"Lanetlerimin ağzında bu denli dolanan çocuğu görmeye geldim."
*****
Ryomen Sukuna, lanetli enerjisi ve özel gücünden dolayı Amane'yi yanında tutup gücünden faydalanmak ister. Onu lanetlerine Kraliçe olarak tanıtsa bile Amane sadece Sukuna'dan kurtu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
____________________
"Lütfen kızıma yardım edin."
Önümdeki kadın kızını işaret ettikten sonra birkaç kez eğilip gözyaşları döktü. Sorunun ne olduğunu anlamasam da kızının karnı ve bacakları boyunca yapışmış ve onu sömürmekte olan laneti görebiliyordum. Bu kadından çok beslenmiş olmalıydı ancak nasıl beslendiğini düşünmek bile istemiyordum.
"İki düşük yaptı ve en iyi tedavinin siz olduğunu duyduk. Her şeye bir tedaviniz varsa lütfen kızımın sağlığı için de bir şeyler yapın. Eşiyle arası açıldı ve köydekiler sürekli arkamızdan konuşuyor. Evliliğinin sona ermesini istemiyorum."
Oturduğum minderden kalkıp kızına temas etmeden elimi ona doğrultup yumruk haline getirdim.
Üzerindeki laneti kolay bir hareketle patlatıp yok ettikten sonra yaşadığı boşluk hissiyle dengesini yitiren kadını kollarım arasına alıp ellerimi sırtında gezdirdim.
Muhtemelen yıllarca o lanetle yaşamıştı ve simdi onun olmamasının hafifliğine alışmak biraz zorlayacaktı.
Bana Sukuna'ya olan korkumu anımsattı. İlk başlarda sürekli ondan korkar, ensemdeymiş gibi hissederdim. Rahat uyuyamazdım çünkü sürekli yanıma gelip beni yiyeceği korkusuyla yaşayıp dururdum her ne kadar büyükannem o lanetin bana ulaşamaması için uğraşsa da.
Aşmamız gerekiyordu bazı şeyleri ki rahat yaşayabilelim.
"Sorun yok. Bugünden itibaren yeniden doğmuş gibi hissedeceksin."
Sıcak ellerim güven verircesine bir süre sırtında gezindi ve enerjisini toplamasına yardımcı oldum. Enerjimden veriyor, sağlığına kavuşturuyordum.
Dünya üzerindeki tüm lanetleri yok etmek ve huzur dolu bir şekilde yaşayıp ölmek istiyordum.
Köyün ve eminim ki şu dönemin en güçlü sahirlerinden biri haline gelmiştim. Köyümü ve kendimi lanetlerden koruyabilirdim.
Kız kollarını benden çekip şaşkın bakışlarla karnını tuttu. "Ağrılarım gitmiş gibi hissediyorum."
Ellerimi tutup teşekkür ederek bağırdığında gülümseyerek onları kapıya kadar yolcu ettim.
Büyükannem öldüğünden beri bu işleri ben devralmıştım. Yedi yaşımda başıma gelen olaylardan sonra tanışabildiğim kadar jujutsu sahiriyle çalışmış ve bana öğretmenlik yapmalarına izin vermiştim.
Daha doğrusu buna zorundaydım.
O zamandan beri unutamadığım Ryomen Sukuna en büyük korkumdu ancak o zamanlar köyümüzün en güçlüsü olan büyükannemden daha güçlü hale gelmiştim.
