıştı ve ne yapacağımı bilemez halde kapkara gözlerine baktım.