21. Bölüm

43 18 8
                                    

çünkü yaşamak gibi bir şeydi yaptığı

anasız bir tay gibi coşkun ve hüzünlü

akşamın dinginliğini otluyordu o zaman

(...)

çünkü bakışları yazda geçmiş bir geceyi andırıyor

yaşanmış mı temmuzda mı belli değil

çılgın ya da hüzünlü

Turgut Uyar

Fikirlerinizi benimle paylaşmayı unutmayın. ^^

Keyifli okumalar. ♡

Harry elindeki defterde yazan, biraz mürekkebi dağılmış yazıyı izlemeye devam etti. Zihnini kapalı tutamadığını nasıl fark etmişti, bilmiyordu fakat onun için şaşırmamıştı. O, kendisiyle ilgili ne olursa olsun her şeye dikkat ediyordu. Harry'nin kafasını meşgul eden şey, onun neden özür dilemiş olduğuydu?

Ne olmuş, ne yapmıştı? Kolay kolay affedemeyeceği bir şey yapmayacağına emindi.

Ya yanılıyorsa...

Arkadaşlarının yanında sıkışmış hissettiği için mutfağa indi.

Kreacher'ın anlattıklarından sonra ona karşı içinde bir yerler şefkat beslemeye başlamıştı ev cinine. Sirius'un ölümü yüzünden onu asla affedemeyeceğini düşünürdü. Oysa hayatı ona birilerine karşı hissettiklerinin ne kadar çabuk değişebileceğini göstermekle uğraşıyordu.

Başkalarına olan davranışlarımız sonunda bizi ya vuruyor ya da kaldırıyordu.

Dumbledore'un o gün ne demek istediğini şimdi anlıyordu. Kimsenin duygularını kendimizinkinden daha az önemseyemezdik... Çünkü kötü her şey gibi davranışlarımızın da bize bir dönüşü vardı.

Madalyonu almak için Regulus'un hayatını feda ettiğini öğrendiğinden beri iki kardeş için üzülmekten kendini alamıyordu. En azından Sirius onun yolundan döndüğünü, yaptığı fedakârlığı öğrenmiş olsaydı; kardeşinden utanç değil de gurur duysaydı, düşüncesi zihninde bir yerleri rahatsız ediyordu.

Sirius'un kardeşi tamamen zıttı olmasına rağmen bu kadar benzemeleri inanılmazdı. Regulus'un hikayesinin bilinmesini çok isterdi. Kötü insanlarla büyüyen iki kardeşte kötülüğün boyunduruğu altına girmemek için hayatlarından olmuştu.

Harry bunu anlamıyordu...

Tüm olanlara sebep olan şeyin saçma bir ideoloji olmasını anlayamıyordu. Acaba kendisi mi fazla basit düşünüyordu? İdeolojilerin önemli olan tarafı ne olabilirdi ki? Birilerini canından eden fikirler ne kadar faydalı olabilirdi?

Ağrıyan başını sert bir şekilde ovdu. Yaşamın sonu gelmeyen pişmanlıkların toplamı olması onu korkutuyordu. Ölümün her zaman ona bir dost gibi yakınında olmasını anlamıyordu.

Akşam olduğu zaman köşesine çekilip defterine sarıldı.

"Sevgili D,

Neyi yapmak zorundaydın?

Ne için özür diliyorsun?

Ne yapmış olursan ol senden önemli değil.

Lütfen bana söyle, birlikte çözelim sorun her neyse.

avada kedavra | drarryHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin