KARANLIK HAYAT

Mehmet'in Evi

Selamünaleyküm😊

Uzun bir aradan sonra sevgiler..

Emir'in anlatımıyla

Bir süre kendime gelememiştim. Yani ben öyle olduğunu sanıyorum çünkü sinirim yatıştığında Neslihan'ın ağladığını fark ettim. Elim çok kanıyordu. Aklıma sinirden fincanı elimle kırdığım geldi.. Dışarıda apartmanın kapısındaydım desem inanmazsınız. Ama gerçekten de burdaydım. Hızlı adımlarla Neslihan'a yaklaştım. Benim için paha biçilemez bir dostu. Onu ağlıyorken görmek hoşuma gitmiyordu. Onu da alıp asansöre doğru yavaş yavaş yürüdük. Dairenin önüne gelince kapıyı açıp oturma odasına yöneldik. Neslihan'ı yavaşca kanepeye bıraktım ve üstünü örtüp çıktım.

En son herhalde Neslihan ile ilk tanıştığım gün bu kadar sinirlenmiştim. O günü hem lanetliyor hem de iyi ki rastladım diyorum. :(
Lapa lapa kar yağıyordu. Otübüsü kaçırınca yürümek zorunda kalmıştım. İyi ki de otobüsü kaçırmışım. Önce 'İmdat' diye bir kadın çığlığı duydum. Doğrusunu söylemek gerekirse pek aldırış etmedim bu ıssız sokakta kadın çığlığı duymak garip gelmişti. Sonra bir daha duyunca yanılmadığımı anlayıp sesin geldiği yöne doğru gittim. Neslihan'ı işte tam orda gördüm fakat o halde görmez olaydım. Göz yaşları akmaktan kurumuş,sesi çıkmaz halde, bir şerefsizin eline düşmüş çırpınıyordu. Evet taciz ediliyordu. Kan adeta beynime sıçramıştı. Hızla adamın yakasından tutup dövmeye başlamıştım. Neslihan her şeye rağmen o güzel yüreği ile yapma diyordu. Adam bayılınca bırakmıştım. Daha sonra polise teslim etmiştik. Şikayet edince ise tutuklu yargılanmıştı. (Lütfen bayanlarımıza, kız çocuklarımıza sahip çıkalım.)

Bir aptal gibi ise şuan bir daha üzmüştüm onu. O Azra'yı daha iyi anlıyordu bence. Çok üzgünüm, tarifi yok. Ama bu tabi ki de böyle olmaz! Eğer şuan Neslihan'ı bırakıp gidersem hem uyanınca korkar hem de Azra'nın ev adresini bilmiyorum nasıl gidecektim? Allah'ım sen yol göster.

_________
Gözlerimi araladığımda uyuya kaldığımı anlamıştım. Fakat Neslihan'ın bağırma gibi sesini duyuyordum. Mehmet mi dedi o?

Neslihan'dan

Telefonumun sesi ile uyanmıştım. Uyuya kalmışım.Emir nerde? Telefon sustuktan sonra bir daha çaldı bu ısrarla çalan kişi kimdi? Ne Mehmet mi? Azra'nın babasını gün içinde sıklıkla aramıştım fakat şuan bana geri dönmesini beklemiyordum. Telefonu açar açmaz hoca hanım diye başlayıp küfür etmeye başlamıştı gerçekten erkek milleti bu kadar düşmüş müydü?
Bende bağırarak ağzını toplamasını söyledim. Sesin bayağı yüksek çıkmış olmalı ki Emir geldi.

-"Ne oldu,iyi misin Neslihan?"

-"İyiyim,iyiyim Azra'nın babası aradı ve küfür etmeye başladı ."
Korkmaya başlamıştım,elim ayağım titriyordu, çok kötü bir şey.

Emir telefonu elimden alıp Mehmet'e onun evine geleceğini ya da bi adres göndermesini istedi sanırım kısacası kavga etmek içindi. Mehmet'in sesi hoparlör de olduğu için eve gelmesini söylediğini duydum. Çok kötü şeyler olabiliceğini tahmin edebiliyordum.

----------
Yaklaşık yarım saattir Emir'e yalvarıyordum gitmemesi için kapıyı kilitleyip anahtarı almıştım yanıma ama ısrar ile sıkılmadan istiyordu.
-"Neslihan, lütfen ver şu anahtarı yoksa kapıyı kırıcam."

-"Bir kaza olur, gitmiyeceksin. Adamın ne yapıcağı belli değil. Anahtarı da vermiyorum." o an zafer kazanmış gibi bir gülüş atarak bir odaya girdi. Peşinden gittim, çekmeceleri karıştırıyordu. Avucuna bir şey gizledi ama ne olduğunu görmedim. Hızla evin kapısına yöneldi. Meğerse aldığı şey yedek anahtardan başka hiçbir şey değilmiş.
Anahtarı yerleştirdikten sonra üç defa döndürdü. Kendini hızla apartmanın dar koridoruna attı. Ayakkabısını tam ayağına geçirmediği için sürüye sürüye asansöre doğru gitti. Asansörün bizim olduğumuz kata gelmesini beklerken ayakkabısını giyindi. Bende içerden ayakkabımı alıp peşine takılacakdım. Kapının önüne geri geldim. Emir yoktu! Ee asansörde yeni geldi. Kahretsin merdivenlerden inmişti hızla kapıyı örtüp hazır olan asansöre binip zemin katın olduğu tuşa bastım. Asansörden inince Emir ile karşılaştım. Direkt Emir'in koluna yapıştım.

-"Gitme lütfen!"

-"Neslihan o yukarıdaki şey de ne?" derken parmağı ile yukarıyı işaret etti.
Boş bulunup yukarı bakarken, Emir kolunu elimden sıyırıp kaçtı. Hemen onu takip ettim, arabasına bindi, arabama bindim. Emir siteden çıkınca bende ona yetişmek için gaza bastım. Elim ayağım titriyordu. Kornaya basıyordum ama Emir bana mısın? demiyordu. Emir çok hızlı ilerliyordu. Sağ yapınca arabamızın arasına bir kamyonet girmişti ve Emir'i kaybetmiştim ama sıkıntı değildi, zaten Zeynep'ten adresi almıştım.

----------
Mehmet' in evinin önüne arabamı park edince Emir' in de arabasından indiğini gördüm. Evin kapısına yaklaştı ve kırar derece de yumruk ve tekme atmaya başladı. Bende hemen Emir'in arkasındaydım. Kapıyı açan Mehmet di ama Emir tanımadığı için;

-"Mehmet sen misin lan!?" Diye sordu.

Mehmet -" Evet, benim sen kimsin ?" diyemeden aldığı yumruk darbesi ile yere yığılmıtı. O sırada da Selma hanım yanımızda bitti. Neslihan hocam deyip bana sarılmak için yeltendi ki Mehmet onun saçına yapışıp -" Seni pislik kadın, nereye lann !" diye şiddetle bağırdı. Emir hemen Mehmet'in Selma hanımın saçını tutan elini tutup ters çevirdi bende hemen Selma hanıma sıkıca sarıldım. -" İyi misiniz?" Diye soru yönelttim ama tabi ki de iyi değil di. Kafasını sallamak ile yetindi.

O sırada Azra -" Neslihan Hocam !" diye bağırdı şakınlıkla.
Ne hale düşmüştü öyle. Zaten inceydi bu sefer resmen bitirmişlerdi kızcağı.

Koşarak sıkıca bana sarıldı ona tüm gücüm ile karşılık verdim. Canım benim kim bilir ne kadar korkmuştu.
Tahmin edebiliyordum. Saçlarına bir öpücük kondurup ayrılıp yüzünü ellerimin arasına aldım.

-" Hadi canım Emir hocan ile seni almaya geldik." Dedim. Kafası ile onayladı beni. Selma hanımı da alıp kapıya yöneldim. Emir Mehmet'i kollarınını ters şekilde sırtına götürmüş ve duvara yaslamıştı. Azra ve Selma Hanımı kapının dışına götürücekken Mehmet ani bir refleks ile dönüp Emir'in yüzüne bir yumruk indirmiş telefonuna sarılmıştı. Emir düştüğü için hızla yanında gittim. Dudağının kenarı patlamıştı. Mehmet kim ile ne konuştu bilmiyordum. Şuan tek odağım Emir' di. Mehmet noldu hoca hanım diye alayla konuştu. Tam konuşacak iken Selma hanım araya girdi. Mutfağa ne ara gittiğini bilmiyordum ki mutfaktan çıkıyordu hızla Mehmet'in boğazına elindeki bıçak ile yapıştı ve seni öldürücem dedi. Hepimiz şok olmuş durumdaydık. Emir hızla ayağa kalkıp Selma hanım yapmayın diye bağırdı.

-" Artık bu ızdırap biticek. Azra'ya daha fazla zarar veremeyecek, bu masum insanları kendisi gibi bir aptal ile meşgul etmeyecek." Tam elinde bıçağı hareket ettiriyordu ki kapıdan tanımadığımız 30-40 adam girmişti. Bunlar da kimdi? Mehmet fırsattan istifade Selma Hanımın elindeki bıçağı alıp Selma hanımı bize doğru iterek resmen fırlatmıştı. -"E Emir Hocam ne anlatıyordunuz en son?" Diye sordu yine ve yine alayla. O sırada adamların içinden biri -" Bu işi bana bırak Mehmet !" diye bağırdı.

-"Hayır siz karışmayın kendim halledicem" dedi. Noluyordu ya. Napıyorsunuz diye bağırdım. Kesin şunu! Emir -" Neslihan siz gidin hadi " dedi. O sırada Mehmet üstümüze elindeki bıçağı savurarak yürümeye başladı. Emir eli ile bizi geriye itti. Azra -" Hayır, hayır..." diye diye ağlıyordu.

Mehmet ve Emir karşı karşıya geçmişdi. Emir bir yumruk attı ama Mehmet pisliği gülmeye başladı. Ve elindeki bıçağı Emir' in karnına sapladı, yetmedi bir daha sapladı. Şuan tüm sesler kesilmişti ve Emir ayaklarımın önüne yığılmıştı. Gözümden bir damla yaş yanağımdan süzüldü. O sırada Ömer'in sesini duydum -"Emir hocam!!" Yavaşca diz çöktüm. Emir'in kafasını dizlerimin üstüne bıraktım. Ve son bir ses duydum. Azra' nın sesiydi - " Bırakın beni!"

Bölüm Sonu

Sizce neler olucak ?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. 🥰😘