avada kedavra | drarry

4. Bölüm

All I Want - Kodaline

İyi bayramlar, canlarım. ♡

Harry, Dumbledore'un ölümüyle ilgili kabuslarının sonunun geleceğini sanmıyordu. Her şeye rağmen geceyi atlatmayı başarmıştı.

Kahvaltıdan sonra altın üçlü köşeye çekildi. Ev ahalisinin üzerinde dolaşan kara bulutlar kendisini hissettiriyordu.

Hermione arkadaşları üzerinde gezdirdi gözlerini. Aralarındaki anlaşmazlığı kendisi çözemezse, kimsenin çözemeyeceğini biliyordu.

"Draco'nun burada olması ve taraf değiştirmesi hakkında ne düşünüyorsunuz?" Hermione'nin sorusu sessizliği bozdu. Kendisi için bile kafa karıştırıcı bir durumdu. İçlerini dökmeleri gerekiyordu.

"Ben ona güvenmiyorum." dedi Ron, memnuniyetsiz bir ifadeyle. "Fakat Harry'i bilemeyeceğim."

"Bende güvenmiyorum," diye mırıldandı Harry. "Sadece yapmam gerektiğini düşündüğüm şeyi yaptım ve buraya getirdim. Dahası bunu isteyen kişi Dombledore... Hatalı olduğumu sanmıyorum." Ron somurtmaya devam etti.

"Harry'e katılıyorum," diyen Hermione'ye Ron karşı çıktı.

"Yıl boyunca, Draco bir şeyler planlıyor diyen sendin, Harry. Bir şey peşinde diyip, gizlice onu takip eden sendin. Her sabah uyandığında çapulcu haritasına nerede diye bakan da..." Derin bir nefes alırken Harry gözlerini kaçırdı. Ondan yıl boyunca şüphelenmişti. Sonunda şüphelerinde haklı olduğunu görmüş fakat memnun olmadığı şekilde sonuçlanmıştı her şey. "Haklıydın, bir şeyin peşindeydi, o da Dumbledore'u öldürmek! Bunu yapmak için neler yaptı? Neredeyse ben ölüyordum..." Harry biliyordu. Bütün bunları biliyordu lakin kendine engel olamıyordu. Bütün buna dahil olması bile saçmaydı. Fakat o an Draco Malfoy'un gözlerinde çaresizce çırpınan çocuğu görmüştü. Gerçekten öldürmek istese daha kolayını bulabileceğini anlamıştı. Ne kadar çabalarsa çabalasın, gerçekten bunu yapmak istememişti.

"Biliyorum, yaptıkları çok yanlış şeylerdi. Belki daha sonra bunun için cezalandırılmalı. Lakin o, annesinin hayatı için bu kadar çabalayan bir insan, yardım bulma umuduyla benimle gelmişken, ona sırtımı dönemem. Ben bunu, Malfoy olsa bile yapamam. Üzgünüm, " dedi gözlerini elindeki bardağa dikti. "Sadece onun annesine olan sevgisine güveneceğim." Yıl boyunca onun neyden bu kadar korktuğunu merak etmişti. Yüzündeki o endişeli ifadenin sebebini öğrenmeyi çok istemişti.

"Harry, Malfoy'dan bahsediyoruz. Onun burada olmasının bir tezgah olmadığı nereden belli? Belki de aramıza sızması için gönderildi."

"Size söylemiştim, demem gerek biliyorum fakat Ron, onun bu konuda samimi olduğunu hissediyorum."

Ron derin bir nefes aldı.

"Peki, sana güveniyorum ve haklı çıkmanı umuyorum." Hermione gülümseyip Ron'un kolunu okşadı.

"Harry," ona seslenen Hermione'ye çevirdi bakışlarını. "Her zaman yanındayız biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum." dedi gülümseyerek. Draco konusunda haksız çıkmamayı umuyordu. Dediği gibi annesine olan sevgisine güvenecekti.

Harry cebindeki buluşturduğu parşömeni çıkardı ve yazanlar üzerinde gezdirdi gözlerini.

Karanlık Lord'a

Bunu okuduğundan çok önce ölmüş olacağım, ama şunu bilmeni istiyorum ki senin sırrını bulan kişi bendim. Gerçek Hortkuluk'u çaldım ve en yakın zamanda onu yok etmeyi planlıyorum.