Κεφάλαιο 49

531 49 12
                                    

Γκραντ

Σήμερα είναι η μέρα της απόδρασης!

Το σχέδιο θα μπει σ' εφαρμογή από λεπτό σε λεπτό. Φάγαμε πρωινό κι όλοι βγήκαμε έξω στην αυλή.

Ξέρω ότι ο Νικ κι οι άλλοι με κάποιο τρόπο θα πάνε να χωθούν στο δωμάτιο με τ' άπλυτα. Αλλά πώς θα γίνει;

Δεν έχει σημασία. Πρέπει να εφαρμόσω το δικό μου σχέδιο.

Βγήκα έξω στην αυλή. Μέσα στο πλήθος ξεγλίστρησα και έφτασα χωρίς να με δει κανείς στο φρεάτιο.

Είχα μάθει πλέον απ' έξω τη διαδρομή και ήξερα πώς να στρίψω ώστε να φτάσω στον προορισμό μου.

Πράγματι σε χρόνο ρεκόρ έφτασα στο σημείο που ήθελα. Έφτασα στο δωμάτιο με τ' άπλυτα.

Είχε πολλούς κάδους με φόρμες και σεντόνια. Άνοιξα το φρεάτιο και αθόρυβα το μετακίνησα. Μπήκα μέσα στο δωμάτιο. Αθόρυβα έφτασα κοντά στην πόρτα και είδα από το τζάμι που είχε ψηλά. Ερχόταν ένας αστυνομικός. Τότε κοίταξα τους κάδους και άκουσα μια ψιθυριστή, πνιχτή φωνή να ακούγεται στην νεκρική σιωπή του δωματίου.

- Έφτασε η ώρα;

Δεν πρόλαβα να σκεφτώ. Άκουσα να ανοίγει η πόρτα και διάλεξα έναν απομονωμένο κάδο ευχόμενος να μην υπάρχει κανείς μέσα και μπήκα μέσα ρίχνοντας ένα σεντόνι από πάνω μου καλύπτοντάς με.

Άκουσα τον αστυνομικό που μάλλον μπήκε μέσα να λέει ψιθυριστά:

- Έφτασε η ώρα.

Κατάλαβα ότι ήταν μάλλον το συνθηματικό τους κι απλά έτυχε να βρεθώ εκείνη τη στιγμή στο δωμάτιο και να με περάσουν για τον αστυνομικό που θα τους βοηθούσε. Ευτυχώς πρόλαβα και κρύφτηκα ενώ μπήκε ο αστυνομικός μέσα κι είπε το συνθηματικό του, χωρίς να ξέρει ότι πριν λίγα δευτερόλεπτα οι άλλοι το ρώτησαν πρώτοι.

Φτηνά τη γλίτωσα.

Ένιωσα σε λίγο να με σηκώνουν και να με μετακινούν.

Έφτασε πράγματι η στιγμή!

Όταν μετά από αρκετά λεπτά ένιωσα ότι με μετακινούν, κατάλαβα ότι θα με τοποθετούσαν στο φορτηγό γιατί είχα ακούσει πόρτες να ανοίγουν.

Άραγε θα πιστέψει ο αστυνομικός το χαρτάκι που άφησα;

Ένιωσα ότι μάλλον μας άφησαν στο φορτηγό.

- Εγώ είμαι. Δε βγαίνετε αν δε σας πω εγώ.

Άκουσα έναν να λέει.

Shhh, my love! (Ολοκληρωμένη)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora