the poetry of distress

orospunun tekine elveda.

sayamadım bir türlü,
bu kaçıncı vukuat tanıklık ettiğim ?
şiir gibiydi benim hislerim.
beynimse sarsılırdı sürekli,
doldu gene aklıma cin fikirlerim.

bildirimlerimi kapadım,
numaranı gizledim.
ah nasıl, nasıl da aldatıverdim seni ?

yumuşak bir gülümsemeyle seni kavrarken diğerlerinin aklına girdim.
saatlerim birbirine girerken elimden geleni yaptım, seni ezmek için.
kabul etmek gerekirse büyük bir egom var, pek de içliyim.
ağlarım çoğu gece gizli gizli.

katla katla, nereye kadar ?
döndür, kıvır, sana demiştim gözünün içine baktığımda etkisiz.
sararım seni, içerim.
çünkü günün sonunda,
ben gene ettim orospunun tekine elveda,

incindim harbici, düşmekten kanar dizlerim.
öldüğümde alacağım tepkileri düşlerim.
aynaya bakmaktan toslarım duvara.
çözmeye çalışırken kendimi kaldı ne tahammül ne psikoloji
orospunun tekiyle yaratır benim talihim saçma sapan bir analoji.

yık hepsini, çek çizgini et benimle münakaşa.
çek otur karşıma, çöküşünü dinle sana olan aşkımın.
duvara çarp beni,
nefretimle ısın, gözlerimde boğul.
ufak bir bakış at yüreğime doğru, içine gir düşüncelerimin.

hayır adımlama geriye, yaklaş biraz daha.
sik yalanını salla, nereye kadar ?
evir, çevir, sana demiştim gözünün içine baktığımda etkisiz.
ziyan etmem seni, sıyırırım dibini.
çünkü günün sonunda,
ben gene ettim orospunun tekine elveda.

gülerim, geçerim.
dünyam başıma yıkılıyor ama ben anneme moral veririm.
fazla param yok ama insanlarla doludur ceplerim.
yemişim, ne haysiyet kalmış ne insanlık.
kulaklıklarımı taktığımda dünyanın en tepesindeyim.

sus, konuşma. jiletle çiz, çetele tutsun bacakların.
cümle alem kaç kişiye araladığını bilsin.
gözüm dönüyor hıncımdan,
aşkımızın üstüne köpekler işesin.

hain, yalancı bir küçük kuş.
pencereme konmuş, götü donmuş.
cik cik de cik cik.
ne durmuş, ne susmuş.
ellerime sokulmuş.
orospunun tekini yolcu ederken,
kendini yerde bulmuş.

beyni dağılmış kodumun kuşunun,
anca böyle susmuş.
hayatıma kazdığı hendekler,
orospunun tekine mezar olmuş.