No Rules / Yeongyu

7~

Yeonjun'dan

Dün gece uykusuzluğun verdiği ağırlıkla tüm gün boyunca uyuklamıştım. Girdiğim sınıflarda,boş saatlerimde,teneffüslerde.

Ancak az önce idareden gelen bir haberle 12-C sınıfının boş dersleri olduğunu öğrenmiş ve yoklama almak için-aynı zamanda sınıfa bakabilmek için-12-C sınıfına girmiştim.

Sınıfa girer girmez hafif sessizleşen sınıf,minik azarlamam sayesinde tamamen sessizleşmişti. Herkes elindeki telefonları bir yerlere koyuyor,kulaklıklarını çıkarıyordu.

Açıkçası bu etkiyi öğrencilerin üzerinde bırakabilmekten her zaman gurur duymuşumdur. Öğretmen hayatımın başladığından beri istediğim şeylerden birisi hem sevilen hem korkulan birisi olmaktı.

Tabii ki istediğim şeyi elde etmek zor olmamıştı. Tam 3 senedir bu okulda öğretmendim ve 3 sene boyunca hep istediğim davranış biçimlerini kazanmıştım. Ancak bu davranış biçimlerine uymayan birisi vardı.

Kim olduğunu bilmiyordum. Sadece istediği gibi davranıyordu ve bu sinirlerimi oldukça bozuyordu. Ayrıca zaaflarımı biliyor gibi konuşması da ayrı bir sinir bozucuydu çünkü o cidden zaaflarımı biliyordu.

Nasıl davranması gerektiğini bilmeyen bir öğrenci kendinden o kadar emindi ki...bu kendine olan özgüveni beni çıldırtmaya yetiyordu.

Kesinlikle sınırlarımla oynamasına bayılıyordu,bundan emindim. Ancak ben bundan tam anlamıyla nefret ederdim-yalan-

Ona daha öncesinde erkeklerden hoşlanmadığımı hatta ilgilenmediğimi söylemiştim ki bu tamamıyla bir yalandan ibaretti. Eğer cidden erkeklerle ilgilenmeseydim coktan onu engellemiş ve sevgilim var diye kestirip atmıştım. Ancak onun cesareti oldukça dikkatimi çekmiş ve onu engelleme isteğime karşı koymuştu. Bu yüzden onu bulana kadar tüm bu saçmalığı kabullenmeye karar vermiştim.

Şimdi ise bu bahsettiğim öğrencinin sınıfındaydım. Tam 40 kişilik bir sınıfta onu bulmam oldukça zamanımı alabilirdi elbet. Ancak tahmin ettiğimden de basit gibi görünüyordu.

Şüphelerim doğrultusunda kafamda birkaç kişi çoktan oluşmuştu. Hatta birisi şüphelendiklerim arasında en çok ihtimali olan kişiydi.

O yüzden şüphemin doğru olup olmadığını anlayabilmek için biraz onunla uğraşmaya karar vermiştim. Sadece onun eğlenmesine izin veremezdim değil mi?

Öğretmenler masasına yerleştiğimde tesadüf üzeri onun da hemen karşımda oturduğunu fark ettim. Biraz onu incelediğimde kitabı ters tutması ise yapacağı en son rezillik olabilirdi.

Bu son yaptığı ona olan şüphemi kesinlikle doğrular niteliğe getirmişti. Zaten attığı fotoğraflardan bile bunu anlayabilirdim çünkü vücut yapısı fotoğraflardakilerle tıpa tıp aynıydı.

Bu saçmalığa son verip onu pişman etmeyi ne kadar istediğimi bahsetmek dahi istemiyorum. Elbette bu isteğim çok fazla. Hatta her geçen gün onun daha da ileri gitmesi bu isteğime meydan okuyordu ancak bu seyi hemen bitirmek biraz haksızlık olurdu.

Görünüşüne bakılırsa masum ve temiz bir yüzü vardı. Bakışları cidden tatlı ve sevimliydi. Ona bakınca hemen kızarması ve bakışlarını çekmesi ise başlı başına insanı çıldırtacak seviyedeydi.

Ancak içinde tamamen azgın bir insan yatıyordu. Her gün yazdığı ve attığı fotoğraflar,bana okuduğu meydan okumalar ve daha birçok şey.

Sınırlarım yeteri kadar zorlanmışken onun tamamen istediğim kisilik ve görünüşe sahip olması artık sınırları siktir edip onu becerme isteğine karşılık koymakta zorlanıyordu. Bu cidden sandığımdan da zordu.