Κεφάλαιο 27

570 50 21
                                    

Γκραντ

Λίγη ώρα πριν...

Το κινητό μου χτυπούσε. Ήταν ο ήχος που με ξύπνησε από τις σκέψεις μου. Ποιός να είναι τέτοια ώρα; Τί ώρα είναι; Αργά. Πολύ αργά.

Μόνο ένας θα μπορούσε να με πάρει τέτοια ώρα χωρίς να τον νοιάζει η ώρα.

Το σήκωσα.

- Κάρτερ;

- Τώρα να σε βρίσω ή όχι; Μάλλον δεν χρειάζεται καν να ρωτήσω. Είσαι μαλάκας; Ξεκινάς μια καμπάνια και τ' αφήνεις όλα πάνω μου;

Έτριψα το πρόσωπό μου προσπαθώντας να επανέλθω στην πραγματικότητα. Η δουλειά. Τα διαφημιστικά. Έχει δίκιο.

Αυτή τη στιγμή όμως το μυαλό μου ήταν κιμάς. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα.

- Κάρτερ, γίνεται να το αφήσουμε;

Ρώτησα κουρασμένα.

- Εμ...για μισό λεπτό να το σκεφτώ...ΟΧΙ! ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ, ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΕΣΥ. ΚΙ  ΑΥΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ; "ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Ο ΜΑΛΑΚΑΣ Ο ΚΑΡΤΕΡ!"

Έπεσα βαρύς στον καναπέ και ξάπλωσα πίσω, κλείνοντας τα μάτια.

- Κάρτερ δεν έχω διάθεση.

- Πάλι σε διακόψαμε κ.Όουεν απ' το κρεβάτι; Ποιά έχεις αυτή τη φορά; Τη γραμματέα σου;

- Κάρτερ, αν συνεχίζεις να μου προκαλείς πονοκέφαλο θα κλείσω. Σου λέω δεν έχω διάθεση και δεν έχει σχέση αυτό που λες. Έχει να κάνει με...τη Ρεν.

Είπα τελικά και η γραμμή παρέμεινε βουβή.

- Κάρτερ; Είσαι εκεί; Μ' ακούς;

- Ε...ναι...δεν...δεν ήξερα...Φτου γαμώτο. Ξέχασα τί μέρα είναι. Με συγχωρείς Γκραντ.

Είπε σαν βρεγμένη γάτα μασώντας τα λόγια του.

- Δεν πειράζει. Ακόμα κι εγώ παραλίγο να το ξεχάσω. Αν δε χτυπούσε η ειδοποίηση...δεν θα το θυμόμουν.

- Ε, τότε ξέχνα τη δουλειά. Θα το συζητήσουμε μεθαύριο...

Είπε ζητώντας με τον τρόπο του συγνώμη.

- Κάρτερ...είσαι φίλος μου εκτός από συνεργάτης. Σου έχω μιλήσει για το παρελθόν μου. Αυτή τη φορά δεν έχει να κάνει τόσο με την μέρα αυτή και την υπενθύμιση των γεγονότων, όσο με το ότι εμφανίστηκε η Ρεν.

- ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ;

- Ναι...

- Πώς στο καλό εμφανίστηκε; Με μαγική σκόνη;

Shhh, my love! (Ολοκληρωμένη)Where stories live. Discover now