KIZIL GECE

2.BÖLÜM-OKULUN İLK GÜNÜ

Okulun ilk günü

(2,5 ay sonra)

Kuşların melodileri kulağımda dolanıyor, Güneş ışınları perdemden gözüme yansiyordu.Uyku bandımi çıkardım ve bu gun okulun ilk günü olduğunu düşündüm. Aylar öncesinde yaşadığım o huzursuz olay karşısında okula başlamanın bana iyi geleceğine inanıyordum.Mutluydum.Her sey su an olması gerektiği gibiydi.Boyle devam etmesini diledim.

İlk dersim 10.00 da başlayacaktı.Suan ise saat 7.40 di.Erken uyandığım için dizi izleyecektim.Sonra da belki biraz erken gider insanlarla tanışırdim. Lavaboya girdim, kıyafetlerimi giyindim ve saçımı makyajımı yaptım .Geriye kalan tek şey bin kere izlediğim Harry Potter a 1001 .kez başlamaktı.

Saat 9 olmuştu. Şimdi çıkmam gerekiyordu.Ablamla vedalaşıp evden çıktım.

Yürürken temiz havayı içime çektim.ne zamandır evden bile çıkamıyordum.Denizin ferahlığını,simitçilerden gelen taze simit kokusunu, neşeyle koşturan çocukların görüntüsünü, her şeyi çok özlemiştim.Sonrasinda yolumun daha uzun olduğunu fark ederek telefonumdan en sevdiğim müzik listesini açtım ve etrafi inceleyerek yoluma devam ettim.

Fakülteye varmıştım.Manzarası boğaza bakıyordu.Önceden gelip incelemiştim zaten okulu.Binasi cok güzeldi.Daha yeni yapıldığından şaşmamak gerekti zaten.

Dışarıda fazla zaman kaybetmek istemediğimden binaya doğru ilerledim.İlk sınıfa gidecektim ama vazgeçtim.Gelirken boğazım kuruduğundan kantine girdim meyveli bi içecek aldım ve boş bir masaya oturdum.İceceğimi içerken yandan da telefonuma bakıyordum. Sonra bana doğru gelen bi kız gördüm.iyice yaklaştıktan sonra :

" merhaba "dedi utangaç bir tavırla.

"Merhaba" dedim ben de ne olduğunu anlamayarak.

"Bu fakultede ilk yılım sanıyorum ki senin de öyle. "

" evt ilk yılım. " dedim

Yuzunde minik bi gulumse oluştu ve :

"Tanışmaya ne dersin " dedi

Ben de : "tabi olur "dedim tabiki de adımı ilk söylemeden onun söylemesini bekleyecektim.Boylesi her zaman daha güvenli gelmişti.

"Ben Şahika"

" Ben de Berfin.memnun oldum."

"Ben de memnun oldum ."

"Oturmak ister misin " aslında tek başıma telefonumla ilgilenmek istiyordum.Ama mademki evden çıkmadan insanlarla kaynasicam dediysem ve ayağıma fırsat geldiyse bunu geri ceviremezdim."

Hafif bir gülümsemeyle:

" tesekkur ederim "dedi

İkimizde bi kac dakika sessiz kalarak öylece durduk.Sonrasinda konuşmayı kendimin başlatması gerektiğini düşünerek:

"Ee heyecanlı misin " dedim

"Aa evet dediğim gibi okulda ilk yılım.Tabi eski arkadaşlarım olmayınca da ister istemez artıyor gerginliğim."

"Evt seni anlayabiliyorum Şahika.Ne de olsa benim de ilk yılım.Ama eninde sonunda alışacağız dimi"

Desteklercesine başını salladı.

Tekrardan gergin bi sessizlik olmasından sıkılıp:

"O zaman ben bi sınıfa geçiyorum.Sonra tekrar konuşuruz Şahika " dedim.

"Görüşürüz Berfin ."dedi o da ve kantinden ayrıldım.

*

Şahikanin yanindan ayrıldığım gibi sınıfa doğru ilerliyordum ki onu görene kadar.Oydu...
Aylar öncesinde gördüğüm arabaydı o.
İçinde yine birisi vardı ama camların koyuluğundan kim olduğu asla belli olmuyordu. Kalp atışlarım hızlandı birden.Icimden sakin olmamı söylesem de hayır gerginligim geçmiyordu.Gozlerim kararıyor gibi hissediyordum. Dengemi koruyamayıp duvara tutundum ve yaslandım.Evet yine ayni şeyleri yaşıyordum.Yine midem bulaşmıştı.Başım cok fena dönüyordu.Bi an oradan hiç kalkamayacakmisim gibi hissetmiştim ki bana doğru yaklaşan bir ses