Zorla Aşk

5. Bölüm

iyi okumalar dilerim

_______

"Xavier dedi Efendim." İsmi duyunca hiç düşünmeden hızlıca ayağa kalktım ve merdivenlere yöneldim. Nora arkamdan ismimi seslenmişti. Uyandırmış olmalıyım.

İlk önce evin, ardından da bahçenin kapısından çıkarak karşımdaki adama baktım. Xavier, siyah arabasına yaslanmış, başını gökyüzüne çevirmiş elektronik sigarasını içiyordu. Sırıtarak, "Xavier!" dedim ve kollarımı iki yana açtım. Xavier sesimi duyunca başını indirip dumanını üfledi ve gülümsedi. Sigarasını pantolonunun arka cebine koyup yanıma geldi ve bana sarıldı. "Vay be, bayağı zaman oldu ha!" dedi. Birbirimizden ayrıldık ve karşı karşıya durduk. "Öyle öyle."

"Ne oldu işlerin fazla mı yoğun?" Kaşlarımı çattım. "Neden?" diye sordum. "Dostum, gözlerin kıpkırmızı olmuş! Hiç mi dinlenmiyorsun." Gözlerimi kapatarak güldüm. "Aksine, dinlendiğim için böyle oldular." O da güldü ve gözleri arka tarafa kaydı, sonra tekrar bana baktı. "Ne işlerin olduğunu şimdi anlıyorum." dedi ve sırıtarak sırtıma vurdu. Anlamaz şekilde ona baktım sonra da arkama döndüm.

Nora evin kapısının eşiğinde durmuş, gözlerini kısıp kaşlarını çatmıştı. Saçları darma dağındı ve tişörtünün yakası koluna kadar inmiş, göğsü çok az gözüküyordu. Bir eliyle de gözünü ovuşturuyordu. Ben de kaşlarımı çattım ve hızlı adımlarla onun yanına gittim. "Sana dışarı çıkma demiştim." dedim düz bir sesle. "Hem de böyle bir şekilde asla!"

Nora yaratık görmüş gibi bir suratla bana bakarak, "Oldu Bay Kontrolcü." diye homurdandı. Saçlarından çekiştirerek onu içeri soktum ardından Xavier'e seslendim. Xavier gülerek bahçe kapısından içeri yaylana yaylana girdi. Salona kadar saçlarından çekiştirerek Nora'yı koltuğa oturttum. İyice kaşlarını çattı ve dil çıkarttı. "Çocuk musun sen?" dedim gülerek. Gözlerini devirdi ve bacak bacak üstüne atarak rahat bir şekilde oturdu. "Bunu saçımı çekiştiren adam mı söylüyor?" dedi 'adam' kelimesinin üzerine bastırarak.

Xavier ıslık çalıp tekli koltuklardan birisine oturdu. "Kardeşim, kim bu güzellik?" dedi cebinden sigarasını çıkartırken. Ben de Nora'nın yanına oturdum ve Nora'ya bakarak kendini tanıtmasını bekledim. Ama Nora yüzünü buruşturmuş Xavier'e bakıyordu. Xavier bir bana bir Nora'ya baktı sonra elindeki sigarayı gösterdi. "Hoşlanmıyor musun?" diye sordu. Nora başını iki yana salladı. Xavier bana baktı, bir şey anlamamış gözüküyordu. Gözlerimi kapattım ve burun kemerimi sıkıp derin bir nefes aldım, ardından gülümseyerek Xavier'e baktım ve Nora'yı gösterdim.

"Bu Nora, hayatımda gördüğüm en güzel ve büyüleyici kadındır." Nora dediğim şeylere burnunu kırıştırarak bir tepki verdi. "Benim tanıdığım ve tanıttığım herkese bu şekilde davranır." diye Nora'yı tanıttım. Sonra başımı Nora'ya döndürdüm ve Xavier'i gösterdim. "Bu da Xavier." dedim ve kendini tanıtması için Xavier'e baktım. Xavier gülümseyerek kendini tanıtmaya başladı.

"Selam, Jack'in söylediği gibi ben Xavier." Sırıtmaya başladı. "Biraz kendimden bahsedeyim istersen. Yakışıklıyım, karizmatiğim, komiğim, atiğim, zekiyim, güçlüyüm, kibarım, anlayışlıyım, düşünceliyim ve mükemmelim. Yakışıklı olduğumu söylemiş miydim?" Nora gözlerini devirdi ve kollarını göğsüne bağladı. "En başında söyledin." dedi sıkılgan bir sesle. Xavier boş olan elini ensesine götürdü. "Ah, öyle mi?" dedi ve dişlerini göstererek gülümsedi. "Bir an Jack'e benzediğini sanmıştım ama hiç de benzemiyormuşsun." dedikten sonra muzipçe gülümsedi Nora. Tek kaşımı kaldırıp başımı tamamen Nora'ya döndürdüm. Göz ucuyla bana baktı.

"Jack hiç kibar değil, Jack hiç komik değil, Jack hiç düşünceli değil ve Jack bana asla güzellik demiyor." dedi ve elini Xavier'e uzattı. "Tanıştığımıza memnun oldum, ben Nora." Xavier hiç durmadan Nora'nın elini tuttu ve nazikçe öptü. "Ben de memnun oldum, Xavier." dedi. Rahatsız olmuştum, Nora ona iltifat etmemi mi istiyordu? Tanrım, ona illaki bir kere de olsa güzellik demişimdir. Biraz düşündüm. Ve fark ettim ki, dememiştim. Kendime sinirlenmiştim ve gözüm seğirmişti ama neyse ki bunu görmemişlerdi. Kendimi toparladım ve Nora'nın çenesini tutup yüzünü kendime çevirdim. "Yani gerisinde benziyor muyuz? Yakışıklılık, karizma, atiklik, çeviklik, güçlülük ve," dedim. Durdum ve yüzüne daha da yakınlaştım. Fısıldayarak cümlemi bitirdim. "Mükemmellik." Çenesini elimden kurtardı ve işaret parmağıyla alnımdan ittirerek beni kendinden uzaklaştırdı. "Üstünlük taslamaya mı çalışıyorsun, çocuk musun?" dedi. Omuz silktim ve koltuğa yaslandım. "Belki." dedim gülerek, sonra Xavier'e baktım, o da gülüyordu.