Ölümle Yaşam arasında

Bölüm 2 : Çıkarın Beni bu Bataklıktan

Vee bölüm 2 ile karşınızdayım. Keyifli okumalar 🦋

" İnsanların bazen kötü , sıkıcı günleri olur değilmi? Benim hayatım hep böyle ; kötü , sıkıcı , bunaltıcı.

Taneleri koparılmış çiçek gibiyim , Bir yanım hep eksik , bir yanım hep noksan...

Bölüm : 2

DERİNİN ANLATIMIYLA :

Hemen eve gitmek istiyorum , hemen. Gerçi eve gidince de beni mükemmel bi manzara beklemiyor Fakat En azından bu aptal liselilerden kurtulurum.

Eve geldim...
O adam (Babam) yine sinirliydi , Neymiş : İş yerinde başı çok ağrıyormuş. Bu bana bir yerden tanıdık geliyordu , kavga bahaneleriydi bunlar , hıncını ben ve üvey annem şuleden çıkaracaktı. Hemen yemeğimi yiyip odama kaçmak istiyordum.
Tam o sırada korkudan elimdeki çatal elimden kayıp yere düştü,
Babam olacak adam elini büyük bir hiddetle masaya vurdu. Masa adeta yerinden fırladı , Niye biliyormusunuz? ; Sırf çatal elimden düştü diye.(Daha önce babamın bir psikopat olduğunu size söylemişmiydim?)

Sonra bana bakarak ; Ya adam gibi ye şu yemeği ya da defol git odana dedi...

Kalkıp odama çıksam "Bana restmi çekersin" diyip dövecekti, otursam yine aynı şey olacaktı
Çünkü;

▪︎ Benim Babam bir PSİKOPAT
▪︎ Benim Babam bir ŞİZOFRENİ HASTASI
(daha çok sayarım ama yeter bu kadar)

- Ben sofradan kalkmayı seçtim. Kalktım, 3 adım yürüdüm , ve arkama değen sert birşey hissettim. Önüme döndüğümde bana çatal fırlattığını anladım... Tıpkı tahmin ettiğim gibi Demek bana rest çekersin Ha. Dedi. Konuşmak , ona ağzıma geleni söylemek istiyordum ancak bunu yaparsam bu benim ölümüm olurdu.
Masadan kalktı ve yanıma geldi.Kolumu inanılmaz ağrıtıcı bi şekilde sıktı ve Seni Öldürürüm dedi. Kolumu bıraktı 5 saniye durakladı tam o sırada bana feci kötü bir tokat attı , Yediğim tokatla yere yığılışım bir oldu. Canım o kadar yanmıştı ki kendimden geçmiştim orada . Gerisini hatırlamıyorum. Sabah kahvaltısına uyanmadım , zaten çağırana olmadı. Uyandığımda sol yanağımda feci bir ağrı hissettim ; Tokattan olsa gerek. Aynaya baktığımda sol yanağımın mosmor olduğunu gördüm. O an deli gibi ağlamak istiyordum ancak yanağımın ağrısından gözyaşım gelmiyordu.
T

am o sırada odamın kapısı çaldı , Gel dedim.

Gelen Üvey Annem Şuleydi. Ben kendimden geçtikten sonra Baba demeye utandığım kişi onada şiddet uygulamış.Ama o hala Babamı çok seviyordu " Aşkın gözü kördür ". Anlaşılan yine ; O senin Baban , Sinirlendiği için öyle yaptı falan diyecekti. Fakat Bu sefer öyle olmadı ;
B

ıktım!!!

Diyerek söze başladı , Çok şaşırmıştım! Şule hiçbir zaman böyle demezdi.
" Her gün saçma sapan şeylerden dolayı yaptıkları yuzunden bıktım usandım" dedi. Artık dayanacak gücüm kalmadı...
Onu Babama karşı ilk defa böyle bi tavırla görüyordum.
Şuleyi böyle görünce ona karşı biraz olsun ısındım.
Ve ona sarıldım, ona sarıldığım an gözyaşları sular seller gibi indi
İkimizde birbirimize sarılıp kaderimize ağladık ( sonunda gözyaşım gelmişti.) O artık benim kader ortağımdı.İstersen murata ( Hizmet görevlimiz) söyleyelim bize krem falan getirsin dedi. Tamam dedim.( Babam ; Ben ve Üvey Annemin ihtiyaçları büyük olmadıkça dışarıya çıkmamiza izin vermezdi , Mustafaya sorun o halleder derdi. Çıksak Bile ona sormamız gerekirdi.