Bleeding love

34

I woke up so early to make breakfast for lisa. Aalis na sila ngayon kasama si alice. One month sila doon pero parang isang taon sila wala dito, hindi pa alam ni lily na aalis si lisa pero i-sasama pa rin namin siya sa airport.

Habang gumagawa ako ng breakfast, meron naman nag pop sa phone ko. I already enrolled in university where lisa enrolled me and next month pwede na ako pumasok. Mabuti na lang next month pa kasi wala si lisa at walang kasama si lily kapag aalis ako.

Kinuha ko naman yung apron at saka nag patuloy gumawa ng breakfast namin. It's already 4 a.m , ang aga ko talaga nagising para gumawa ng breakfast kasi alas otso ang alis nila lisa ngayon. At habang gumagawa ako ng pagkain, nanunuod naman ako ng tutorial kung paano 'to gawin. I'm not that expert in making breakfast.

At saka hindi ko naman alam kung anong gusto ni lisa kainin.

After 20 minutes, mag fa-five na din.

Nakagawa na ako ng fried rice at ngayon niluluto ko na lang yung mga nasa ref niya. Sausage and bacon.

"Jennie?" gising na pala siya. "What?"

"Wala. Good morning, ang aga
mo?" She asked me. "Gumawa kasi ako ng breakfast mo, natin" Sagot ko sakaniya. "Wow! Thank you. Ako kasi palagi ang gumagawa ng breakfast ko, and this is new for me" She said.

umupo siya sa stall sa harapan ko, at saka nanuod kung paano ako gumawa ng breakfast. "Well, dapat siguro sanayin mo na ang sarili mo kasi palagi ako gumagawa ng breakfast"

Ngumiti naman siya sabay tinikman yung fried rice na ginawa ko.

"Mas masarap pa nga 'to kaysa sa luto ni manang" Sabi niya. Mabuti na lang wala pa dito yung katulong nila kundi baka narinig na ang sinabi ni lisa.

Meron naman akong naalala nung merong binaggit si lisa. "Ah si manang? Yung tumulong sa akin sa bahay mo dati? Where is she?" I asked.

"Pinatigil ko na sa trabaho kasi masyado na siyang matanda. Pero hindi ko siya makakalimutan kasi isa siya sa bumago ng buhay ko. Ako rin nagpapa-aral sa tatlo niyang apo" she said.

I know lisa has a good heart. Alam ko noon na meron siyang mabuting kalooban. Naalala ko noon nung merong foundation sa hospital with all special needs, she was there. She was always there.

"Ganun ba? By the way, I already received the text message of university where you enrolled me.

"Congrats. I'm here watching you to achieve your goal, jennie. Ngayon pa lang , I congratulate you" hindi ko maitago ang ngiti ko sa sinabi niya.

I know she's trusting for this at hindi ko ha-hayaan na mawala yung tiwala na 'yon sakaniya.

"Mami-miss ko kayo ni lily. Sana mabilis lang ang oras para maka balik kaagad ako dito" kanina pa niya ito sinasabi. Parang ayaw niya pa nga umalis dahil ayaw niyang iwan kami.

"Lily will miss you too, lisa" sabi ko sakaniya. Ngumiti lang siya sabay inom ng kape.

Ilang oras na lang malapit na ang flight nila lisa. Tapos na ako maligo kasama si lily, lily have no idea where we are going. Mabuti na lang inaaliw siya ni jisoo ngayon kasi hindi pa naman niya talaga alam na aalis si lisa ngayon. "can you help me?" Lisa entered in our room and asked for help. "Sure, come here" Inayos ko lang naman ang neck tie niya.