².BÖLÜM::Korku

1.3K 100 52
                                    

ECMEL

Korkudan gözlerim dolmuştu adamlar bana doğru adımlamaya başladıkları zaman arkama bakmadan kaçmaya başladım. koşarak ormana girdim .

Bir anlık gafletle arkama baktım fazla uzağımda olmasalar da uzaktaydılar ve bürsürü adam vardı.

Ayağıma takılan dal parçası yüzünden yeri boyladım ama hemen geri kalkıp kaçmaya devam ettim düştüğüm zaman bana biraz daha yaklaşmışlardı.

önüme çıkan ağaç dalları yüzünden elim ve yüzümün bazı yerleri yara olmuştu, az az kan akmaya başladı elimden ,

uzakta büyük bir ağaç
görmemle biraz daha hızlandım koşmaktan ayaklarım ağrıyor du artık sonunda o büyük ağacın yanına varmayı başardım hemen gidip arkasına sığındım kaçarken onlardan uzak olduğum için beni görmediler.
Biraz dinlenmiştim, sesleri hemen ilerimden geldi

-" nereye kaçtı lan bu"

korkudan biraz daha sindim yerime

-" Ömer, Ali adamları etrafa dağıt kuş uçmuycak yoksa Alaz abi hepimizin hayatına son vericek"

adamın söyledikleriyle daha çok korktum

-" Tamam yiğit abi"

adının yiğit olduğunu öğrendiğim adam da çok korkutucuydu onun korkutucu olması benim daha çok korkmama neden oldu.

-" nereye gitti lan bu "

sesi tam ağacın arkasından geliyordu yaşlarımın ardı arkası kesilmiyor

_" abi ağaçlarda kan vardı yaralanmış olmalı"

yiğit bir kahkaha attı

-"güzel fazla uzağa kaçmış olmaz "

dedi . Bu konuşmayla ağzımdan bir hıçkırık kaçıyordu ki ağzımı sım sıkı kapattım. yavaş bir şekilde ağacın arkasından kafamı çıkarıp baktım ama yoktular gitmişlerdi sanırım. Hemen ağacın arkasından çıkıp koşmaya başladım biraz uzaklaşmıştım ki tam önümde bir tane adam belirdi bana sırıtarak bakıyordu arkamı dönüp kaçıcaktım ki arkamda birileri vardı her iki yanımdada haraketlik oluşunca sağıma ve soluma baktım ordada birileri vardı.

yaşlarım geri akmaya başlamıştı hepsinin yüzünde aynı sırıtma vardı çok korkutucuydular.

Arkamdaki adam gelip elini koluma koyup kendisine çevirdi

-" kimsin sen?"

diye sordu

-"be..ben "

kekelemekten ve konuşamadim kolumu biraz daha sıktı

-"konuş kimin adamısın"

ne diyordu bu herif ne adamından bahsediyordu

-" KONUŞSANA LAN DİLİNİMİ YUTTUN"

öyle bir bağırmıştıki korkudan Çığlık attım

-" bağırma lan niye çığlık atıyorsun kulağımı siktin"

gücümü toplayıp konuşmaya çalıştım

-" b..ben"

yüzüme konuş dercesine bakıyordu

-" ben kimsenin a..adamı değilim"

sonunda konuşmayı başardım ama inanmamıştı bana

-" yalan söyleme"

tıslarcasına kurduğu bu cümle karşısında sinirlenmiştim

Vurgun yüreğim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin