2baby ✓

24|3 bebek

the weeknd - out of time (♡)

●~●

"Jungkook, bebeğim, biraz daha sağa."

"Böyle mi?" diye sordu Jungkook duvarda asılı duran çerçeveyi Taehyung'un dediği gibi biraz daha yana kaydırırken. "Oldu mu bay Ki- Taehyung?"

"Bay Kim?"

Sessiz kalarak tuttuğu tabloyu bıraktı ve gülerek arkasına döndü Jungkook. "Taehyung dedim." dedi ardından da. Ve tam o an koşarak kaçması gerektiğini bildiğinden kıkırdayarak koşmaya başladı. Taehyung onu öpmesin diye kaçıyordu.

Parktaki buluşmalarından birkaç gün sonrasında yeni evin eşyalarının yerleştirilmesi için yardıma gitmişti Jungkook. Taehyung çağırmıştı. Ama aslında ortada yardım falan yoktu..

Eve girdiği gibi Taehyung, heyecanla yeni evi dolaştırmıştı Jungkook'a. Ve Mihi'nin kendisine ait yeni odası ardından sıra Jungkook'unkine geldiğinde, şu anlık boş olan odada bir yandan Taehyung'un, kullandığı eşyaları buraya getirebileceklerini, ama istemezse yenilerini de alabileceklerini anlatmasını dinlerken diğer yandan da odaya bakınıyordu.

Yanında kalma fikri hâlâ garip hissettirse de, alışacağını düşünüyordu Jungkook. Bir süreliğine dondurduğu okulu sayesinde Mihi'ye bakmak ve kafasını toparlamak için bolca zamanı vardı. Hem, yanına taşındığında her gün buraya git gel yapmak zorunda kalmayacağını da düşünmüştü Jungkook. Aynı şekilde, Taehyung'u özlediğinde yalnızca birkaç oda ilerisinde olacaktı bedeni.

Şu anlık yatağını ve kıyafetlerini, birkaç tane de çok sevdiği eşyasını yanına almıştı Jungkook. Odasında kıyafetlerini koymak için henüz bir dolabı olmadığından, geçici bir süreliğine Taehyung'unkiler yanına yerleştirmişti.

Ve Taehyung'un evinde kalmaya başladığı birkaç gün sonrasında, kendisine Taehyung diyerek seslenmesini istemişti Taehyung. İsmini ondan duymak ve Jungkook'tan büyük biri olarak değil de, onunla aynıymış gibi hissetmek istediğini söylemişti.

Taehyung'un kolları arasında, saçlarını koklayan hâliyle gülümseyerek kabul etmişti bunu Jungkook. Zaten bir süredir kendi aklında da bulunan bir düşünceydi.

Kabul etmişti ama, dili alıştığı için başlarda sıkça bay Kim'i kullanmaya devam etmişti Jungkook. Ancak Taehyung'un kendisine koyduğu, her bay Kim dediğinde öpeceğim seni, kuralı ardından daha da dikkatli olmuştu. Bazense, yalnızca bilerek söylemişti. Taehyung'un kendisini öpmesini, dudakları dudaklarına değmek için yanıp tutuşurken, sıcak nefesinin kendininkine karıştığında hissettiği duyguyu seviyordu.

"Demedim ki!" dediğinde sıkışmış olduğu köşenin duvarına yaslandı Jungkook. Taehyung da ona yanaştıktan sonra kollarını iki yanına yaslarken, "Jungkookie," dedi ve güldü. "Seni öpmemen için kaçarken, neden kendini bu köşeye şıkıştırdın? Yoksa yalnızca beni yormak hoşuna mı gidiyor?"

"Sıkışmadım ki." dedi Jungkook ve sağ tarafındaki duvara baktı. Tam o sırada kendi bakışlarını da oraya çeviren Taehyung ile, bakmadığı taraftaki boşluktan kaçmayı denedi Jungkook. Ancak hızlıca beline sarılan kol ile bu mümkün olmazken, Taehyung'un, sırtını göğsüne yaslayacak şekilde bedenini kendisine yapıştırması ile de, "Yorma beni." dedi Taehyung burnu ensesindeki saçlar arasına girerken. "Zaten yaşlı bir adamım."

Bu söylediğine Taehyung'un kendisi bile kıkırdayarak, aynı zamanda da burnunu Jungkook'un saçları arasına iyice sokmaya devam ederek karşılık verirken, mırıldanarak onu onayladı Jungkook. "Yaşlısınız- sın, yaşlısın."