⁴.BOLUM::Kaçma Planı

1.1K 85 21
                                    

ECMEL

Gözlerimi şiddetli bir ağrıyla açtım başım çok kötü ağrıyordu.
Yatakta oturur pozisyonuna geldim başımı yatağın başlığına dayadım. Bir dakika ben dün akşam ağlayarak yerde uyuya kalmıştım yatakta uyumadım ki kim beni yatağa yatırdı, yiğit yada ali mi yada o adam mı adı alaz dı sanırım tam hatırlamıyorum.

Baş ağrım ben burdayım dercesine ağrıyordu alışkındım aslında baş ağrısına ama bu sefer fazla ağrıyor. Yataktan kalkıp ayağa kalktım karşımda bir kapı vardı banyoydu sanırım, kapıya doğru yürüdüm ve kapıyı açtım tahminimde haklı çıktım burası banyoydu gri ve siyah tonlarının ağırlıklı olduğu orta büyüklükte bir banyoydu. İçeri girip yüzüme baktım berbat bir haldeydim.

Aynadan kendime bakmayı bıraktım yüzümü bol soğuk suyla yıkadım. Kuruladıktan sonra rutin işlerimi halledip çıktım. Kapıya yaklaşıp kulpunu tutup aşağı indirdim şaşırtıcı bir şekilde kilitli değildi. Kapıyı sonuna kadar açıp çıktım koridordan yavaş yavaş yürüdüm ev çok güzeldi dün karanlıkta geldiğim için dikkat etmemiştim ama baya güzeldi merdivenlerin başına gelip yavaşça indim duvarlarda çerçeveli figürler vardı aşağı inip biraz ilerledim gözlerim kocaman olmuş hayranca etrafa bakıyordum ki gözlerim onunla buluştuğu an sıçradım korkmuştum ev sessiz olduğu için kimse yok diye düşünmüştüm bir de dün o adamı vurduğu an aklıma geldi daha çok korktum ayağa kalkıp bana doğru adım attı bende hemen korkudan geri gittim ben gittikçe o geldi ne yapmaya çalışıyordu bir adım daha atmamla demirlere çarptım sırtım acıdı babam bana vurduğu için.

Kremde sürmemiş tim dünden beri acaba salihle kumsal beni arıyorlarmıdır.

Ona baktığım an yüzüm de yine emin olduğum o korku belirmiştir korkuyordum zaten ondan
Korkumu bir kenara bırakıp konuşmaya karar verdim ağzımı açtım ama konuşamadım bir kere daha aynı şey oldu sinirlenmiş gibi duruyordu ben böyle ağzımı kapatıp açtığım için derin bir nefes alıp

-" ben gitmek istiyorum" dedim tam gözlerinin içine bakarak

Tek kaşını ciddimisin der gibi kaldırdı ama cevap vermedi

Bir kere daha -" ben gitmek istiyorum" dedim ama yine cevap vermedi sinirlenmiştim ve sesim istemsizce yüksek çıktı ne olduğunu anlamadan çenemi sertçe tuttu

-" o sesini kıs sakın bir daha bana bağırmaya kalkışma yoksa senin de kafana sıkarım" diye konuştu

korkmuştum ve hemen gözlerim dolmuştu
Gözlerimden yaşlar akmaya başladı çenemi sertçe bıraktı ve Ali'yi çağırdı

-" Aliii"
Artık hıçkırıyordum ama o duymasın diye tutuyordum

Ali içeri girip -"buyur abi" diye konuştu
-" bunu alıp odaya götür ve kilitle"
Hemen ona hayır anlamında baktım

-" kim olduğunu öğrenmeden bırakmak yok sakın elinizden kaçırmayın yoksa hesabını siz ödersiniz" hemen başını sallayıp
-" tamam " dedi

Gidiceğini anladığım an kolunu tuttum
-" lütfen bırak gidiyim kimseye bişey demiycem lütfen"

Kolunu sertçe çekti bi an affaldım.

-" sakın bir daha o ellerinle bana dokunma anladınmı sakın senin yüzünden gidip takımımı değiştirip kuru temizlemeye göndermek zorundayım" böyle birşeyi beklemiyordum ama üstümden kaynar sular döküldü ben pis bir insan değildim ki niye öyle dedi canımı yakmıştı bu dediği hemde çok canımı yakmamalıydı ama canım yanmıştı babam bile benden tiksiniyordu başkası niye tiksinmesin ki.

Gözlerim ellerime kaydı sonra ona baktım ve tekrar ellerime baktım ona bakarak -" ö.. özür dilerim" dedim kekelemistim beni takamayarak yanımdan geçip üst kata gitti konuşucak gücüm kalmamıştı sanki üstümde koca bir kaya kütlesi vardı ruhuma işlemişti bu dediği kaç dakika öyle durup boş gözlerle ellerime baktım merdivenlerden ayak sesi duymama rağmen bakmadım gözlerimi ayıramadım ellerimden koluma birinin girdiğini hissettim ama tepki vermedim beni üst kata doğru yönlendirdi ona ayak uydurdum aliydi sanırım beni odaya götürüp çıktı kapıyı da kilitledi.

Bir süre ayakta bekledikten sonra kendime geldim burdan gitmem gerekiyordu hemde hemen bu insanların yanında duramazdım.

Odada pencere vardı hemen pencerenin önüne gidip aşağı baktım sadece bir kişi vardı. Elebet giderdi işi çıkardı burası fazla yüksek olmasa da yüksekti.
ne yapicam nasıl inicem odada göz gezdirdim ama hiç bir şey yoktu. Gözüm yatağa kayınca üstündeki çarşafları gördüm onları alıp birbirine bağladım 2 taneydi ama kısaydı hemen dalabin önüne gidip kapılarını açtım üstte bir tane çarşaf vardı hemen onuda alıp diğerlerine bağladım yeterliydi sanırım.

Götürüp yatağın ayağına sıkıca bağladım diğer düğümleride kontrol ettikten sonra yere bıraktım tek sorun o adamın gitmesiydi pencerenin mermeri büyük olduğu için rahtalikla üstüne oturdum.

2 saat gibi orda öylece sadece adamı izledim bir ara biriyle kulaklıktan konuştu ama duyamadım biraz daha adama baktım bir tane adam yanına geldi hemen mermerden indim adam bişey dedi ikisi birlikte gittiler.

Gittiklerinden emin olduktan sonra pencereyi açtım ve çarşafı aşağı bıraktım geri mermerin üstüne binip ipi sıkıca tuttum ve dedin bir nefes alarak kendimi aşağı bıraktım zayıf olduğum için inmekte sorun olmadı ip yerden biraz uzundu sadece.

Bir adım sesi ve konuşma duydum arkama bakmadan koşmaya başladım arkada kapı vardı onu yavaşça açıp etrafa baktım kimse yoktu kapıdan çıkar çıkmaz koşmaya başladım tekrar ne kadar koştum bilmiyorum ama ormanın derinliklerindeydim dinlenmek için bir ağacın arkasına saklandım hava kararmak üzereydi bir bağırış sesi duyduğum an ayağa kalktım napıcaktım ben ya beni bulurlarsa.

Yanında durduğum ağaca baktım büyüktü ve dalları çoktu eğer buna binmeyi başarırsam beni bulamazlar.

Ağacın bir çıkıntısına ayağımı koyup binmeye başladım biraz zor olsada binmistim nefes nefese bir şekilde. O sırada adamların sesi yakından geliyordu.

Ağacın en sık dalında olduğum için beni bulmaları zor olurdu.

Adamlar yakalaşmaya başlamışlardı biraz daha sindim bir adam -" patrona haber verdiniz mi ?"
Başka birinden -" evet" diye onay aldığı zaman tekrar aramaya başladı

-" Ecmel hanım çıkın ortaya patron gelmeden sizi götürelim yoksa hepimiz için kötü olur"

Bunlar çık dedikleri için çıkıcağimi düşünüyorlarsa yanılıyorlar.

-" Ecmel hanım"

-" Ecmel hanım nerdesiniz "

-" çıkın ortaya"

Durmadan bana bağırıyorlardı o sırada daha sert bir ses geldi
-" NERDE LAN BU NASIL KAÇIRIRSINIZ ELİNİZDEN"
Alazdi bu çok sinirliydi beni bulursa sonum iyi olmazdı

-" patron pencereden kaçmış nasıl olduğunu bizde anla-" yumruk ses gelmesiyle adamın sesi gitmiş ti

-" ben size niye para VERİYORUM LAN"
O kadar bağırıyordu ki ödüm koptu

-" Her taşın altına bakın o kızı bana bulun hemen"
-" tamam patron"
Hepsi onayladıktan sonra gitmişlerdi sanırım kimsenin sesi soluğu çıkmıyordu sessiz ve yavaş bir şekilde ağaçtan indim
Arkamı dönmemle birine carpmam aynı anda oldu.

Kekeleyerek sadece -" s..sen" diye bildim.

Ağzıma bir tane bez kapatılmasıyla bilincimi kaybettim bezden kurtulmak için çabalasamda olmadı benden daha güçlüydü.

Vurgun yüreğim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin