Hindrance Of Past

CHAPTER 2: MATES?

CHAPTER 2: MATES?

"Wanna tell?". Napabalik ako sa sarili ko Ng marinig ko Ang sinabi Ng dormmate ko.

Napatingin ako sa kanya na TILA para bang nagtataka. "You okay?". I asked.

"I'm just worried as your dormmate, laging ka kasing tulala at wala sa sarili mo". Sagot Niya.

This is my very first time na may Isang tao na nag-aalala sa akin kahit na Hindi pa Namin Kilala Ang isa't-isa. Lalo lang akong napatingin sa kanya.

"Is there something wrong? You can tell me". Dagdag Niya.

Agad akong napailing "Nope, i think kailangan na nating pumasok". Kinuha ko Yung bag ko at sabay na kaming lumabas. Ang pagkakaalam ko magkaiba kami Ng section eh.

We parted ways when we're at the hallway, actually it makes me happy when she talked to me, finally!!, She speaks out! Mula pa Kasi nung nagtransfer ako sa school na to' hindi Namin pinapansin Ang isa't- Isa at Ngayon ko lang narinig Ang boses Niya.

Sana magtuloy-tuloy na to

Tinahak ko Ang hallway, sa pagkakatanda sa unang liko andun na ung room Namin ni Mika.

Haytss Sana di Niya ko pansinin dahil gusto Kong mag-ditch class after breaktime!

"Piiiiiaaaaa!!". Speaking of! Halos umalingawngaw Ang boses Niya sa buong hallway. Nilingon ko Siya kasabay Ng paghabol nito Ng hininga.

"Na-late ka Ata?". Ani ko. Bigla Niya akong sinamaan Ng tingin Ng makabawi.

"Ako? Ma-late? Who you ka Naman diyan Pia!". Sagot nito. "Ikaw nga tong almost time Ng pumapasok Ewan ko ba kung Anong ritwal yang ginagawa mo Bago ka pumasok Ang lapit-lapit nalang Ng dorm natin oh".

Napatampal nalang ako sa noo ko. Mukhang alam ko na kung San patungo tong usapan. "Bakit Kasi di mo ko dinaanan?".

"Dadaanan na Sana kita Kaso may agenda Pala kami this morning as student council". Ani nito habang nagsimula na kaming maglakad papunta sa room.

"Student council? Member ka ba don?".

"Of course! Bida-bida kaya tong kaibigan mo". Pabiro nitong Sabi. "Kumust nga pala si uncle?".

Naalala ko nanaman Yung nangyari, kailan ba matatapos toh? Ni Hindi ko nga din alam Ang pagkatao ko Ng lubos TAs Ngayon ito pa.

"Ganon pa din, dadalawin ko nga Siya mamaya e-".

"After lunch?". She cuts me off.

Napatango ako Ng dahan-dahan. "Alam Kong Sabi ni tita na wag akong mag-alala at magagawan din Ng paraan pero Kasi di ako mapakali".

Naramdaman Kong napahinto Siya sa paglalakad at iniharap Niya ako sa kanya sabay hinawakan Ang magkabila Kong balikat.

"Sophie, Kilala kita. Kung ano Yung paraan na gusto mong Gawin di kita pipigilan as long as na di mo pababayaan Ang sarili mo". Sabi nito. "Andito lang ako lagi susuporta at tutulungan ka hangga't kaya ko,ha?".

Nakaramdam ako Ng kirot sa puso ko na kahit na Anong sandali ay maiiyak na ko. Since we were highschool she's been with me, she knows me more than I, I'm lucky to have her as my best friend.

"Okaayyyyy, listen ABM dash one!!". Our room president shouted. Napahinto kaming lahat sa ginagawa Namin and our attention focused on her at the front.

Hindi naman gaanong naglecture ung prof Namin kanina Kaya hiningi ni pres ung natirang time ni sir for the strands program offers.

"Since we are already in the mids of September, our school always having an organization fair every year". Panimula Niya. "This organization fair held on the lobbies and around the school campus".