Voleybolcu | Yarı Texting

22

Merhabalar.
Umarım ki iyisinizdir.
Yeni bölümle geldim!
Okunma sayısı artıyor.
Etkileşimi gördükçe bölüm sayısını daha da arttırmaya çalışıyorum.
Artık normal bölümlere geçiyoruz. Daha doğrusu yarı texting diyebiliriz. Normal bölümlerin arasında yine texting bölümlerde bir süre yer alacak. Eskisi gibi sık bölüm gelemeyebilir. Anlayışınıza sığınıyorum.

Sizden ricam yorum olarak fikirlerinizi belirtmeniz hiç yoksa yıldıza basmanız.
Teşekkür ederim şimdiden ✨

Dilara'dan..

Voleybol salonunun güvenlik kısmından geçtiğimde boş koridor bir anda beni boğmaya başladı. Heyecanımdan artan kalp hızım sanki boş koridorda yankılanıyor gibiydi. Elimi kalbimin üzerine koyduğum da derin bir kaç nefes alıp normalleşmeye çalıştım. Kaç aydır mesajlaştığım , beni tanımadığı için yanına rahatlıkla gidip fotoğraflar çekip muhabbetler kurduğum ; hepsinin ötesinde duygular beslediğim adamın yanına gitmem için bir kapı vardı sadece.

Isınmaya başlayalı tahmini yarım saat bile olmamıştı. Kapıdan görüldüğü kadarıyla bir tribünde iki kişi vardı sadece. At kuyruğu yaptığım saçımı sıkılaştırıp sırtıma doğru bıraktım. Giydiğim tişörtüde çok lazım gibi düzelttiğimde artık oyalanmaya dair bi sebep bulamadan , sahaya açılan kapının kolunu tutarak itekledim. Büyük alanın verdiği o yankı sesi kulaklarımı doldururken gözlerimi aşağıya çevirdim.

Heyecandan tırnaklarımı avuç içime bastırdığımı hissettiğimde elimi açarak kot pantolonuma bastırdım. Durduğum yere geri kaçabilecek potansiyelim olduğunu düşünüp bir kaç adımla beni kapatan duvarların arkasından biraz daha çıktım.

Bir sürü erkek arasından Bedo'yu bulduğumda yüzümde hafif bir tebessüm belirdi. Bacaklarını esnetiyordu. Yavaş ama bir o kadar da seri adımlarla anlaştığımız tribüne doğru ilerlediğimde bir kaç seyirci daha geldi. Umursamadan sahaya yakın bir yere geçmek için ilerlerken başımı kaldırmam ve göz göze gelmemiz bir olmuştu.

Adımlarım olduğu yerde sabitlenirken , an'ın içinde kaybolacağımı düşündüm. Bakışlarıyla yanıp kül olacağımı hissettim.Ben olduğumdan emin olması için hafifçe gülümsediğimde tuttuğu bacağını yere indirdi.

Ben tam olarak bahsettiğim yere geçtiğimde yüzünde bir gülümseme belirdi. Hızlıca yanındaki takım arkadaşlarına dönüp bir şeyler dedikten sonra vakit kaybetmeden bana doğru gelmeye başladı. O yaklaştıkça kalbim hızlanırken sakinliği korumak için nefesimi düzenli tutmaya çalıştım.

"Gelmişsin." yanıma gelir gelmez vakit kaybetmeden konuştuğunda yüzümde ki gülümseme genişlerken duruma adapte olmaya çalıştım.

"Söz sözdür." dedim. "Dönmeyi bir an düşünecek gibi oldum ama işte , buradayım!"

"Acaba diye düşünmedim değil aslında. Sakin gibisin?" sırıtarak sorduğu soruya hiç çekinmeden göz devirdim.

"Sakin kalmaya çalışıyorum diyelim. Nasıl gidiyor ısınmalar?" Konuyu değiştirmek için sorduğumu bilir gibi baktığında umursamadım.

"Yeni başladık aslında iyi gidiyor. Şimdi daha bi iyi gidiyor. Gerçek bir insanla konuştuğumu hissettim." Tribüne biraz daha yaklaşıp kollarını yüksek olan yere koydu.Kollarına doğru kayan bakışlarım tekrar gözleriyle buluştuğunda gülümsedim.