Hindrance Of Past

CHAPTER 1: FIRST PAIN

Chapter 1: FIRST PAIN

"Pia, malapit ka na ba matapos?". Rinig kong sabi Mika. Yan ang tawag niya sa akin kahit na iba naman talaga sa pangalan ko. We're friends since highschool at nasanay na rin akong yun ang itawag niya sa akin.

"Malapit na ko matapos, sandali lang". Sagot ko akala mo ay may pupuntahang iba. Agad ko ng isinuot ang bag pack ko at hinarap siya.

Ang ingay ni Mia- yan naman ang tawag ko sa kanya kasi pinagsama ko ang first and second name niya. Oh diba? Lupet ng tawagan namin. Unique! akala mo ay may pupuntahang iba.

"Ano ba Pia? Ang tagal mo baka hindi na natin siya maabutan". Bungad niyang sabi pagbukas ko ng pinto.

"Ano ka ba Mia, huwag ka ngang maingay diyan baka magising mo yung dormmate ko". Sabi ko sabay sara ng pinto. Nagsimula na kaming maglakad papunta sa cafeteria.

"Ikaw naman kasi ang tagal mo, atsaka yung dormmate mo na yan bakit laging tulog ng ganitong oras? Hindi ba't may pasok tayo?".

"Hindi ko alam kung bakit ganon siya lagi, Sandali nga lang". Ani ko at hinarap siya.

"Bakit mo ba ako pinagmamadali ha? Maaga pa naman atsaka sino ba yang baka hindi natin maaabutan?". I asked.

Yup, kanina pa niya ko pinamamadali magasikaso actually mga 5am siya kumatok ng dorm and that time i was taking my bath. Alas-siyete pa naman ang simula ng class namin. And its already 6.

"Kasi naman pia, hindi mo ba alam ang tungkol sa Mr.Campus dito sa school natin?". And i just shook my head.

Pfftt.. School campus? Eh? Just for that person? Halos di na ko nakapagsuklay at nakapag ayos ng maayos dahil sa person na sinasabi niya?.

"Nuh ka ba! siya yung nanalong Mr. Campus na ginanap nito lang sabado don't tell me di mo alam?".

I just rolled my eyes at her "binisita k-".

"Yeah, i know, binisita mo si tita just like you always did kapag weekends".

"AAAAAHHHHH!!!".

"AYAN NA SI MR. CAMPUS!!".

"BAGAY LANG NA NANALO SIYA".

Napahinto kami sa paglalakad when we heard some girls shouting at the cafeteria. I Felt my arm grabbed by Mia as we are heading there.

"Andyan na siya!". I heard Mika shout.

Did i just let her grab me and go there? Sa ilang buwan ko dito sa school hindi pa ko kailan man nakakapunta sa cafeteria. NGAYON LANG! As in NGAYON LANG!

Dati kasi mas prefer kong every breaktime namin ay bumabalik ako sa dorm, imbes na kumain ay natutulog ako, sayang lang kung gagastahin ko yung perang baon ko. Ipangdadagdag ko nalang sa iba ko pang gastusin.

Oh! Let me introduce myself first, I'm Sophie Valdez 17 yrs. Old and just like Mia said, i always visit aunti and uncle every weekends or academic break buti nalang at pinapayagan akong lumabas pasok sa university para puntahan sila, they are very strick when it comes to a student, they only allow us to go somewhere every weekends. Why? Because the university is a School Dormitory which we pay for that.

Very prestigious ang school na pinasukan kong ito, kahit ayaw ko pinilit ako ni aunti at uncle na pumasok dito sabi nila na dapat sa magandang school ako mag-aral para ma-enjoy ko to' at makahanap agad ng trabaho after I graduate. Pero kasi? Sa totoo lang ayaw ko dito in the first place! This place is too huge, mahal! Nahihirapan na nga sila pero pinipilit pa rin nila lalo na kong walang nagawa ng dumagdag si Mia sa usapan nila aunti.