"Lanetlerimin ağzında bu denli dolanan çocuğu görmeye geldim."
*****
Ryomen Sukuna, lanetli enerjisi ve özel gücünden dolayı Amane'yi yanında tutup gücünden faydalanmak ister. Onu lanetlerine Kraliçe olarak tanıtsa bile Amane sadece Sukuna'dan kurtu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
______________________
Dişlerimi birbirine bastırıp buz kütlesi içinde olan bedenimi oynatmayı denedim ancak uyuşmuş gibiydim. Soğuk bedenime öyle bir işlemişti ki vücudumu hissedemiyordum.
"Zayıfsın, zayıfsın, zayıfsın! Sadece vaktini bekle seni küstah lanet. Yüz yıldır hakimiyet kurduğun bu dünyanı ben parçalara ayıracağım. Duyuyor musun beni? Zayıf diyerek görmezden geldiğin, lanetli bir hizmetçiden bile aşağıda gördüğün kişi seni yok edecek."
Koca cüssesini bana çevirdi. Bakışları bir o kadar sakin, bir o kadar yakıcıydı. Sakin görüntüsünün aksine iki katıydı. Bunun farkındaydım, lakin hâlâ atan bir kalbim olduğu sürece aşağlanmayı kaldıramayacak kadar onurlu bir insandım.
"Burada seni aşağıdan gören tek bir lanet bile yok. Aksine, sen benim yanımdasın. En tepedesin, kendini küçümseyen sensin. Kibir sahibi olan ben değilim Kraliçem, henüz bir hizmetçi parçasını bile yenemeyen sensin. Buna rağmen kendine güçlü diyebilir misin?"
Güldü. İki kolu yanda uzanırken diğer iki kolunu göğüsünde birleştirmişti. Çenesini dikti havaya, yüzünde o her zamanki bakış vardı. Karşısındakini bir böcekten bile daha değersiz hissettirebilecek o bakış.
" Zayıfsın. Kralınla birlikte güçlenecek, yerini garantileyeceksin."
Bozulan psikolojimden midir bilemem lakin gülmeden edemedim.
" Seni öldüreceğini söyleyen birisini hâlâ yanında tutma taraftarı mısın? Aciz misin sen? Yoksa yalnızlık kendini bu kadar mı hissettirdi?"
Sözlerimi umursamadan yüzüme baktı.
" Hmm... Sevgili Kraliçem burada canlı kalmanı sağlayan benim. Seni yanımda tutuyorum çünkü buna layıksın. Böyle fani saçmalıkları ile karşıma gelmemelisin, yalnızlığın asıl güç olduğunun farkına varmalısın."
Dişlerimi sinirle birbirine bastırdım. Yine yapıyordu, beni yine aşağılıyordu.
" Peki ya sen, sen layık mısın yanımda durmaya?"
Başını omzuna yasladı ve güldü.
" Bu dünyada benden daha mükemmel hiç kimseyi göremezsin."
Tanrı kompleksi olmalıydı. Tavırlarından ve bir lanet olsa bile karşılaştığım tüm lanetlerden farklı olmasından anlamalıydım.
Akıl sağlığımı korumak adına susup kafamı eğdim. O ise titreyen vücudumu fark etmiş gibi "Uraume onu temizle" diyerek diğer kollarını da göğsünde birleştirdi.
Üzerimdeki buz kütlesi eriyip yok olduğunda dizlerim üzerinde kırık masaya yığılıp kafamı kaldırmadım.
"Odamıza gidelim. Uraume onun yiyeceği türden bir şeyler hazırlayın."
