Κεφάλαιο 34

492 49 42
                                    

⚠️🔞⚠️

Μπρέντα

Κουνήσου!

Ρεν, κούνα τα πόδια σου!

Φύγε!

Τρέχα!

Γιατί; Γιατί δεν μπορώ να κάνω βήμα;

ΓΙΑΤΙ;

Η καρδιά μου χτυπά τόσο επώδυνα, τόσο εκκωφαντικά, που δεν ακούω τί λένε!

Τα χέρια μου, τα πόδια μου, ακόμα και το κεφάλι μου έχει μουδιάσει.

Ως γιατρός ξέρω ότι είναι το σοκ, η κρίση πανικού! Το οξυγόνο μου τελειώνει κι έτσι δεν μπορώ να σκεφτώ, να κουνηθώ...

Φοβάμαι ότι θα λιποθυμήσω πάλι κι αυτοί...όπως και εκείνη τη μέρα...

Δάκρυα έλουζαν το πρόσωπό μου όμως δεν μπορούσα να κλάψω.

Ένιωθα προδομένη, αβοήθητη, μακριά από τον Γκραντ!

Το κινητό μου!

Το κάθαρμα μου το πήρε πριν λίγο. Δεν μπορώ να σκεφτώ μια διέξοδο.

- Να σου συστήσω τους φίλους μου Μπρέντα, αν και...τους περισσότερους τους ξέρεις!

Είπε ο Σέξπηρ απλώνοντας το χέρι του στον ώμο μου, με μια άνεση σα να μη συμβαίνει τίποτα. Τί συμβαίνει εδώ; Μήπως δεν ξέρει ότι οι φίλοι του ήταν οι βιαστές μου; Μήπως ήθελε όντως να μου κάνει έκπληξη;

Θεέ μου θα τρελαθώ! Τόσα χρόνια, δίπλα μου, ήταν πάντα καλός, περιποιητικός, χαμογελαστός, εξυπηρετικός! Τον είχα σαν αδερφό μου! Του εμπιστεύτηκα τη ζωή μου, τα παιδικά μου χρόνια, την ερωτική απογοήτευση, ακόμα και το βιασμό μου. Ήταν το πρώτο άτομο στο οποίο μίλησα μετά την ψυχολόγο μου, για να ξαλαφρώσω κι αυτός...

Μήπως...μήπως δεν έκανε τη σύνδεση...μήπως δεν ξέρει...

Γύρισα να τον κοιτάξω έντρομη. Ήμουν σίγουρη ότι το γεμάτο δάκρυα πρόσωπό μου, γεμάτο φόβο, τον κοιτούσε παρακλητικά. Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να αντιληφθεί από την έκφρασή μου τί ένιωθα εκείνη τη στιγμή. Ίσως καταλάβαινε ότι κάτι μου συμβαίνει και καταλάβει...και με βοηθήσει.

Ο Σέξπηρ έπιασε το πρόσωπό μου κι άρχισε να σκουπίζει τα δάκρυά μου.

Ένιωσα προς στιγμή ανακούφιση. Ίσως ακόμα δεν κατάλαβε γιατί ήμουν έτσι.

- Σέξ...πηρ...

Είπα με τρεμουλιαστή φωνή.

Οι άλλοι άρχισαν να γελάνε.

Shhh, my love! (Ολοκληρωμένη)Onde histórias criam vida. Descubra agora