Motor yarışçısı Kim Taehyung ve Jeon Jungkook New York'ta düşmanlıkları ile bilinirdi. Her gün ikisinin yüzü yara içinde yarış alanına girerlerdi. Tabi kavga etmeden önce kimse ne yaşadıklarını asla tahmin edemezdi..
İyi okumalar 💗 Biraz tanıtım kısmı gibi oldu bu bölümden sonra olaylar başlayacak umarım beğenirsiniz
.................
Elimdeki sigarayı yere atıp ateşin sönmesi için ayağımın ucuyla ezdim. Oturduğum kaldırımdan kalkıp siyah şapkamı gözlerime kadar çektim. Karşımda ki evin penceresine baktım bir süre. Yaralarımı sarması için yanına gidebilirdim ama sonunda tek zarar gören ikimiz olacağımız için eve arkamı dönüp dar sokakta yürümeye başladım. Yağmur damlaları hızlıca yüzüme vurmaya başladığında takmadan yavaş yavaş yürümeye devam ettim.
Düşüncelerimi kontrol edemiyordum. Gerçekten onunla ne yapacağımı bilmiyordum. Bu belirsizlik canımı yakmaya başlamıştı. Ben duygulu bir adam değildim ama konu o olduğunda tüm duygularım savaşırcasına ortaya çıkıyor ve beni bitiriyordu. Onun beni bu kadar düşündüğünü bile sanmıyorum.
O.. Kim Taehyung hem duygularımla oynayan hemde hırsıyla beni alt eden adam. He birde yatak arkadaşım. Evet yatak arkadaşım ve ben tüm şehrin bizi düşman bildiği Kim Taehyunga aşık olmaya başlıyordum.
Onunla ilk kez bir illegal motor yarışında karşılaşmıştım. Üstündeki kıyafetleri detayına kadar aklımdaydı. Siyah bir deri pantolon giymiş üstünde olan salaş siyah tişörtü pantolonunun içine sıkıştırmıştı. Üstünde kırmızı ceketi ile aşırı çekici duruyordu. İlk başta onunla asla düşman olmak gibi bir fikrim yoktu gerçekten.
Kendi halim de motor yarışlarına katılan ama hiç yenilmeyen biriydim. Ve neredeyse New York halkı beni tanırdı. Motorunu kontrol ederken göz göze gelmiştik onunla. Bana hafifçe sırıtmış ve önüne dönmüştü. Beni tanıdığını o zaman anlamıştım zaten. Gözlerinde ki hırs her yerden belli oluyordu. Çok fazla takmamıştım. Umursamaz herifin tekiydim zaten yarışı kazanacağıma aşırı emindim tabi ki tahmin ettiğiniz üzere öyle olmadı.
5 sene sonra ilk kez birine yenilmiştim. Hem yarışta hemde kalbimle duygularımla Kim Taehyunga yenilmiştim.
Yarışta beni yendiğinde sinirden gerçekten ortalığı yıkmıştım. En sonunda da sinirimi Taehyunga yumruk atarak çıkarmıştım. Ben yenilmeye gelemeyen bir insandım. Küçüklüğümden beri güçlü ve hırslı olmayı öğrenmek zorunda bırakılmıştım. Sonra ortalık karışmış ve orda ki insanlar bizi ayırmıştı. Yüzümüz kan içinde öfkeyle birbirimize bakıyorduk ve o dağılmış hali bile onu o kadar karizmatik görünüyordu ki sinirim bozulmuştu. Deli gibi kahkaha atmaya başlamıştım. Herkes bana kaçıkmışım gibi bakıyordu ve bu daha da komik yapıyordu bulunduğum durumu. Gülmem durduğunda hafif alaylı bir gülümseme ile önüne gelmiştim yavaşça kulağına doğru eğilerek onu yarın aynı saate birdaha yarışa davet etmiştim. Histerik bir gülüş bırakarak kabul etmişti.
Gözleri simsiyah olmuştu işte o zaman onunda benden etkilendiğini anlamıştım. Sonra ordan çekip gitmiştim. Bu bir süre böyle devam etmişti bazen ben yeniyordum bazen o ve yarışların sonu yumruklarla bitiriyordu.
Bir gün partide karşılaşmıştık ve olaylar ondan sonra kopmuştu. O sarhoş kafa ile birbirimize çekilmiştik. Ne yaptığımızı bilmiyordum ama yapmak istiyordum işte. Beni kucağına alıp bir odaya götürmüştü ve hayatımın en iyi gecesini geçirdiğime yemin edebilirim. Hala daha aklımdaydı o sahneler. Sabah ikimiz aynı anda uyanmıştık. Ben yaptığım şeyi farkettikten sonra hızlıca yataktan kalkıp giyinmiştim. Bir şey demeden çıkıp gidecekken alaylı sesini duymuştum. "Korkak gibi kaçıyorsun yine" demişti. Bu benim için son radde olurken arkama dönüp o güzel yüzüne bir yumruk indirmiştim. Sonra hızlıca odadan çıkıp gitmiştim.
Yine bir yarış günü yanıma gelmişti ve bana beklemediğim o teklifi sunmuştu. Yatak arkadaşı olacaktık yani o öyle demişti. Bende neye adım atacağımı bilmeden hırsla teklifini kabul etmiştim. Tek bir kural vardı kimse bilmeyecekti ve birbirimize aşık olmak asla yoktu. Kolay olacak sanıyordum. Her yarış sonrası ya o benim evime geliyordu ya da ben onun evine gidiyordum. Asla konuşmadan işimizi halledip en son kimse farketmesin diye yüzümüze iki yumruk sallayıp ayrılıyorduk.
Bu uzun sürmedi..
Çünkü benim duygularım karmaşık hale gelmiş ona çekilmeden edememiştim. Kafamın karışıklığı yüzünden ne telefonlarına cevap veriyordum ne de bir haftadır hiç bir yarışa katılmıyordum. Kafamı dinlendirmek istemiştim ve yine kendimi onun evinin önünde bulmuştum. Şimdi ise aynı düşüncelerim ile evime dönüyordum. Kalbimi orda bırakarak..
................ Set Me Free Pt.2 stream kasmayı unutmayın 💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
