Sakinleşmeye çalışırken diğerinin gözlerine baktı kadın. Her şey kendi suçuymuş gibi görünüyordu ve böyle bir durumda bir suçlu olur muydu, ondan emin değildi. Yıllar sonra bile bu konuyu tartışıyor olmak ve bunun canını bu kadar acıtıyor olması ina...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sun teşekkür ederek Baek Hyun'un nazikçe çektiği sandalyeye oturup Baek Hyun karşısına geçerken gülümsedi. Baek Hyun da ona gülümserken Sun elindeki küçük, beyaz çantayı masanın kenarına bıraktı.
"Rahat konuşabilirim, değil mi?"(BH)
"Tabii ki, şu an çalışmıyoruz."
"O zaman şöyle gireyim; çok güzel görünüyorsun."
"Teşekkür ederim, çok naziksin ve sen de çok şıksın."
Sun gülümserken garson gelip birer menü verdi ve masada ters duran bardakları çevirip su doldurdu. Karar vermeleri için masadan biraz uzaklaşırken ikisi de menüyü inceliyordu.
"Buraya daha önce geldin mi? Bir önerin var mı?"
Baek Hyun başını iki yana salladı.
"Hayır. Arkadaşımdan duymuştum."
"Kalabalığa bakılırsa iyi bir yer."
Baek Hyun başını sallarken ne yiyeceğine karar verip menüyü kapattı ve kenara bıraktı. Sun da aynısını yaptığında garson masaya yaklaşıp menüleri alırken isteklerini yazdı.
"Alkol alıyor musun?"
Sun sorduğunda Baek Hyun hafif bir baş hareketiyle onayladı.
"Kırmızı şarap?"
"Olur."
Sun garsondan kırmızı şarabı da istediğinde garson baş hareketiyle onaylayıp başka bir istekleri olmadığından emin olduktan sonra uzaklaştı. Sun arkasına yaslandı ve bardağına uzanıp bir yudum su içti.
"Sen benden iyi bilirsin diye yer seçimini sana bıraktım ama sen beni bilmediğin bir yere getirdin. Bir puan kırmak zorundayım."
"Ah, bunu nasıl düşünemedim..."
"Fakat ortamın gayet güzel oluşu ve beni karşılayışından beri her türlü hareketinde olan nazikliğin bu puanı geri getirir diye düşünüyorum."
"Hmm, sevindim."
İkisi de gülerken Baek Hyun bardağına uzanıp su içti. Biraz gergindi. Biriyle yemeğe çıkmayalı uzun zaman oluyordu. Çocuk değildi ama araya zaman girmesi az da olsa etki bırakıyordu. Oğluyla ilgilenirken bu tür randevulara zaman ayıramıyordu.
"Ne zamandır başhekimsin hastanede?"
"Bir yılı geçiyor. Öyle büyük bir hastanede zor oluşu bir yıldan çok daha fazlaymış gibi hissettirse de..."
"Tahmin edebiliyorum. Ama işinde çok iyisin. Her şey yerli yerinde. Hastaneyi iyi tanıyorsun. Uzun zamandır mı ordasın?"
