avada kedavra | drarry

19. Bölüm

Linkin Park, Numb

Keyifli okumalar canlarımm ♡

Fikirlerinizi benimle paylaşmayı unutmayın.

Draco, acıdan titreyen elini sıktı, defterini çıkardı.

Asasını deftere doğrulttu. "Yemin ederim ki zümrütlerden daha değerli bir şey düşünmüyorum." Birkaç saniye bekledi. Ardından yavaş yavaş bir yazı belirdi.

"Sevgili D,

İyi misin? İyi olmanı tüm hücrelerimle temenni ediyorum bir tanem. Kovuk'tan ayrılmak zorunda kalınca aklım da kalbim de sende kaldı.

Bana her gün yaz, merakta bırakma olur mu?

Kendine çok çok çok dikkat et.

Seni çok seviyorum.

Büyücü Dünyasının En Çok Zorbalanan Kahramanı H."

Gri gözleri dolarken burnunun direği sızladı. Kalemi eline aldığı zaman kağıda birkaç damla düştü.

"Sevgili H,

Özür dilerim.

Bunu yapmak zorundaydım.

Zihnini kapalı tutmayı başarabilirsin, biliyorum.

Seni çok seviyorum.

Gökyüzünün Dışlanan Prensi D."

Yazdığı yazının üzerine akan gözyaşı mürekkebi çok hafif dağıttı. Bunun Harry'nin defterinde görünüp görünmeyeceğini bilmiyordu. Defteri kapattı.

"Güneşim battı, görev tamamlandı." tekrar kontrol ettiği zaman yazılar yoktu. Defterini kaldırdı. Gözlerini kuruladı.

Güçlü olmalıydı.

Güçlü olacaktı.

Büyük ihtimalle Harry, kendisi için o kadar uğraştıktan sonra bu yaptığı yüzünden hayal kırıklığına uğrayacaktı ama bunu yapmak zorundaydı.

Sahi, geri döndüğünü öğrendikten sonra Draco'dan nefret eder miydi? Kendini affettirebilir miydi?

***

Hayatın olağan akışı içinde yaşanmasına engel olamadığımız tonlarca şey oluyordu.

Draco, ceketinin kolunun yarısı yırtılmış, üstü başı tamamen dağılmış halde Malfoy Malikane'sinin önünde duruyordu. Buradan arkasına bakmadan bir daha dönmeyeceğini umarak kaçmıştı.

Kasvetli Malikane'nin bahçedeki demir kapısının açılmasını fısıldadığı büyüyle sağladı. Burası her zamankinden daha soğuk hissettirirken kendi evine dönmediğine emindi. Karanlık Lord, kendi evlerini işgal etmekle kalmamış ailesini de her seferinde oldukça kötü duruma sokmuştu.

Topallayan ayağıyla ilerledi. Yüzünde ufak birkaç kesik vardı, vücudunda da öyle. Bileklerinde uzun süre bağlı tutulduğunu gösteren izler vardı. Hiçbiri geçmeyecek yaralar değildi. Birkaç günlük tedavi bedenini eski haline getirirdi.

Cebinin içindeki defteri sıkmaktan parmak boğumları beyazlaşmıştı. Evinin etrafında dolaşan kargaların sesini duymak dişlerini sıkmasına sebep oldu. Bunun anlamını biliyordu...