Shhh, my love! (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 29

Μπρέντα

Τί ήταν αυτό που μόλις μου πέταξε; Έμεινα να τον κοιτάζω μ' ανοιχτό στόμα να πετάει λίγα χαρτονομίσματα στο τραπέζι και να φεύγει κι εγώ ν' αναρωτιέμαι ακόμα αν άκουσα καλά!

Είπε ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου από τότε που με είδε για πρώτη φορά; Το είπε τόσο βιαστικά κι έφυγε εκνευρισμένος που ήθελα επιβεβαίωση!

Έτρεξα από πίσω του και τον ακολούθησα μέχρι που έφτασε στο αμάξι του. Όταν άνοιξε την πόρτα του οδηγού, άνοιξα κι εγώ την πόρτα του συνοδηγού και μπήκα στο αυτοκίνητό του.

Γύρισε και με κοιτούσε μ' απορία.

- Ρεν;

- Δεν πάω πουθενά αν δεν ξεκαθαρίσουμε αυτό που μόλις μου πέταξες κι έφυγες! Δεν μπορείς να μου λες κάτι τέτοιο και να φεύγεις!

- Και τί να έκανα αφού ο Σέξπηρ σου μας πήρε τη σειρά;

Φώναξε.

- ...αν θυμάσαι καλά μιλούσαμε πριν χτυπήσει το καταραμένο κινητό. Ήμουν έτοιμος να σου μιλήσω και χώθηκε ανάμεσά μας σαν... σαν...

Γκραντ

Έπνιξα τη βρισιά μέσα μου για να μη χαλάσω το κλίμα.

Έκλεισα τα μάτια και έβαλα μπρος.

Η αμηχανία ήταν εμφανής! Σχεδόν τη γευόσουν μες στο αυτοκίνητο.

Γαμώτο! Μετά από τόσα χρόνια αιώνιας πάλης μέσα μου και δισταγμού στο να της μιλήσω για όσα νιώθω, βρήκα επιτέλους το θάρρος και τη δύναμη να το τραβήξω ως το τέλος, να της βγάλω την καρδιά μου στα πόδια της και να την κάνει ό,τι θέλει και να τί συμβαίνει. Είμαστε στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή!

Πάτησα με νεύρα το γκάζι για να φτάσουμε μια ώρα αρχύτερα στο σπίτι.

Τουλάχιστον μέχρι να φτάσουμε θα έχει χρόνο να σκεφτεί αυτό που πέταξα στην καφετέρια.

Κι αν...αν ακόμα δεν με εμπιστεύεται; Αν δεν μπορεί να με συγχωρέσει για ό,τι της έκανα; Τα σπλάχνα μου δέθηκαν κόμπος. Τουλάχιστον το έβγαλα από μέσα μου. Είπα αυτό που ένιωθα!

Κάποια στιγμή για να σπάσω την εκκωφαντική σιωπή, είπα:

- Νόμιζα ότι θα πήγαινες στον φίλο σου!

Είδα το κεφάλι της να γυρίζει και να με κοιτάει ενώ οδηγούσα.

- Τον Σέξπηρ.

Είπα αναμασώντας μια βρισιά που ελπίζω να μην την άκουσε η Ρεν.

- Δεν...δεν είναι ακριβώς φίλος μου.