CHAPTER:17

72 9 5
                                    

DOS POV.

Nagising ako nang maramdaman kong may nakahawak sa kamay ko.

'si dlar ulit.'

Napangiti ako ng mapait, lagi na lang siya tuwing may problemang dumadating sakin.

He save our life again.

Nagising siya at agad na napatingin sakin na nag alala.

"Ayos ka lang ba dos?." Pag alala neto sakin.

Tumango naman ako.

"ayos lang ako dlar ano kaba." Mahina pako natawa.

"May gusto kabang kainin?." He asked me.

"Wala naman, busog naman ako."

"Tsk tigas ng ulo ah, tara pag kalabas mo jan kakain tayo sa mcdo." Nakangiting saad niya.

Natawa naman ako.

He made me happy even before.

"Sira." Saad ko sabay sampas sa kanyang balikat.

"Sabi ni doc okay kana, pwede kana kumabas dos." Masayanng saad niya.

"Hmm, talaga? Maganda yun at makauwi nako." Saad ko at aakmang tatayo na sana sa higaan nang hawakan na muli kamay ko.

"Pwde ba bago ka umuwi kain muna tayo, mukha kasing wala ka pang kain dos." Napatingin ako sa kanya.

Huminga ako ng malalim bago tumingin sa kanya.

Tumango ako bilang sagot.

Natuwa naman siya nang makita niyang pumayag ako.

"So tara na dos, aayusin ko lang tong gamit mo ah." Saad niya bago ayusin mga gamit namin.

Tumayo nako sa higaan.

Bigla naman pag pasok ng doctor.

"Good thing at gising kana dos." Saad naman ni doc sakin.

"Hmmm, kaya nga po thank you po pala doc." Pag papasalamat ko rito.

"Wala yun dos trabaho ko yun, and saka pala dos napagusapan na namin ni mr dlar na hanggang maari ay wag ka muna maistress dahil makakasama ito sa iyong baby." Napayuko ako nang marinig ang kanyang sinabi.

"Dekikado ito para sa inyo dos." Pagpapaalala neto sakin.

Tumango naman ako.

"Alam ko naman po doc." Nahihiyang saad ko

"Mabubuti naman kung ganon dos, sinabi ko din mga needs mo ah." Saad neto.

Tumango naman ako sa kanya and nag thank you bago kami umalis ni dlar sa hopistal.

-

Habang asa loob kami ng sasakyan, walang sino man nag salita saamin ni dlar.

Nang basagin niya ang katahimikan na pumagitan sa amin.

"Hmmm dos, sigurado kabang okay kana?." Nag alalang tanong neto habang asa daan pa dun ako kanyang tingin.

Tumango naman ako.

"Yeah ayos lang ako dlar ano kaba." Mahinang tawa kopa.

"Naninigurado lang kasi ang tahimik mo di ako sanay hahaha." Saad niya sabay tawa.

"Huy kapal ng face ah, tahimik kaya ako." */Pout

He chuckles.

"Ang cute mo talaga dos." Saad niya.

Inirapan ko na lang siya at muling tumingin sa labas ng bintana.

.

Hininto naman niya yun sasakyan sa harap ng mcdo.

Nag drive tru na lang kami..

Sa loob ng sasakyan kami kakain.

Nag order na siya ng makakain namin dalawa.

Nag tanong pa siya ano gusto ko kaso sabi ko kahit ano, kaya ayun na bwiset sabi niya katulad na lang nung dati hahahha.

Matagal kona kaibigan si dlar, childhood bff ba.

Sa lahat ng bagay lagi kami mag kasama.

Tas nangako din kami na lagi kami sa tabi ng isa't isa, up and down, kaya tinupad biya hindi niya ako iniwan kahit pa nabuntis ako.

Di niya ko pinandirihan, siya ang kaunang unahan lalaking tinanggap ako ng buong buo. sobrang swerte ko nang makilala ko si dlar never siya nawala sa tabi ko.

Andito na yung mga orders niya.

Umalis na kami at pumunta sa fav place namin, kung saan lagi ko pinupuntahan kapag may probs ako.

Hininto niya yung saksakyan.

Lumabas ako sa loob ng sasakyan at doon ko naramdaman lamig ng simoy ng hangin.

Sumunod siya sakin at tumabi.

Tinignan ko buong paligid madilim na tas kita mga city lights dito.

Napangiti ako.

Tanging ilaw sa poste at saksakyan ang tanging liwanag namin pati na din ang buwan.

Nilapag niya mga pag kain sa likod ng saksakyan niya.

Umupo ako sa likodan ng saksakyan niya kasi pwde upuan likodan nun kasu open.

Umupo siya saking tabi.

Nag simula na kami kumain.

At masayang nag kwentohan nang nakaraan.

Nang maalala ko ang ate ko at mama ko pati na din ang aking kuya.

Sobra ako na dismaya saking sarili.

Wala na nga talaga ako g dulot dito sa mundo.

Puro pasakit na lang ang aking nararamdaman.

Napayuko ako at doon tumulo ang aking luha.

Agad naman napansin ni dlar kaya nilapitan niya ako at inangat ako aking mukha paharap sa kanya.

Ngumiti ako ng pilit dito.

Marahan niyag pinunasahan ang aking pisnge.

"Tahan na dos, magiging maayos din ang lahat." He smile at me.

"Thank you ng sobra dlar, simula noon di moko pinabayaan." Pag papalasamat ko sa kanya.

"Never ako mawawala sa tabi mo dos, andito ako palagi." Nakangiting saad neto at sabay hawak sa makabilang pisnge ko.

Napangiti naman ako sa kanyang sinabi

At muling na kami kumain.

.

It's already 7:00pm kaya napag desiyonan namin umuwi.

Hinatid nako si dlar sa condo ni dj.

Mga ilang ora pa andito na kami sa tapat ng kanyang condo.

"Hatid na kita sa loob dos." Saad neto.

Umiling ako.

"Di na kailangan dlar kaya ko naman." Nakangiting saad ko sa kanya.

Tumango naman siya

"Sige mag iingat ka dos." Saad niya.

Tumango naman ako.

"Yeah, i will." Nakangiting saad ko.

Ginulo na lamang niya ang aking buhok

Bumababa siya sa sasakyan niya at pinag buksan ako ng pinto.

Dahan dahan ako bumabababa sasakyan.

"Thank you." */Smile

"Sige dos pasok kana." Nakangiting saad niya.

Umalis nako at kumaway pako sa kanya bago tuloyan nang umalis.




























HEATHERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon