Mühür * Derek Hale *

1.BÖLÜM🐺

Multimedya: Rayne Hill

Nefes nefese ormanda koşuyordum. Vücudum bilmediğim bir nedenden dolayı titriyordu.

Ensemde hissetiğim nefes ile daha çok koşmaya başladım. Arkamda beni takip eden şeyin ne olduğunu bilmiyordum.

" Benden kaçamazsın Rayne " duyduğum hırıltılı ses ile korkuyla hızımı arttırdım.

Sonunda ana yola çıktığımda bir umut etrafı kolaçan ettim. Arkamı dönüp baktığımda karşımda bir kaç metre ileride sırtı dönük bir şekilde duran birisi vardı.

Yanına giderek omzuna dokundum.
"Lütfen bana yardım edin" omzuna dokunmam ile ortadan yok oldu. Ve ensemde yine yakıcı bir soğukluk hissettim. Bu şey her neyse ensemi öpmüştü.

" Benden asla kaçamazsın regina mea" korkuyla çığlık atmaya başladım.

~~~~~~~~~~~

" Uyan Rayne uyannn!!! " Çığlık atarak yerimden sıçradığımda omuzlarımı tutan eller sayesinde kendime gelmiştim.

Ne olduğunu anlamaya çalışarak etrafa baktım. Dışarda yağan yağmurun sesi bile beni sakinleştirmeye yetmiyordu artık. Omuzlarımı tutan elleri hızla ittirerek yatakta geriye doğru süründüm. Sırtımı yatak başlığına yasladım. Işığın açılmasıyla beni uyandıranın Anya olduğunu gördüm. Elindeki su bardağına su doldurup yanıma geldi. Yatağa oturark elindeki su bardağını bana uzattı.

" Rayne iyi misin? Sen " tutuğum bardağı titreyen ellerim sayesinde zorla içip arkadaşıma baktım. Hayır anlamında kafamı iki yana salladım. "Hayır değilim Anya çok korkuyorum. Bitmeyen kabuslarıma yenileri ekleniyor" söylediğim şey ile bana üzgünüm dercesine baktı. Tam iki yıldır bu durumdaydım. 16.yaş günümden sonra bu kabuslar bana resmen musallat olmuşlardı. Hemen hemen her gece bu kabusları görüyordum. Ve artık bıkmıştım.

Elimde tuttuğum su bardağını yanımda duran komodine koydum. En başından beri yanımdan ayrılmayan arkadaşıma baktım. Kabuslarım için gittiğim psikolog da tanışmıştık. Kabuslarım yapılan tedaviler sonucunda geçmediği için tedaviyi bırakmıştım. Ama Anya ile hiç ayrılmamıştık ve iki yıldan beri de arkadaştık. Hatta aynı evde bile yaşıyorduk. Bir anne şevkati ile bana bakan arkadışıma gülümsemeye çalışarak baktım.

" Bugün yanında yatmamı ister misin? Tatlım" sorduğu soruyla evet anlamında kafamı aşağı yukarı salladım. " Evet isterim " ayağa kalktı ve ışığı kapattı. Yanıma gelerek yorganın içine girdi. Kafamı göğsüne koydum ve gözlerimi kapattım. O da saçlarımı okşamaya başladı. Uykuya dalmadan önce en son duyduğum şey ise Anya'nın her şey güzel olucak demesiydi.

Sabah kuş cıvıltılarıyla gözlerimi araladım. Sağ elimi yanımda gezdirdiğimde hissettiğim soğukluk ile başımı kaldırıp baktım. Anya'nın olmadığını görünce yerimde doğruldum ve oturur pozisyona geldim. Karşı masada duran tepsinin gözüme çarpmasıyla ayağa kalktım ve masanın yanına adımladım. Tepside kahvaltı vardı ve yanında kalpli bir kağıda yazılmış minik bir not;

" Acil bir işim çıktı. Sakın o tepsidekileri yemeden okula gitmiyorsun minik kelebek:) "

Yazan nota bakıp gülümsedim. İlk önce banyoya gittim kişisel ihtiyaçlarımı karşıladım. Ve tekrar odama geldim. Saate baktığımda saatin 7.45 olduğunu gördüm. Koca bir siktir çekerek hızla kahvaltımı yapıp üstümü giyindim. Ve koşarak aşağıya indim. Tabi inerken kendi ayağıma takılıp yere düşmemi saymazsak gayet iyi iş başarmıştım.

Okul binasına giriş yatığımda etrafı şöyle bir süzdüm. Ah canım okulum. Okulumu çok sevdiğimi söylemişmiydim size söylemedimse şimdi söylüyorum okulumu çok seviyorum ve liseyi bu okulda bitirmek istiyorum. Her neyse sınıfa çıktım ve yerime oturdum. Yanıma oturan çocuk ile kaşlarımı çattım.

" Hey neden yanımda oturuyorsun sen!!! " Kabul biraz kabaca sormuş olabilirim ama yanıma izinsizce oturması beni nedensizce sinirlendirmişti.

" Şey başka yer yoktu o yüzden oturmak zorunda kaldım. " Masum bir ses ile söylediği şey ile hızla etrafımı kontrol ettim. Çocuk doğruyu söylüyordu. Gerçekten de yer kalmamıştı. Bulunduğum kaba davranıştan dolayı pişman bir şekilde çocuğa döndüm.

" Üzgünüm zor zamanlar geçiriyorum da" dediğim şey ile bana masum bir gülümseme gönderdi. Ellerini uzatarak bana baktı.

" Tanışalım mı? Benim adım Zack peki senin adın ne? " Bende gülümseyerek elini tuttum. " Bende Rayne memnun oldum" biz gülüşerek sohbet ederken sınıfa hocanın girmesiyle ayağa kalktık.

" Oturun çocuklar" hocanın derse başlaması ile Zack ile konuşmayı kestim ve derse odaklandım. Belki de odaklandığımı sandım. Dersin ortalarına doğru birden gözüm karardı ve önümdeki kağıdı istemdışı karalamaya başladım.

Birinin bana seslenmesi ile kendime geldim. Zack bana endişeli gözler ile bakarken ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. " Ne oldu bana " sorduğum soru ile Zack endişesinin sesine yansımasını engel olamamıştı.
" Birden titremeye ve önündeki kağıdı karalamaya başladın. Sen iyi misin Rayne? " dediği şey ile hızla önümdeki kağıda baktım. Gördüğüm görüntüyle şoka girdim. Çünkü kağıtta heybetli ve otoritesini belli eden siyah bir kurt çiziliydi. Oturduğum yerden kalktım. Elime çizdiğim kağıdı da alarak hocanın itiraz dolu cümlelerini umursamadan sınıftan çıktım.

Koşarak eve geldim ve kendimi odama kapattım. Bütün bunlar neden oluyordu bilmiyorum ama kesin bildiğim bir şey vardı oda kafayı sıyırdığımdı.

Saatlerce pencerenin yanında ki koltukta oturdum. Eve gelen Anya'nın sesini bile duymamıştım. Omzuma dokunan el ile yerimden sıçradım. Anya olduğunu gördüğümde derin bir nefes alarak sakinleştim.

" Sen iyi misin? Rayne " değilim anlamında kafamı iki yana salladım. "Hayır değilim Anya " elimde tutuğum çizimi gördüğünde telaşla hızla elimden çekip aldı.

" Oww hayır hayır bu olamaz " ben daha ne olsuğunu anlamdan odadan çıktı. Kapının önünde telaş ile biriyle konuştuğunu duyuyordum.

" Bu olmamalıydı "

" ..... "

" Lanet olsun bana bunu olacağını söylememiştin." Dediği şey ile ne olduğunu anlamsamda dinlemeye devam etmiştim.

" Ne demek yanına çekmek için Rayne' nın rüyalarına giriyor." İsimimin geçmesi ile kaşlarımı çattım.
Telefonun kapanması ile hızla yerime oturdum. Odaya giren Anya'ya baktığımda yanımda geldi.

" Hazırlan Rayne yarın sabaha uçak bileti aldım burdan gidiyoruz" dediği şey ile şok içinde ona baktım.

" Ne!!! Nereye gidiyoruz " sorduğum soru ile yüzünden hem hüzün hem de karanlık bir ifade geçti.

" Beacon Hills'e gidiyoruz "

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

İlk bölüm hadi bismillah

Nasıl buldunuz bölümü aşklarım?♥️

Rayne : Kraliçe demek aşklarım
Ragina mea : Kraliçem demek aşklarım

Bir sonra ki bölümde görüşürüz kendinize iyi bakın aşkolar😍💗