KARANLIK HAYAT

2.Bölüm (KAÇIŞ)

Merhabalar:)

Azra'nın anlatımıyla

Zaman gelmişti artık burdan gidecektik.Babam o adamlar gittikten sonra bizi azarlamış ardından içmeye gitmişti.

Artık her şey hazırdı.Babam Mehmet'ten de,o adamlardan da kaçma vaktimiz gelmişti.Annem:

-"Hadi,baban gelmeden gidelim,hızlı ol!"dedi.

-"Tamam"

Evden hazırladığımız küçük bir bavulla beraber çıktık.

Tam gidiyorduk ki bize sinirle bakan babamı gördüm.Meğer babam içki alıp burda bizim evin kamelyasında içiyormuş.Babam elimizdeki bavulu görünce daha da öfkelendi.

"Ne işiniz var lan sizin bavulla bu saatte dışarıda?"diye bağırıp bizim yanımıza geldi.

İşte o zaman elimiz kolumuz bağlanmıştı sanki.Hiç bir şey yapamıyorduk.
Annem:
-"Kızımı alıp gidicem buralardan.Kızımı zorla evlendirmene izin veremem.O daha okul..."

Annem daha cümlesini bitiremeden babam,anneme tokat atıp saçına yapıştı.
Annemi ondan kurtarmak için onlara daha fazla yaklaştım.Annemin kolundan tutup kaldıracağım sırada bu sefer beni dövmeye başladı.Bana tokat attı yere düştüm.Durmayıp karnıma tekme atmaya başladı.

-"Demek beni bir aptal yerine koyup kaçıcaktınız öylemi!"diyip daha sert vurmaya başladı.

Annem ne kadar yalvarsada durmadı.Son bir tekme daha atıp:

-"Zıbarın yatın!,bir daha benim sözümden çıkmayacaksınız!.Evlenene kadar bahçeye adımını dahi atmayacaksın!"deyip,içkisini alıp evin içine girdi.

Annem yanıma gelip,beni yavaşça kaldırdı ama çok kötüydüm.Her yerim ağrıyordu,yavaş yavaş yukarı çıkarmaya başladı.

Odama yatağımın üstüne bırakıp,pijamalarımı giydirdi ağlayarak,beni yatağa yatırıp ,yanıma geldi.Canımı yakmayacak şekilde sarıldı ve defalarca benden özür dileyip durdu.Ama canım o kadar yanıyordu ki konuşamıyordum bile...
Bir süre sonra uyku bedenimi ele geçirdi.

(Anne)Selma'nın Anlatımıyla

Kızımı nasıl koruyacaktım? Eğer kızımı bir haftaya kadar kurtaramazsam,kızımı gerçekten o tefecilere vericekti.Kızım için her şeyi göze alırdım,alıcaktımda.

Yukarı Azra'nın yanına çıktığımda,hâlâ uyuyordu.Ne yapsın kaç gündür Mehmet'in bağırış ,kavgalarından ötürü gözünü kırpabilmişmiydi?
Yediği o ağır darbelerden sonra da zaten bedeni ağır düşmüş olmalıydı haliyle.Baş ucuna oturup,saçlarını okşamaya başladım.O sarı saçlarını..
Mehmet'in bu kızı başından çıkarmasını da anlayamıyordum.Bu adamla nasıl baş edicektim?Onu kendi ellerimle boğmak istiyordum. Yıllar önce Azra'ya hamileyken babası beni bırakıp gitmese böyle olmazdı.

17 yıl önce:
Selma'nın anlatımıyla

Metin yani Azra'nın babasıyla çok güzel bir ilişkimiz vardı.Metin zengin bir iş adamıydı.Bende orta gelirli bir ailenin tek kızıydım.
Metin ile hayat gayet güzel gidiyordu fakat ondan hamile olduğumu söylediğimde her şey değişmişti.Garip davranmaya başlamıştı.Ben Metin'e sürekli evlenmemiz gerektiğini söylüyordum ama sürekli beni geçiştiriyordu.
Bir gün annem ve babam cenaze olduğu için şehir dışına çıkmak zoruna kaldılar.Evde tektim ve Metin arada bana uğruyordu.Yine bir gün geldiğinde arkadaşı ile gelmişti.(Bugünkü eşim Mehmet ile)

Şaşırdım bir süre,sonra içeri davet ettim.Neyse sohbet,muhabbet,tanışma..

Kısa bir sessizlikten sonra Metin sesli bir nefes alıp konuşmaya başladı.

-"Selma ben bir süre iş için şehir dışına çıkıcam.Seni arkadaşım Mehmet'e emanet edicem.Ben yokken o sana göz kulak olucak."diye zırvaladı.

Ertesi gün Metin yine arkadaşı Mehmet ile gelmişti.Annemle onlar gelmeden önce konuşmuştum.Bir hafta kadar hâlâ taziye için oyalanacaklarını belirtmişti.
Metin vedalaşmak için geldiğini belirtti ve Mehmet'in ailem gelene kadar yanımda duracağını söyledi.
Demek ki güveniyordu arkadaşına.

Bana sıkı sıkı sarıldı.Ona hemen gidip dönmesi gerektiğini söyledim.Malûm hamileydim ve bir an önce beni istemesi gerekiyordu.

2 hafta geçti.Karnım büyümeye başlıyordu ve ailemin hiç bir şeyden haberi yoktu.Fakat Metin hâlâ dönmemişti ve sanırım dönmeyecektide.Bir gün Mehmet'i aradım göz yaşları içinde ne yapıcağımı söyledim.
Bana bir yerde buluşmamız gerektigini söyledi.Bir bahane ile çıkmıştım evden.

Buluşmamız için belirlediğimiz yere gittim.Bana Metin'in bir daha gelmeyeceğini ve onu beklememem gerektiğini söyledi.

Gözyaşlarım hızla yanağımdan aşağı süzülüyordu.Karnım günden güne büyüyor ve onun çocuğunu taşıyordum.Beni terk edip gitmişti..

Mehmet'in anlatımıyla(Metin'in arkadaşı)

Selma'nın Metin'den hamile olduğunu biliyordum.Ama Selma benim olmalıydı.Ona benimle evlenmesi gerektiğini söyledim.

Önce şaşkın şaşkın baktı ama bir şey demedi.
Konuşmama devam ettim.Niyetimin kötü olmadığını belirttim.Karnın büyümeye devam ediyor.
Bana hemen "Tamam evleneceğim seninle."dedi.

Onu Metin'in gelmeyeceğine inandırmıştım.Ve ben evlenmiştim Selma ile.

Günümüz(Selma'nın anlatımıyla)

Nasıl uyanacaktık bu kâbustan?Göz yaşlarıma hakim olamıyordum.Benim Azra'm okuyacaktı.Doktor olucaktı.Yarası olanlara derman bulacaktı.Tabi önce kendi yarasına derman bulmalıydı.Mehmet'ten bir an önce kurtulmalıydı.

Azra' nın anlatımıyla

Vücudumun sızlaması ile gözlerimi araladım.
Annemin başucuma oturmuş,saçlarımı okşadığını gördüm.

-"Ne oldu anne?"diye sordum.

-"Yok kızım,yani bir şey olmadı.Yat sen"

Dediğinde gözlerimi yumdum ve bedenimi uykuya teslim ettim..

Azra'nın öz babası karşısına çıkıcakmı?

Babasının elinden kurtulabilecekmiydi?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum:)
Kitapla kalın,hoşçakalın<3