Shhh, my love! (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 17

🔞

Μπρέντα

Τί στο διάολο είπε μόλις τώρα; Ήταν πάντα τόσο μαλάκας ή έγινε με τα χρόνια; Αρχίζω ν' αναρωτιέμαι.

- Ουάου! Τελικά έχεις ταλέντο στο να ανεβάζεις τη διάθεση σε χρόνο ρεκόρ, αλλά και να τη ρίχνεις!

Είπα και πήγα να σηκωθώ για να φύγω, αλλά ο Γκραντ έπιασε τα μπούτια μου και τα κράτησε σφιχτά, αναγκάζοντάς με να μείνω στη θέση μου.

Με κοιτούσε σοβαρά. Δεν έδειχνε μεταμέλεια που πέταξε μαλακία.

- Δεν ήθελα να ρίξω τη διάθεση Μπρέντα, αλλά βλέποντάς σε να τρέμεις σαν το ψάρι, δεν ήξερα τί άλλο να υποθέσω...Δεν ήθελα να κάνω του κεφαλιού μου και να πονέσεις...

Δεν πίστευα ότι άκουγα τον Γκραντ. Δηλαδή θέλει να με κάνει να πιστέψω ότι νοιάζεται αν πονέσω ή όχι;

Πόσο υποκριτής!

Από μέσα μου έβραζα και ήθελα να τον ξεμπροστιάσω! Ποιός είναι αυτός που παριστάνει τον συμπονετικό κι αυτόν που νοιάζεται για τα συναισθήματα της κοπέλας, αν πονέσει ή όχι;

Δεν είναι ακόμα η ώρα.

Όχι.

Έσφιξα τα δόντια μου και αφού πήρα μια ανάσα, αφήνοντας τα νεύρα μου να ηρεμήσουν, σκέφτηκα πως από τότε ίσως να άλλαξε. Ίσως με τον καιρό...να πήρε το μάθημά του. Ίσως κάποια με μεγαλύτερο τσαγανό από μένα όταν ήμουν άμαθη, να τον έβαλε στη θέση του και να διορθώθηκε.

Δεν ξέρω τί του συνέβη σ' αυτό το διάστημα, σε όλα αυτά τα χρόνια, μα τουλάχιστον τώρα, είχα την ευκαιρία να το μάθω! Είχα την ευκαιρία να δω τον ώριμο Γκραντ.

- Λοιπόν;

Περιμένει ακόμα να του απαντήσω.

- Είμαι τριάντα χρονών. Εσύ τί λες;

Είπα ειρωνικά.

Δεν φάνηκε να ενοχλείται, μάλλον ανακουφισμένος έδειξε. Δεν κράτησε όμως πολύ γιατί με κοίταξε σκεφτικός για λίγο.

Σίγουρα θα αναρωτιέται για το τρέμουλό μου. Δεν το έδωσε όμως περισσότερη έκταση, ούτε το σχολίασε. Τουλάχιστον ήταν διακριτικός.

- Ωραία. Τώρα χαλάρωσε.

Είπε μ' ένα στραβό χαμόγελο και άφησε ένα φιλί στο γόνατό μου καθώς το είχα λυγισμένο.

- Πού είχαμε μείνει; Μμμμ...

Έσκυψε από πάνω μου κι άφησε φιλιά στην επίπεδη κοιλιά μου. Ένιωθα ευγνώμων που γυμναζόμουν κι έτσι μπορούσα να έχω αυτοπεποίθηση.