sᴀᴋıɴ ɢᴏ̈ᴢᴜ̈ɴᴜ̈ ᴋıʀᴘᴍᴀ

10.Bölüm

"Fırlatılan zarflar Doktor'un ayağına çarpıp durana kadar savrulunca Doktor'un dikkatini kağıdın üstündeki kan değil, Zarfların üzerinde yazan Maria'nın eski ölen doktorlarının isimleriydi."
_____________________________________

Drew zarflara kısa bir bakış attıktan sonra kapının dışında bekleyen hemşirelere doğru koştu.

"Lauren hangi revirde kalıyor? "

"2. Kattaki sağa dönünce en sondaki odada kalıyor efendim. "

Kafasıyla onayladıktan sonra koşarak asansörlerin önünde geldi. Hızlıca düğmeleri basmaya başladı bi sağa bi sola yürüyor sınırını hafifletemiyordu.

Asansörlerin gelmesine sabrı yetmediği için hızlıca merdivenlere yöneldi. Merdivenleri ikişer üçer çıkıyor durup nefeslenmeden adımlarına bir diğerini ekliyordu.

Bulunduğu kata çıkınca merdivenin demirinde tutunup biraz nefeslendi.

Koşma kendini seri adımlara bırakırken Drew daha da sinirleniyordu.

Odanın kapısının önüne gelince beklemeden açtı. Oda da sadece beyaz bir yatak , tuvalet ve dolap vardı. Lauren sandalyesini nerdeyse duvarla bitiştirecek kadar yakın oturmuş odanın pürüzlü beyaz duvarını izliyordu.

Bacaklarını kendisine çekmiş elleriyle arada saçlarını çekiyor kollarına tırnaklarını batırıyordu.

Doktor düşünmeden edemedi.
Lauren'e şizofreni ve bipolar tanısı konulduğunu biliyordu. Peki şizofren birinin hastaneden neden rahatça dolaştığını anlayamıyordu.

Çünkü ilk geldiğinde hastaneyi gezerken, şizofreni hastalarının odadan çıkmasının yasak olduğunu ve yatağa emniyet için kelepçelendiklerini  görmüştü.

Drew odaya bir adım daha attığında Lauren'in dikkatini çekmiş olacak ki Lauren kafasını kaldırdı.

Az önceki perişan halinden bir anda kurtulup kahkaha atmaya başladı.
Drew o zaman onda gerçekten bir problem olduğunu anlamıştı. Gözlerindekini görebiliyordu...

Kahkaha atmaya devam eden Lauren güldüğü için kramp giren karını tutuyordu.
Drew vicdan yapmaması gerektiğini kendine hatırlattı. Ve daha da ciddi bir hal aldı.

Drew sert hareketlerle Lauren'in koluna yapıştığı gibi yatağa doğru itti.

"Bak bir kere söyleyeceğim. Sen ve o salak abin ne halt karıştırıyorsanız bırakın, üstelik bana yapman gereken bir zarf açıklaman var Lauren Jeff. "

Son kelimeleri bastırarak söylediği zaman Lauren doktorun ilk defa gördüğü sert yüzünden dolayı sertçe yutkundu ve anlatacağına işaret eder bir şekilde kafasını salladı.

Nerdeyse boğazına yapışacak adam geri çekilince tuttuğu nefesini geri verdi. Ama bir terslik vardı.

Lauren titremeye ve saçlarına asılmaya başladı bağırıyor ve gelmemesi için yalvarıyordu.

Göğüsüne yapışkanlarla bağlanmış makinadan gelen sesler seri ve sesini yükseltmeye başlamıştı. Elleriyle kafasına tüm kuvvetiyle vuruyor her defasında vuruşlarını arttırıyordu.

Drew karşısındaki anında değişen kişiyle şok gelirse de odadaki dolaba ilerleyip şırıngaya bir tüp ilacı doldurdu. Kafasına duvara vurmaya başlayan çocuk her defasında daha da sesli bağırıyordu. Bilinci yavaş yavaş kapanmaya başlıyordu. Drew şırıngayı karşısındaki çocuğun koluna batırdığı zaman Lauren'in hareketleri yavaş yavaş kesiliyordu.

Lauren sessizce ağlamasına devam ederken bilinci kapanmadan önce doktora dönüp

"O gelecek ve ondan başka kimsem yok, Maria'yı al ve git. yoksa Maria için mezar bulmalısın. Çünkü bu sefer onu öldürecek. " dedi.