𝙈𝙮 𝙃𝙤𝙢𝙤𝙥𝙝𝙤𝙗𝙞𝙘 𝙋𝙧𝙤𝙛𝙚𝙨𝙨𝙤𝙧

𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 𝟐𝟑

Oo na mga beshy ko, may kasalanan na naman ako dahil sa tagal kong mag update, hehe sorry na. Anyway eto na nag update na hehe. Enyoy!

***

"Hays, nakakapagod." sabi ko ng pagka upo ko pa lang sa sofa.

"Ay wow ha, ikaw pa ang napaggod." singit ni ate sa akin, tiningnan ko siya at nakitang pawis pawisan dahil sa daming bitbit na gamit.

Kakauwi lang namin ngayon sa hospital, at last pumayag na rin si ate at kahit labag sa loob ni Miss Vien ay pumayag na rin siya.

Hindi ko nga alam sa mga 'to kung bakit ayaw pa ako paalisin, alam ko naman na sa sarili ko na ayos na ako at wala ng masakit sa akin.

But anyway, si ate halos lahat nagbuhat ng gamit ko, well tutulungan ko naman dapat sila kaso may isang masungit na propesora ang hindi ako pinayagang magbuhat.

Dinaig niya pa si mama kung mag bawal sa akin, pero deep inside kinikilig talaga ako sa pag aalala niya. Paano bang hindi ako tuluyang mahuhulog sa professor ko na ito kung maka pag alala akala mo gf ko hehe.

Natatakot lang ako na baka mas lumalim pa 'to at hindi na ako maka ahon pa, alam ko na kahot kailan man hindi niya masusuklian ang nararamdaman ko lalo na't kilala siyang homophobic sa buong university, hays.

Alam ko naman na lahat ng ito ay dahil sa estudyante niya ako at sa mismong university niya naganap ang pangyayari kaya siya nandito.

Hindi ko maiwasang malungkot.

"Are you tired?" nabalik ako ng may umupo sa tabi ko at nagsalita.

Napatingin kay Miss Vien, nakita ko siyang maiging nakatitig sa akin, halos matunaw ang sarili ko dahil sa titig niya.

Gosh nakakahimatay naman yung titig niya, kaya lalo akong nababkla eh.

Bago pa ako makapag salita naunahan na ako ni ate, as always nagrereklamo na naman siya.

"Ay Vien para sabihin ko lang na ako halos nagbuhat ng gamit tas ako hindi mo tatanungin?" Umirap lang naman dito si Miss Vien.

"Shut up Marie." walang nagawa si ate dahil naging malamig na rin si Miss, napataws ako kaya sinamaan naman ako ni ate

I mouthed deserve.

"Anak, nandito mga kaibigan mo." tawag pansin sa amin ni mama, at nakita namin na kasunod niya sila Sam. Pati na rin ang ibang professor nandito rin.

"Hey cutie, how are you?" biglang lapit sa amin ni Miss Girly, napangiti ako.

"Okay lang naman po Miss Girly." nawala ang ngiti ko ng marinig ko ang pag tsk ng katabi ko.

Tumingin ako at nakita kong nakabusangot ang mukha niya. Napansin din siya ni Miss Girly kaya lalong lumawak ang ngiti niya.

"Vien, nandito ka pala."

"As you can see." bored na sagot niya. Napailing iling na lang si Miss Girly dahil sa inasta ng kaibigan niya.

Lumapit pa ang ibang professor sa akin at nagulat ako ng niyakap nila ako, Nag sorry pa nga at hindi na raw naulit ang pagdalaw nila sa akin sa hospital dahil sa daming ginagawa.

Nagsabi lang ako na okay lang, pero nagtataka rin ako kung bakit si Miss Vien ay palaging nasa tabi ko kung madami naman pala silang ginagawa?

"Enough hugging." pagsabat ni Miss Vien kaya walang nagawa ang mga kaibigan niya kundi ang humiwalay sa akin dahil sa rin sa paghila sa akin ni Miss Vien papunta sa tabi niya.

"Ehem... I smell som--"

"Shut up Ino." natawa na lang si sir Ino

"Mga prof, pwede ko po bang mahiram saglit si Gab?" pagsabat ni Sam sa amin. Agad namang nagtanguhan.