Κεφάλαιο 1

2.1K 89 59
                                    

Γκραντ

- Πού είσαι;

- Εδώ.

- Πού εδώ;

- Στο κρεβάτι μου.

- Πάλι καλά. Νόμιζα ότι έπρεπε να σε ψάξω πάλι στα πηδηχτάδικα.

- Τα ποιά;

- Ξέρεις εσύ...

- Όρεξη που την έχεις πρωινιάτικα ρε Κάρτερ. Άσε με να κοιμηθώ γαμώ.

- Όχι στη βάρδιά μου Γκραντ. Τσακίσου κι έλα στην εταιρεία.

- Γαμήσου.

- Το έκανες εσύ και για τους δυο μας. Ευχαριστώ δεν θα πάρω.

Ρε, τώρα αυτός γιατί μου την μπαίνει έτσι και μου σπάει τα νεύρα; Αυτό ήταν μαρτύριο. Να έπρεπε να ακούω τη μουρμούρα του. Σαν ηλικιωμένο ζευγάρι κάνουμε. Εγώ πάντα να θέλω να διασκεδάσω κι εκείνος να μου γκρινιάζει με το που με βρίσκει. Να μην απολαύσω δηλαδή κάτι, πρέπει να μου χαλάσει τη διάθεση.

Κι εγώ ο μαλάκας γιατί σήκωσα το κινητό μου;

- Αν με ζηλεύεις, δεν σ' εμποδίζω Κάρτερ. Να πας να γαμηθείς. Και τώρα άσε με να το κάνω εγώ μιας και...

- Τσακίσου κι έλα στην εταιρεία κι άσε τα γαμήσια μην έρθω εκεί και σε σηκώσω από...

Του το έκλεισα.

Αν υπάρχει κάτι που μου ανάβει τα λαμπάκια, είναι η μουρμούρα, το κήρυγμα. Μ' εκνευρίζει σε σημείο τρέλας.

Άκουσα και πάλι το κινητό μου. Ο Κάρτερ.

Να πάει να τα βγάλει πέρα μόνος του. Άντε από κει. Πολύ αέρα του έδωσα. Με παίρνει και μου χαλάει το πρωινό. Ούτε παντρεμένοι να ήμασταν. Και γιατί να τρέχω σαν τον μαλάκα στην εταιρεία, όταν είναι εκείνος εκεί και τα έχει όλα υπό έλεγχο; Γι' αυτό δεν είναι το δεξί χέρι του διευθυντή; Να κάνει εκείνος όλη τη δουλειά κι εγώ να τον πληρώνω. Μήπως μαζί με το μισθό να του στείλω και καμιά γκόμενα μπας και σταματήσει την γκρίνια του όποτε βγαίνω με γυναίκα; Καλή ιδέα. Αυτό θα κάνω. Αααχ! Μα ποιός είμαι επιτέλους! Για όλα βρίσκω λύση στη στιγμή. Ιδίως όταν πρόκειται για γυναίκα ο εγκέφαλος μου στροφάρει αμέσως. Έχω εντρυφήσει στο γυναικείο φύλο από μικρός.

Τεντώθηκα και γύρισα από την άλλη μεριά. Το χέρι μου προσγειώθηκε κάπου. Άνοιξα το ένα μάτι.

Ωχ. Τώρα ποιά είναι αυτή; Πώς την είπαμε;

Γυρίζει. Στάσου. Μπορεί να θυμηθώ φυσιογνωμία.

Shhh, my love! (Ολοκληρωμένη)Where stories live. Discover now