Karşımda ki yeşil gözlü adama korkuyla baktım.
" Benden ne istiyorsun? " Sorduğum soruyla kafasını hafif yana eğdi ve tehlikeli bir şekilde sırıttı,
" Seni istiyorum "
Okula başlayalı beş gün olmuştu ve bugün cumartesiydi. Yorgunlukla kafamı yastığa koydum. Okuldan nefret ediyorum. Bir değil kırk gün uyusam yorgunluğum yine geçmez. Yarım saat daha uyuduktan sonra sıkıntıyla oflayarak yataktan kalktım.
Banyoya giderek işlerimi halletim ve üstümü değiştirdikten sonra da aşağıya indim. Mutfağa giderek kendime yiyecek bir şeyler aradım. Ama bulamadım. Yemeği boşvererek salona geldim ve koltuğa oturdum.
Biraz sonra ise telefonum çaldı. Arayanın Lydia olduğunu gördüm. Ah size söylemeyi unuttum. Hayatımda ilk defa Anya'dan başka arkadaşlarım oldu.Ve bunun için de hiç çabalamadım. Lydia' yı fazla bekletmeden telefonu açtım.
" Merhaba Rayne " sesi hafif endişeli çıkıyordu. Bundan dolayı kaşlarımı çatsamda sesime yansıtmamaya çalıştım.
" Merhaba lydia , birşey mi oldu?" hafif sert bir şekilde konuşunca telefondan yutkunma sesi geldi. " Şey diyordum ımmm şey yani ..." Kem küm eder gibi konuşunca daha fazla dayanamadım.
" Ne istiyorsun Lydia "
" Bugün akşam bizimkiler ile buluşucağız sen de gelsene bizim ile " Teklifini biraz düşündükten sonra kabul etmenin bir sakıncası olmuyacağını düşündüm. Sonuçta ilk defa arkadaşlarım ile buluşucaktım öyle değil mi? Her ne kadar içimde ki ses gitme dese de.
" Peki tamam olur. Saat kaçta ve nerede buluşucağız? "
" Saat 20.00 da ben sana konum atarım."
" Tamam görüşürüz "
" Görüşürüz Rayne " telefon kapandıktan sonra yanıma koydum ve oturduğum koltuğa uzandım. Her ne kadar yeni kalkmış olsam da hala uykum vardı. Gözlerimi kapatım ve kabus görmemek adına içimden dua ettim. Çok geçmeden uykuya dalmıştım bile.
Yazar'dan
Lydia telefonu kapattıktan sonra endişeyle diğerlerine döndü. Bu gece Derek Rayne'yi bugün kaçıracaktı. Ve Lydia ile sürü bundan korkuyordu. Rayne ile sadece beş gündür arkadaşlardı ve bu bile onlar için Rayne'yi sevmelerine yetmişti.
Derek ise saatler sonra kavuşucağı, sevgilisi için kimseye belli etmese de oldukça heyecanlıydı. Ayrıca dolunaya sadece iki gün kalmıştı.Ve bu da içinde ki kurtun daha da azgınlaşmasına neden okuyordu. Ve Derek'in aklında tek bir düşünce vardı. O da Rayne'yi işaretleyip hamile bırakmak. Bu durum ne kadar hastalıkça olsa da umrunda bile değildi. İki yıl boyunca çok bile dayanmıştı.
Lydia'nın konuşması bitince oturduğu yerden kalkarak toplandıkları yerden çıktı. O meşhur arabasına binerek yanmış köşke arabasını sürdü. Evin önüne arabasını park etti. Ve arabadan inerek evden içeri girdi. İlk önce yatak odasına gitti. Kısa bir duş alarak üstünü değiştirdi. Daha sonra yatak odasından çıkarak kilitli olan gizli odasına girdi.
İçeriye girince gelen koku burnunu sızlattı. Dişisini kokusuydu bu. Oda da tek bir tane olan koltuğa oturdu. Ve hemen yanında duran dişisinin kokusunu daha çok çekmeye başladı. Oda sadece Rayne'nin habersizce çekilen fotoğrafları ve bir kaç eşyası duruyordu.
Bir kaç dakika kokladıktan sonra oturduğu koltuğa uzandı. Ve gözlerini kapatarak sevgilisinin hayali ile uyumaya başladı. Sanki yanındaydı ve saçlarını okşuyordu. Derek buna aşk dese de aslında bu takıntıydı.
Bu ruh eşini bulan bütün kurtlar için geçerliydi. Eğer bir kurt dişisinin başka bir erkek ile konuştuğunu görürse kıskançlıktan delirirdi. Ya da başka birinin kokusunu alırsa - kız , erkek farketmez - kıskançlıktan delirirdi.
Rayne'den
Gözlerimi açtığımda saat 19.30 du. Yattığım koltuktan kalktım. Ve üstümü değiştirdim. Biraz daha beklemek adına kendime sandiviç hazırladım. Ve afiyetle onu da yedim. Telefona gelen bildirim ile telefonu elime alarak baktım. Mesaj Lydia'dan dı. Gidecekleri yerin konumunu atmıştı. Üstüme deri ceketimi de geçirerek evden çıktım.
Konuma doğru yürümeye başladım. Sorun şu ki konum ormanı gösteriyordu. Her ne kadar korksamda ilerledim. Ormanın tam ortasına gelince telefonum ile Stiles'i aramaya çalıştım. Ama telefon çekmedi.
"Lanet olsun"
Bir süre daha her ne kadar korksam da yürümeye devam ettim. Etraftan duyduğum sesler ile geldiğim yere doğru koşmaya başladım. Bunca yıldır gördüğüm kabusum gerçek oluyordu. Tam da kabus görmediğim için sevinmiştim.
Nefes nefese ormanda delicesine koşuyordum. Bu sefer vücudum bilmediğim bir neden den dolayı titriyordu.
Ensem de hissetiğim sıcak nefes ile daha çok koşmaya başladım. Arkamda beni takip eden şeyin ne olduğunu bilmiyordum ve bilmekte istemiyordum.
" Benden kaçamazsın Rayne " Duyduğun hırıltılı ses ile korkuyla hızımı arttırdım. Bir yandan koşarken bir yandan da bizimkilere ulaşmaya çalışıyordum.
Sonun da ana yola çıktığı da bir umut etrafı kolaçan ettim. Arkamı dönüp baktığım da karşımda bir kaç metre ötem de sırtı dönük bir şekilde duran birisi vardı.
Hızla koşarak yanına giderek omzuna dokundum. "Lütfen bana yardım edin!!!" Omzuna dokunmam ile birden yok oldu. Ve ensem de bu sefer yakıcı bir sıcaklık hissettim. Bu şey her neyse ensemi öpmüştü.
Korkak adımlar ile arkamı döndüm. Ve gördüğüm görüntü ile şoka uğradım. Esmer bir adam duruyordu karşımda. Bir insan da olmayacak kadar kırmızı gözleri vardı. Ona doğru dönünce karanlık bir şekilde sırıttı. Korkuyla geri adım atmaya başladım.
" Seni buldum regina mea " dediği şey ile çığlığı bastım ve arkamı dönerek koşmaya başladım.
Koşar iken aniden önüme çıktı ve burnuma doğru bir şey tuttu. Gözlerim karardığında kendimi karanlığa bırakmadan önce son duyduğum şey şunlar oldu;
" Artık bizi kimse ayıramaz sevgilim"
~~~~~~~~~~~~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şuraya bir adet kırmızı gözlü Derek Hale bırakıyorum.
Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz bebeklerim?😘
Bence oldu
Sizce nasıl olmuş ? Aşklarım♥️
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakın bebişlerim🤭🤭
