Scemma

Deel 5: "Ik dacht dat ik je kon vertrouwen"

"Meneer Botty zou ik nog even met u kunnen praten?" vraagt Scott. "Ja, tuurlijk. Wat zit je dwars? Of gaat het over dat voorval van daarnet?" "Ja, nou ja, deels. Ik maak me zorgen om Emma, het gaat niet zo goed met haar en bij haar thuis." "Dat klinkt niet zo best, ga zitten en vertel me maar wat je weet." "Ze zal me echt vermoorden als ze weet dat ik hier met u over praat, maar ik weet gewoon dat ze hulp nodig heeft." "Wat is er precies aan de hand? Als je het verteld kan ik je helpen."

"Het zit zo, Emma is thuis haar huis uitgezet, door haar slechte cijfers van de afgelopen tijd. Nu zit Emma er helemaal doorheen. Ze wil het niet toegeven, maar ik zie het wel aan haar. Ook moest ze huilen en dat doet ze niet zo snel bij andere mensen, ze wil zich altijd groot houden. Ze denkt dat ze nu iemand is die alleen maar voor problemen zorgt. Ze liep daarstraks de klas uit, omdat Merel zei dat ze een problemenkind was. Ik werd daarom boos op Merel. Maar weet u misschien iets om haar te helpen?"

"Wanneer is ze uit huis gezet?" "Gisteravond, ik zag haar liggen op een bankje en toen heb ik haar wakker gemaakt. Ze heeft me in vertrouwen genomen en toen is ze met me mee gegaan. Daar was ik wel blij mee, want ik zou haar daar nooit laten liggen." "Goed dat je dat hebt gedaan, weet je waarom haar ouders haar precies de deur hebben gewezen?" vraagt meneer Botty. "Ja, ze zei dat haar ouders erg boos waren geworden op haar. Meer zei ze eigenlijk niet."

"Ik zal dit met meneer Wolfs bespreken, hij is ten minste haar oom en hij kan er misschien meer aan doen dan ik, maar ik zal het er zeker niet bij laten. Ik zal haar helpen met het aanpakken van haar cijfers en misschien gaat daarna alles ook wel weer beter. Dan ga ik nu naar meneer Wolfs, heel erg bedankt dat je dit gedeeld hebt Scott." Meneer Botty loopt met die woorden het klaslokaal uit. Scott blijft achter. Opeens twijfelt hij er heel erg aan of hij dit wel had moeten doen. Hij is gewoon te bezorgd om haar, dus hij moest iets doen. Maar of dit nou wel echt de juiste keuze was. Hij staat op en loopt ook het lokaal uit, richting het kantoor van meneer Wolfs. Daar kan hij dan op Emma wachten. Hij en de rest van de klas hebben nu toch een tussenuur, dus dat komt goed uit.

Intussen in het kantoor van meneer Wolfs:
Emma klopt op de deur van zijn kantoor. "Ah Emma je bent er. Ga zitten" zegt meneer Wolfs als hij haar gezicht in de deuropening ziet verschijnen. Als Emma op de stoel tegenover hem zit begint hij te praten: "Ik heb begrepen van Merel dat er iets voor was gevallen in de klas. Haar heb ik hiervoor gestraft zoals je misschien al wel wist, maar ik wilde jou hier ook nog even over spreken. Wat is er precies gebeurd?" Emma had lang getwijfeld,.maar is toch tot het besluit gekomen dat ze beter niet de waarheid kan vertellen. Hij zou haar waarschijnlijk toch niet geloven.

"Niks Merel is gewoon super irritant en daar was ik een keertje klaar mee." "Gewoon irritant of is er meer aan de hand?" "Nee, het is gewoon een grote dramalama met al haar volgers en die lelijke merkkleding." "Nou Emma rustig aan, ik denk dat het misschien goed is dat jullie dit gedoe een beetje bij leggen. Het was ook al niet echt goed gegaan met dat brandalarm aan het begin van het schooljaar. Het lijkt me dan ook verstandig dat jullie wat meer met elkaar optrekken als vrienden" zegt meneer Wolfs. "Vrienden? Met haar? No way." "Emma je hebt geen keuze. Ik geef je dezelfde straf als Merel. Twee dagen elke dag om kwart voor acht melden. Ik zal zorgen dat jullie samen een taak krijgen." "Maar dat kun je toch niet menen. Zij begon hé." "Het maakt me niet uit wie er was begonnen, jullie gedoe moet gewoon een keer klaar zijn en ik ga jou niet anders behandelen dan de rest omdat je mijn nichtje bent."

Op dat moment wordt er op de deur geklopt. "Binnen" zegt meneer Wolfs. De deur gaat open en meneer Botty komt binnen. "Ah meneer Botty, ik heb beide dames een straf gegeven voor het voorval in uw les. Dus ik hoop dat dit voor iets minder onrust zorgt." "Ehm ja daar kwam ik eigenlijk niet voor. Zou ik misschien even met u kunnen praten, onder vier ogen?" "Ja natuurlijk, we waren toch net klaar. Emma, ga er maar vandoor." "Nee, Emma kun je misschien even buiten wachten?" vraagt meneer Botty. 

"Ja, is goed" zegt Emma met een zucht. Ze heeft eigenlijk niet zoveel zin in nog een preek. Meneer Wolfs kijkt hem vragend aan. Als Emma weg is legt Botty alles uit, wat hij zojuist van Scott heeft gehoord.

Emma is maar op een stoel gaan zitten in de buurt van het kantoor. Niet heel veel later komt Scott aanlopen. Hij gaat naast Emma zitten. "Wat zei Wolfs?" vraagt hij voorzichtig. "Ik heb net als Merel straf. Nu moet ik met haar de komende twee dagen om kwart voor acht op school zijn. Met als doel dat we het bijleggen. Nou hij moet niet denken dat ik het goed maak met dat kind." "En heeft Botty ook nog iets gezegd?" "Hoe weet jij dat Botty er is?"

"Nou ehm Emma nu moet je niet boos op mij worden maar..." "Maar wat?" "Maar ik heb tegen Botty verteld over je thuis situatie" zegt Scott die bang is voor een woede uitbarsting. "JE HEBT WAT?!" "Ik deed het alleen maar om je te helpen, ik wil dat je weer wat beter in je vel zit." "Scott ik dacht dat ik je kon vertrouwen, maar blijkbaar heb ik me enorm in je vergist" zegt Emma met tranen in haar ogen.