11.Bölüm

26 4 0
                                    

"01/08/2020 Maria Parker hayatını kaybetti. Maria Parker'ın tedavisi sona erdi."
_______________________________________

Drew şaşkınlıkla olanları izlerken Maria yavaş adımlarla geri gidiyordu. Lucas'ın gözleri Maria'ya kaydığı zaman keskin bakışları yumuşadı ve yüzünü yorgun bir tebessüm aldı.

"Ah Maria, bebeğim seni çok özledim."

Lucas geceye karışan fısıltısıyla birlikte aynı zamanda kıza sarılmak için kollarını kaldırdı. İşte Maria o zaman yapmaması gereken birşey yaptı.

Sarılmasını reddederek karşısındaki Doktor'un iri bedeni arkasına sığındı.

Oysa ki Lucas'ı en iyi Maria tanırdı, herşeye rağmen o bir hastaydı üstelik baş edilemez derecede takıntılıydı.

Lucas'ın yumuşamış yüzü birden kasıldı, dişlerini sıktığı belliydi ve mantıklı düşünemediği için Maria'nın bu hareketini doktoruna olan aşkına yordu.

Keskin bakışları Drew'i bulunca siniri daha da arttı.Bir adım attı ve ayağının altındaki kağıdın ezilen sesi kulakları doldurdu. Lucas'ın bakışları kağıda kayarken sırıtması büyüdükçe büyüdü.

Bu kağıda kısa süreliğine minnet duydu. Çünkü kaçtığı kısa sürede öğrenilecekdi belki onu aramaya çıkmışlardı bile.

Lucas birkaç adım geriye attı ve arkasından çıkarttığı silahı Drew'e doğrulttu. Adamın gözlerinden geçen şok dalgasını çok net bir şekilde gördüğüne emindi.

Drew'in bacakları titriyor avuç içleri terliyordu. Lucas'ın parmağı tetiğe geldiği anda Drew buna engel olacakken Maria anlamlandıramadığı bir hızla adamın önüne geçti ve silahı elinden kaptığı gibi Lucas'a çevirip tetiğe bastı.

Maria dolmuş gözlerinden dolayı etrafı net göremezken gözleri doktorunun kahveleri buldu. Ona endişeyle bakan adamdan gözlerini arkadan gelen polis sirenleri sayesinde aldı.

Maria titriyordu dolu gözleri önünü göremeyecek hale getirmişti onu, o Lucası öldürmüştü, o bir katildi..

Siren sesleri gereğinden fazla yakınlaşınca Maria daha fazla dayanamadı. Dolan gözleri titreyen bacakları terleyen elleriyle tuttuğu silahı elinde ters çevirdi ve namlusunu ağzından geçirip damağına dayadı.

Drew şok olmuş gözlerle onu izlerken engel olmak için ona doğru birkaç adım attı ama duyduğu tek şey ağzında silah namlusu olduğu için boğuk çıkan...

"Özür dilerim doktor"du, sonrasında çıkan bir el silah sesi...

Drew gözlerini daha da çok açarken karşısında kafası mermi yüzünden patlayan kızın yüzüne sıçrayan kanları yüzünden midesi allak bullak olmuştu..

Artık polis sirenleriyle birlikte aynı zamanda çıkan ışıkları yüzünde hissedebiliyordu. Dizlerinin tutmayacağını anladığında sirenin sesi kulağını delerken kendisini yere bıraktı..

_31/07/2024___________________________

Drew bulunduğu beyaz odada tekrar gözlerini gezdirdi, en son ne zaman uyumuştu hatırlamıyordu bile. Ona verilen ilacın etkisi yeni yeni geçiyordu, başının döndüğünü hissetti ve gözlerini kapatıp en son ne olduğuyla ilgili hafızasını yokladı.

FLASHBACK

Ellerini demir kapılara vuruyor bazen  tırnağıyla kazıyordu. Elleri şimdiden mosmor olmuş tırnaklarının bazıları kopmuş bazılarının kanı da üstünde kurumuştu.

Saçlarını hunharca çekiyor kafasına sert sert vuruyordu. Geçmiş kareler gözünün önüne geldikçe çığlıkları haykırmalara dönüşüyordu. Kızın özür dilemesi kulaklarında çınlıyordu.

sᴀᴋıɴ ɢᴏ̈ᴢᴜ̈ɴᴜ̈ ᴋıʀᴘᴍᴀHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin