OWNING THE FORBIDDEN (Obsession Series 3)

Chapter 29

Basty purposely ignored Samuel for the entire day. This was awkward for me since i can't handle Basty's attitude. He got this attitude from me what should i expect.

Samuel was carrying him. He fell asleep when we on our way. Nadatnan namin si Lolo sa may sala. Hindi ito mukhang nagulat, maybe he's expecting Samuel here. Tinanguhan lang kami nito. Tinuro ko lang ang kwarto ni Basty. Doon ako minsan natutulog para katabi siya. Maliit lang iyong kama sakto lang saamin dalawa.

Nakatingin lang ako kay Samuel habang inaasikaso niya ang anak namin. Masyado itong maingat sa bawat galaw niya. Nag iingat ito na baka magising si Basty. Mabuti nalang at malinis ang kwarto. Yaya always make sure na malinis ito kahit na palaging nagkakalat si Basty.

Naupo lang ako sa may gilid. Hinihintay ko na matapos si Samuel sa ginagawa niya. We should talk. Ang daming taon nasayang. Hindi naman ako nagkamali. Nang matapos ito ay agad naman itong dumeretso sa pwesto ko at tumabi. Pareho lang kami tahimik at naghahanap ng sasabihin.

I made a fake cough to get his attention. "Hmm?"

"I don't know where to start..." He started off. I can feel his tensed body.

"What happened to them?"

"I put them in jail. I work my ass off after that. Nag janitor ako sa company ng lolo mo. Hanggang mag offer siya bilang acting Ceo ako. No pay just a mere work. Binibigyan lang niya ako ng konting information sainyong dalawa. A picture or video is enough para makita kong okay kayong dalawa."

" Thank you"

" Im happy, Kamila. I can finally hug y-you and our son"

" It's not easy Samuel...."

" I know....i know. Kailangan kong bumalik sa umpisa. Im willing to do everything,Kamila. Ikaw pa rin talaga"

Napaiwas ako ng tingin. Pinipigilan kong yakapin ito. Wala naman nagbago. Ulol parin ako sa lalaking to. Tumayo ako at lumayo ng konti sa kaniya.

"You should rest. Dito na ako matutulog or ikaw na dito?pero hindi ka kasya sa kama ni Basty"

" Im fine here. Kaya ko naman mag adjust" mahinahon na sabi nito.

I nod. " Okay. Andon lang ako sa kabilang room incase na hanapin ako ni Basty,good night"

Hindi ako nakatulog ng ayos nang gabing yon. Madaling araw na bago ako nakatulog. Medyo tinanghali na ako ng gising. I was expecting na gigisingin ako ni Basty dahil iyon naman ang ginagawa nito every morning.

Walang hilamos na umalis ako nang kama at lumabas para yakapin ang baby ko. Dahil hindi naman kalakihan ang bahay namin dito ay nasa sala palang ako rinig ko na ang munting boses nito galing kusina.

"Daddy you love mommy po?" natigil ako saglit at nagtago sa gilid. Gosh! Muntik ko pa malimutan na nandito nga pala si Samuel. At mukhang magkasundo na sila.

"Of coure"

"Ehhh,how about me?"

I heard him chuckle before answering "yes to the fullest. Ikaw,do you love me?" he ask. Saglit namuo ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa.

"Ahmmm yes po but i love mommy more" sagot nito.

Napangiti ako. Naglakad ako pabalik ulit sa kwarto at hinayaan silang mag- usap dalawa. It's their time to catch up. Saka wala pa akong himalos at ligo kung haharap naman ako sa kanilang dalawa.

Ginawa ko nalang muna ang morning ritual ko bago bumaba. Pupunta rin ako mamaya sa work at plano ko na iwan muna si Basty kay Samuel. Mukhang hindi naman tatanggi ang anak ko. He loves Samuel company and mukhang ayos na silang dalawa.

Naglakad muli ako sa kusina. Malawak na ngumiti saakin si Basty nang makita ako while Samuel is still busy....cooking.

"Beautiful mommy"

"Sus walang cake ngayon ha. Andami mong kinain kahapon. "

" It's okay mommy " he grinned. Himala ba na hindi siya nagtampo or tantrum.

" Y-you sure?"

" Yes, pancakes are delicious din po e" wika nito.

Halata ngang kumain siya nun. May isang plate na may tatlong pancakes and may strawberry syrup sa top nun.

"Sisimulan na talaga kita mag diet. It's not healthy for you,baby."

Inalis ko ang mga kalat nito sa bibig. Messy eater. Tumingin pa ito kay Samuel. Humihingi ito ng tulong sa ama niya. Pareho ko tuloy pinanlakihan ng mata.

Ayoko naman magkasakit pa siya. He's consuming too much sweet na. Wala silang nagawa. Ako pa rin ang masusunod. Kumain lang ako ng mga hinanda nilang almusal. They are serving me. Akala mo naman ay magbabago ang isip ko.

"Mommy"

"Hmm?" takang tanong ko.

"Are we going back to the Philippines? Daddy is here na po"

"Uh m-maybe? I will ask your lolo about this,okay?" i said gently. Honestly hindi ako sigurado. Ayokong iwan dito si Lolo. He's old and need niya ng kasama.

"Yeah there's no need to rush basty." sang-ayon ni Samuel.

"But i want to play like what yaya says. Masaya raw po doon?" pamimilit nito.

" I'll talk to your lolo. Don't worry baka mag open kami ng new branch sa Philippines para doon na tayo mag stay for good"

Our breakfast ended in harmonious way. Naging busy rin kami nang mga sumunod na araw. Nakausap ko na rin si loli about sa pagbalik namin sa Philippines and he said yes naman. Doon na daw kami matuloy sa province since mas maganda daw na doon na siya hanggang mamatay siya. There's a lot of memories kasi doon together with my mamita. Province is not bad at all. We can build new business there and mas matutukan pa namin ang sakahan.

Pareho kami ni Samuel na pagod. He's doing his business and im minding my own business too. Naayos ko na rin ang papeles namin at sinigurado ko na walang palya ang cafe ko rito pag alis namin. Sa sobrang busy namin at madalang nalang kami magka sumpong ni Samuel.

Maaga akong nakauwi ngayon kasi maaga rin nagsara ang cafe. Naabutan ko naman si Basty na nasa sala kalaro si lolo. Wala akong makitang presenya ni Samuel. Baka mamaya pa iyon uuwi.

"Hi baby" pagpukaw ko sa atensyon ni Basty. He greeted me back. Puno nang pawis ang mukha nito.

"Ang asim asim na ng baby ko na yan"

"Mauubos energy ko sa batang to" reklamo ni lolo.

" Ba't mo naman pinagod lolo mo? You know he's old na" sabi ko.

" Mommy bukas po flight natin?"

" Huh?"

" Lolo said that po. " Excited na sabi nito. Kahit clueless ay tumango nalang ako.  Kumawala ito sa pag pupunas ko.

"Daddy!" he yelled. Tumakbo pa ito papunta kay Samuel. Agad naman nitong binuhat ang anak.

"Bukas na ba ang schedule ng flight?" tanong ko.

Tumikhim ito bago sumagot " Yes. Napaaga lang ng konti"

Wala na akong nagawa pa. Nakagayak na rin ang maleta sa may sala. So nakaplano na talaga huh?