Shhh, my love! (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 25

Γκραντ

Δεν ξέρει...

Δεν ξέρει τί μεσολάβησε από τότε που έφυγε για πρώτη φορά από τη ζωή μου και τώρα, φεύγει για δεύτερη φορά!

Την πρώτη, απλώς εξαφανίστηκε χωρίς να προλάβω να μάθω αν είναι καλά, τί της συνέβη, να της ζητήσω συγνώμη...Έφυγε τόσο γρήγορα, τόσο ξαφνικά, που με άφησε παγωμένο, ανήμπορο να συμβιβαστώ με τη σκληρή πραγματικότητα.

Τώρα, πάλι έφυγε, τη στιγμή που την ξαναβρήκα!

Η πρώτη μου σκέψη ήταν να τρέξω από πίσω της, να πέσω στα γόνατα, να την παρακαλέσω...Μα ήξερα πως αυτή δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή. Το ένιωσα στην οργή της και το ξέσπασμά της! Ήξερα ότι θ' αντιδρούσε άσχημα. Δεν θα με άκουγε καν, ό,τι κι αν της έλεγα. Έπρεπε να την καταλάβω. Προσπάθησα να μπω στη θέση της. Μετά από όσα πέρασε αν ξανάβλεπε τον υπαίτιο της δυστυχίας της, εκείνον που την τράβηξε στην κόλαση, λογικό ήταν να θέλει να ξεσπάσει όλη την οργή της πάνω του.

Ακούμπησα την πλάτη μου στην εξώπορτα και γλίστρισα ώσπου κάθισα στο πάτωμα.

Πόσα χρόνια πέρασαν από τότε που την έχασα; Δεκαπέντε χρόνια.

Θυμάμαι ακόμα την αίσθηση της μοναξιάς και της εγκατάλειψης. Ένιωθα ότι ήμουν μισός κι αυτό γιατί το άλλο μου μισό είχε φύγει. Ποιός άνθρωπος που του έχουν ξεριζώσει την καρδιά θα μπορούσε να επιβιώσει;

Η απάντηση στην ερώτηση αυτή, θα ήμουν εγώ, ο Γκραντ Όουεν. Θα ήμουν το ζωντανό παράδειγμα.

Προσπάθησα να μάθω από τους δικούς μου αν ήξεραν πού πήγαινε η οικογένεια της Ρεν, σε ποιά πόλη τουλάχιστον.

Τίποτα. Όλα έγιναν εν ριπή οφθαλμού. Άραγε να τους μίλησε; Να τους είπε τί της συνέβη; Όχι. Αν τους είχε μιλήσει, σίγουρα θα ερχόταν στο σπίτι μου ο πατέρας της και θα με ξυλοκοπούσε. Αυτό άξιζα.

Η επόμενη μέρα ήταν εκείνη που με άλλαξε κι έγινα αυτός που είμαι σήμερα.

15 χρόνια πριν...

Ήμουν ξαπλωμένος και κοιτούσα το ταβάνι, χωρίς να ξέρω τί να κάνω με τη ζωή μου. Από τότε που έμαθα ότι η Ρεν έφυγε και δεν ήξερα πού πήγαινε και κανείς δεν είχε ιδέα για εκείνη, ένιωσα ότι έχασα τον κόσμο μου όλο. Ακόμα και το να πάρω ανάσα μου φαινόταν κατόρθωμα, λες και όταν έχασα τη Ρεν, έχασα και το οξυγόνο μου.

Πώς θα ήταν η επόμενη μέρα χωρίς να τη δω;

Η μεθεπόμενη;