Unicode
"ပဒေသာ" လက်ဖက်တိုက်ရှေ့ရှိ ဗာဒံပင်ပေါ်တွင် ရှဥ့်ကလေးများက ဗာဒံအသီးစိမ်းလေးများကို လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ရှေ့သွားလေးများဖြင့် တတောက်တောက် ကိုက်စားနေ၍ အခွံများအား ပါးစပ်မှထွေးထုတ်နေပုံက သူ့နေရာ သူ့အပိုင်ပုံပင်။ အနှစ်များကုန်သွားလျှင် အောက်သို့ ဒေါက်ခနဲ လက်မှလွတ်ချသည်။ ကျလာသော ဗာဒံသီးလေးများတွင် သူတို့၏ သွားရာလေးများက ကြီးစိုးနေသည်။
ဗာဒံရွက်က အရွက်ဖားပြီး ထူသောကြောင့် နေရောင်ခြည်ကို ကာကွယ်နိုင်သည်။ အရွက်စိမ်းများကလည်း မျက်စိကိုကြည်အေးစေသည်။ ဗာဒံပင် လေးပင်ရဲ့ အရိပ်က တိုက်ရှေ့သို့ ခေါင်မိုးသဖွယ် ကျနေသောကြောင့် အရိပ်ရသည်။လမ်းတစ်ဖက်ရဲ့ မမခိုင်တို့အိမ်ရှေ့ရှိ မန်ကျည်းပင်များက အုပ်မိုးနေသဖြင့် လက်ဖက်တိုက်ရှေ့ရောက်လျှင် လေအေးများတိုက်ကာ အမောပြေသည်။
"လက်ဖက် အညွှန့် အထုတ်ကြီး နှစ်ထုပ်၊ ခုနှစ်ထွေကြော်က တစ်ပိသာ ၊ စောင်းလျား
လက်ဖက်ချဥ် ငါးဘူး ရသေးလား"
ဆိုင်ရှေ့ဘက်မှ စျေးဝယ်လာသံကြားသောကြောင့် ဒေါ်လဲ့သူဇာ အိမ်ထဲမှထွက်ကာ တစ်ဆက်တည်း ပါးစပ်မှ
"ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ်ရှင့် လာပါပြီ"
အသံနှင့်အတူ လက်မှ ကြွပ်ကြွပ်အိတ်အကြီးထဲသို့ အစီစီထည့်ပေးလိုက်သည်။ ဆိုင်ရှိကောင်မလေးများက ပဲကြော်ဖိုသို့သွားခိုင်းသောကြောင့်ဆိုင်တွင်လဲ့သာ ကျန်ခဲ့သည်။
"တစ်သောင်း ပဲမလား အစ်မ"
"ဟုတ်ပါတယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်"
ငါးရာတန် အရွက်နှစ်ဆယ်ကို ရေရင်းပြောလိုက်သည်။ဝယ်နေကျဖောက်သည်ဖြစ်သောကြောင့် စျေးနှုန်းကိုသိသည်။ လက်ဖက်အညွှန့်နဲ့ ပဲကြော်ကို မမလေးရဲ့ မိဘတွေလက်ထက်ကတည်းက လုပ်လာပေမယ့် လက်ဖက်ချဥ်နဲ့ ခုနှစ်ထွေကြော်ကတော့ မမလေးကိုယ်တိုင်လုပ်ပြီး "ပဒေသာ"ဟုဆိုပြီး နာမည်တစ်လုံးရလာသည်။ ထိုသို့ နာမည်ရအောင်လုပ်ခဲ့တဲ့မမလေးက လဲ့ကိုပါ ညီမရင်းသဖွယ် သေချာသင်ပြပြီး တိုက်တစ်ခုလုံးကို စိတ်ချစွာ လက်ဝယ်အပ်ထားခဲ့သည်လေ။ မမလေးလိုမျိုး စိတ်ထားမွန်မြတ်ပြီး သဘောထားကြီးသူမျိုးထံမှာ နေခွင့်ရတဲ့ လဲ့ဟာ ကံကောင်းတာထက်ပိုပါတယ်။
