Küçüklüğünden beri mutlu bir ailede yer alan, hayatında büyük olaylar olmayan bir aile bir hikaye olucak belki beğenmezsiniz size kalmış nasıl bir kitap isterseniz nasıl bir kurgu isterseniz onun üzerine de yazabilirim yeterki siz beğenin..
Alışverişimi yapıp sahile indim kafa dinlemeye. Telefonda Instagramda dolaşırken telefon aniden elimden çekildi. Sağıma döndüğümde Berk olduğunu gördüm.
"Sen mal mısın ya?!" Tabi benimki de soru tabiki mal!
"Sana çekmişsem." Bir de mal mal sırıtması yok mu. Sinirrr...
"Hayırdır hangi rüzgar attı seni. Normalde gelmezdin sahile??" Dedi.
"Abim çıkıyordu benim de işim var diye onunla çıktım tabi şimdi gitmem lazım işim bitti çünkü..."
Korna sesiyle ikimiz de arkamızı dönünce Pamir abimi beklemiyordum. Sinirle bize doğru geliyordu. Hadi buyrun cenaze namazınaa... Ben abimin yanına gittiğimde sinirle Berke bakıyordu. Berke görüşürüz dedikten sonra abimle arabaya geçtik.
"Ne işin var senin onunla?!"
"Abi bir işim yok. Ne isim olabilir ya avmden çıktım sahilde oturayım dedim Berk geldi sohbet bile etmeden sen geldin zaten abartılacak bir şey yok"
"Abartılacak bir şey yok mu??! Beril o adam neden senin yanındaydı?!" Mala anlatır gibi anlatıyordu. Delirmeme ramak kaldı ya ramak...
"Abi birincisi o adam dediğin bizim ailemiz gibi benim çocukluk arkadaşım ikincisi ise bilmiyorum tesadüf!" Tam arabadan inecekken özür diledi.
"Efendim duyamadım"
"Özür dilerim. Berki sevmiyorum ne biliyim bak inan bana ailelerimiz olmasa yanından bile geçmem"
"Neden?"
"Ne neden??"
"Sevmiyorum dedin ya neden sevmiyorsun?"
"Bilmem sevmemek de değil aslında iyi çocuk ama bilmiyorum beril ben bilmiyorum işte neyse eve gidelim" Fazla üstelemek istemediğim için tamam dedim ve telefonu arabaya bağladım. Çalan şarkıya eşlik etmeye başladım.
Hayat bazen zor olsa da yine güzel Sen misin ilacım na na na Ben kalbinde bir kiracı Yerlesicem sımsıkı ben aşk başladı...
Abim durmadan gülüyordu. Eve gelince kendimi hemen duşa attım. Duşa girmeden önce telefonu elime alıp gezinmeye başladım bir tane fotoğraf atıp duşa girdim...
berilulass;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.600 Beğeni , Yorumlar sınırlandırılmıştır
berilulass: Saçları değiştirsem nasıl olur🤔
meerih8: Değiştir. Daha az çirkin olursun.
pamir_ulaas: Farketmez
berkciyizz: @meerih8katılıyorum...
meriç7: Aynı kişisin farketmez yani.
berilulass: Çok yardımcı oldunuz... . . .
Duştan çıktıktan sonra yemek yedik ve şuan ayakta uyuyorum resmen. Sözde misafir gelecekti. Zil çalınca evin küçüğü olduğum için tabi ben gittim. Kapıyı açınca gördüğüm şeyle aklıma gelen anıyı hatırladım...
Flashback...
Fakültenin bahçesine girdiğimde bir kalabalık gördüm. Pek umurunda değildi ama merak ettim. Kalabalığı aşmak mümkün olmayınca tam geri dönecektim ki kolumun üzerinde bir el hissettim. Tanımadığım bir çocuk benim yaşlarımda. Kolumu hızla çekip çocuğa döndüm. 'ne var' dercesine baktım. Kitapları bana uzatıp -daha doğrusu elime tutuşturup- 'Bunları sınıfa bırakır mısın?'dedi. Ukala... Bir şey dememe izin vermeden arkasını dönüp gitti. Ben de sınıfa gidip kitapları sınıftaki dolaba koydum. Gelince alsındı. Yani ben mi verecektim. Sınıfa gelmedi ben de çıkışta eve gittim.
Flashback son.
Yani derse gelmedi diye onu mu arayacaktım. Fakat aklıma gelen anıyla karşıma baktım bu çocuk o çocuktu. Kapıda dikildiğimi fark edince kapıdan çekilip hoşgeldiniz dedim ve hepsine terlik verdim. Onlar da salona gectiklerinde hala şoku atlatamamıştım ki abim bana seslenene kadar. Gelen Meriç abimdi.
"Beril iyi misin sen?" "İyiyim?" "Hadi salona o zaman" gidecekken kolunu tuttum bana 'ne oldu?' dercesine bakarken aklıma gelen soruyu dan diye sordum;
"Abi bunlar kim?"
Eveetttt bu bölüm de bitti. Nasıl gidiyor?? Fikirlerinizi bekliyorum.❤️🌸
