" ဒါရိုက္တာႀကီး!..သတိထားပါအုံး ဒါရိုက္တာႀကီး!! "
နားထဲစူးဝင္လာတဲ့ ေအာ္ဟစ္သံေတြနဲ႕အတူ နာက်င္လွတဲ့ဦးေခါင္း...
အခြန္ေငြအလြဲသုံးစားလုပ္ေနတဲ့ CEOကိုျဖဳတ္ခ်ဖိဳ႕ အေရးပါတဲ့ရွယ္ယာရွင္အျဖစ္ Bahng Christopher Chahnတစ္ေယာက္ ရွယ္ယာရွင္အစည္းအေဝးကို သြားရာလမ္း၌ အက္ဆီးဒင့္နဲ႕ႀကဳံရေလသည္။ ေျပးရွာစရာမလို ဒါဟာ ဟိုCEOငနဲလက္ခ်က္မွန္းသိသာလွသည္။ သူ႕လိုရွယ္ယာပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားတဲ့ ဒါရိုက္တာအဖြဲ႕ဝင္ကို ရွင္းခ်င္တာ မဆန္းပါေပ။ သူဒီအမွိုက္ကို ေလွ်ာ့တြက္လိုက္မိတာပဲ...
အက္ကြဲေနေသာ ကားမွန္မ်ားနဲ႕ ေသြးစြန္းေနေသာလက္တို႔ဟာ
အျမင္အာ႐ုံထဲမွ တျဖည္းျဖည္းေဝဝါးလာသည္။
" ဒါရိုက္တာႀကီး! "
ေအာ္ေခၚသံေတြဟာလည္း ေဝးကြာလာသလို နာက်င္မႈေတြလည္း ထုံထိုင္းလာသေယာင္...
" စစ္သူႀကီး "
ဘယ္လို?
" စစ္သူႀကီး ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာၾကားရဲ႕လားဗ် "
ဆက္ခနဲဖြင့္လိုက္မိတဲ့ မ်က္စိတစ္စုံကို အျဖဴေရာင္ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုက ဆီးႀကိဳေနေလသည္။
ရႈတ္ရွပ္ခတ္ေနတဲ့ လူစုလူေဝးေတြမရွိသလို ဟြန္းသံမ်ားနဲ႕ေယာက္ယပ္ခတ္ေနတဲ့ ကားမ်ားလည္းမရွိပါ။ တဝီဝီေဆး႐ုံကားသံမ်ားနဲ႕ ကြၽတ္စိကြၽတ္စိေျပာဆိုေနသံမ်ားလည္းမရွိ တိတ္ဆိတ္လွသည္။
" စစ္သူႀကီး "
အသံလာရာ ေဘးဘက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းဝတ္စုံတစ္ခုနဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ မတိုမရွည္ဆံပင္ေတြကို ဖရိုဖရဲစုခ်ည္ထားၿပီး သူ႕အားမဝံမရဲ ၾကည့္ေနေလသည္။
ထိုေကာင္ေလးကို ျမင္ေတာ့Chrisေခါင္းေတြ ခ်ာခ်ာလည္သြားသည္။ ထိုေကာင္ေလးသည္ သူေတြ႕ဖူးေနသည့္ နန္းတြင္းကားေတြထဲက အေစခံေတြနဲ႕ လြန္စြာတူလြန္းလွသည္။
ခုနကလည္း ထိုေကာင္ေလးက သူ႕အားစစ္သူႀကီးဟု ေခၚလိုက္ေလသည္လား?
အေတြးနဲ႕အတူ သူ႕ကိုယ္သူျပန္ငုံၾကည့္မိေတာ့ ေျပာင္လတ္ေနသည့္ ေ႐ႊေရာင္သံခ်ပ္ကာက ခရီးဦးႀကိဳျပဳေလသည္။
YOU ARE READING
Under the White Snow
Fanfictionရှယ်ယာရှင်ဒါရိုက်တာကြီးBahng Christopher Chahnမှ Jongyeong စစ်သူကြီးBangchanအဖြစ် ဝိညာဥ်ကူးပြောင်းသွားပြီးနောက်... အေးစက်တဲ့နှင်းပွင့်တွေအောက်မှာ ထိုလူသားလေးနဲ့ စတွေ့ခဲ့တယ်... ကိုယ့်ရဲ့အဖြူရောင်နှင်းပွင့်လေး...
