Όταν Η Φωτιά Συναντά Τον Πάγο| 𝐀.𝐊.[#SCBC2024]

10]Το παιχνίδι ξεκίνησε

[Κεφάλαιο Δέκατο]

[Το παιχνίδι ξεκίνησε]

Την ώρα που περίμεναν την αστυνομία, ο άντρας -Ντάμιαν- κοίταξε την Μπέθανη με ένα ιδιόμορφο βλέμμα κολλημένο στο πρόσωπό του. Αναρωτιόταν γιατί της φαινόταν τόσο οικεία. Όχι το πρόσωπό της, όχι. Το σώμα της όμως, η ομιλία της, οι κινήσεις της. Ήταν σχεδόν ακριβώς όπως εκείνη. Στο μυαλό του, μισούσε ήδη αυτό το κορίτσι που λέγεται Μπεθ. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί. Ήθελε εκδίκηση για κάτι που έκανε μια άλλη γυναίκα. Για εκείνον όμως δεν είχε σημασία. Η εύρεση αντικαταστάτη θα έκανε. Άλλωστε είναι ο Ντάμιαν Γιάνγκ. Και ήταν προφανές ότι όσο αυτή η γυναίκα δεν ήξερε το πλήρες όνομά του, δεν θα τον αναγνωρίσει. Για αυτόν εκείνη ήταν ένα μυστήριο. Ένα έπαθλο που ήθελε να διεκδικηθεί. Ένα σημείωμα θανάτου που ποθούσε να διαβαστεί. Ήθελε να την κάνει να πονέσει για τα βάσανα που πέρασε όλα αυτά τα χρόνια, όσο άδικο μπορούσε να είναι για την κοπέλα, δεν τον ένοιαζε. Άλλωστε εκείνη η γυναίκα πέθανε σε πυρκαγιά. Η μόνη γυναίκα που αγαπούσε. Ήταν τόσο πρόθυμη να του ξεφύγει που κατέληξε νεκρή και εκείνος δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί.

Ωστόσο, η υποκριτική αυτού του κοριτσιού ήταν τόσο οικεία που τον έκανε να λαχταράει για το άγγιγμά της και ζητούσε τις κραυγές της. Είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που αυτές οι σκέψεις είχαν περάσει από το μυαλό του και του φαινόταν σαν θαύμα. Πίσω στο μυαλό του, ήξερε ότι ο βοηθός του παρακολουθούσε τη σκηνή και παρατηρούσε και το κορίτσι. Άλλωστε, ο βοηθός του ήταν εκεί όταν ήταν μαζί με εκείνη τη γυναίκα, οπότε ίσως μπορούσε να την αναγνωρίσει. Ο Ντάμιαν δεν είχε χάσει κάθε ελπίδα μετά τη φωτιά. Ο μόνος λόγος ήταν ότι δεν βρήκαν το σώμα της πάνω στο σωρό από στάχτες και σκόρπια μέλη που είχε αφήσει πίσω της η μεγάλη φωτιά. Αλλά δεν είχε σημασία τώρα. Είχε ήδη σχηματίσει ένα σχέδιο εναντίον αυτής της μικρής μάγισσας που λεγόταν Μπεθ, και εκείνη θα τιμωρούταν για κάτι που δεν την αφορούσε.