დილით მზის სხივები მაღვიძებს, თავი საშინლად კტკივა,წელზე ძლიერ ხელებს ვფრძნობ, საათს დავხედე და ჯერ დილის 6 საათია, უნდა ავდგე, ჯინქუქს ხელს ნელა ვაწევინებ და ვდგები, ფეხს როგორც კი ვდებ, სხეულში საჭინელი ტკივილი, მივლის. ვცდილობ რაც შეიძლება ჩუმად ვიყო, რომ ჯონქუქს არ გაეღვიძოს, სააბაზანოში შევედი და შხაპი მივიღე, ცხელი წყალი სხეულზე მესიამოვნა, მალევე გამოვედი, ჯონქუქს ჯერ კიდევ ეძინა, გუშინდელი ღამის გახსენებაზე, პამიდორს დავემსგავსე, ფიქრები მოვიშორე, მალევე ჩავიცვი:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
და ქვემოთ ჩავედი, მე და გიგიებმა ყველაფერი მოვამზადეთ, დიდი დრო გასულა, ყველა ქვემოთ ჩამოვიდა, მათ შორის ჯონქუქიც, რომელსაც გაღიმებული სახე ჰქონდა, სუჰოც ჩამოვიდა, გვერდით დამიდგა და მითხრა. სჰ: ლისა, ბებია როდის გამოვიყვანოთ? მეც, როგორც შემძლო ჩუმად ვუპასუხე. მე: ექიმმა მითხრა, ციტახნით კიდევ უნდა დავტოვოთო.
ჩუმად გამოვედით იქიდან და ჩვენც დავიწყეთ ჭამა.
ჯონქუქს პოვ: დილით გავიღვიძე, ლიზა გვერდით აღარ მეწვა, სახიდან ღიმილს ვერ ვიშორებდი, ჩემს ოთახში შევედი, გამოვიცვალე და ქვემოთ ჩავედი, სასაუზმოდ, ლისა დავინახე, თვალი ჩავუკარი და მაგიდას მივუჯექი, ლისა და დანარჩენი დამხმარეები გავიდნენ, ჩვენ კი ჭამა გავაგრძლეთ.
მამა:ახალი დიასახლისი უნდა ვიპოვოთ_ამის თქმაზე ჭამა შევწყვიტე და მას შევხედე_ლისა, იმის მაგივრად რომ სამუშაო შეასრულოს, თავის ძმასთან ერთად აქ ცხოვრობს და თავის პრობლემებს გვახვევს_ამას არავინ ელოდა, მამა ასეთი არავის ახსოვდა, სუფრაზე ყველა შეწუხებული იყო.
