ရက်သတ်တစ်ပတ်ကြာသွားသည်..ဂမုန်းလဲအနည်းငယ်တော့အဆင်ပြေလာသည်။မပြေတာက..
သူမ..သူမကိုမေ့မရတဲ့စိတ်..ဘယ်လိုဖြေဖျောက်မလဲမသိတော့ချေ..စတွေ့ကတည်းကစွဲလမ်းမိတာ ဒီကနေ့အထိပင်..။ဒီနေ့တော့ ဂမုန်းခိုင့်ကို ဓာတ်ပုံရိုက်ပေးရမည့်နေ့ပင်..။
"ဂမုန်းပြီးပြီလား"
"အင်းပြီးပြီ..နင်ရော"
"ငါကသွားရုံပဲ။"
"ဒါဆိုသွားကြတော့မလား"
"အေး..သွားမယ်လေ.."
ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ပင်..ဂမုန်ကသူမရဲ့ကင်မရာလေးအား..လည်ပင်း၌ချိတ်ဆွဲ၍ ဟိူတယ်အတွင်းမှထွက်လာခဲ့သည်။
မန္တလေးဆိုသော ရွှေမန်းမြို့က တကယ့်အနှစ်သာရများပြည့်ဝလို့နေသည်။
ဂမုန်းတို့လည်း...ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ရွေးထားတဲ့နေရာသို့..
သူမရဲ့စလွန်းကားအဖြူလေးကတငြိမ့်ငြိမ့်မောင်းနှင်နေသည်။
"ဂမုန်းနွယ်"
"ဟေ"
"ဘာလိုလိုနဲ့ သင်္ကြန် ရောက်တော့မယ်နော်"
"အေး ဟုတ်သားပဲ..ဘယ်နှရက်လိုသေးလဲ"
"နောက်သုံးရက်ဆိုရောက်နေပြီလေ.."
"အော်.."
သင်္ကြန်ရောက်တော့မှာမှန်ပေမယ့်..ကျွန်မမပျော်ရွှင်နိုင်ပါ..ဒေါ်စိမ်းညို့သွင် ကိုသာပထမဆုံးရေလောင်းချင်သည်။ကျွန်မအတွေးတွေကို စိုးမိုးထားသောသူမကို ဘယ်လိုပင်လိုက်ရှာရမှန်းမသိ..ခက်တော့နေပြီ။
"ဟဲ့...ရှေ့မှာကား"
ဒုန်းးး...
"အေးး..ဟ..သွားပြီ"
"နင်ကိုကရှေ့မကြည့်နောက်မကြည့်နဲ့.."
"ငါ..ငါအတွေးလွန်နေလို့"
ဂမုန်းလဲခိုင့်ကိုအသိပေးရင်း..အပြင်ထွက်ကြည့်တော့
ဟိိုဘက်က BMW ကားအဖြူလေးက အနည်းငယ်ပွန်းသွားသည်။
"မင်းဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲမိန်းကလေး"
ကားပိုင်ရှင်ကရဲ့အသံကြောင့် ကားရဲ့ပွန်းရာကိုကြည့်နေရင်းကလှည့်ကြည်မိတော့..သူမ..သူမပင်
YOU ARE READING
"မြစိမ်းရောင် မုသား"
Romanceအန်တီက သိပ်စိမ်းကားတယ်.. ကျွန်မကလည်း သိပ်စိမ်းကားတဲ့အန်တီ့ကိုမှ လာနွယ်မိပြန်တယ်.. အန်တီ့အတိတ်ကဘာပဲဖြစ်နေပါစေ ကျွန်မကတော့ အန်တီ့ကိုယစ်နွယ်ဖက်တွယ်ထားမှာပဲအန်တီ.. ကျွန်မက ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ဆိုရင်.. အန်တီက ကျွန်မကိုလောင်ကျွမ်းစေမယ့်.. မီးစလေးဖြစ်မယ်ထင်တယ်..။
