Way To Your Soul (Way Trilogy #2)

Kabanata 13 : Luhod

Kabanata 13

Luhod

---

Every damn time, I think of him, not because of this feeling but in  every what if that I think. Huwag lang siyang magpapakita sa kanila or else kung magpapakita man, sana ay buo ang desisyon niyang magpakilala. I can't afford na masaktan sila, di bali nang ako ang masaktan.

We return kung nasa'n sina Marko, Gept2x and the rest. Mukhang lasing na silang lahat at palagay ko, kailangan na naming umuwi para makapahinga na silang lahat but they didn't leave.

"Umuwi na tayo para makapahinga na kayo! Klarence!" tawag ko sa kanya dahil pati rin siya ayaw makinig.

"Mamaya na Alea! Ang ganda pa naman ng buwan!" Si Klarence, na kahit araw pa, buwan na ang nakikita.

Napailing na lang ako. Hindi ko sila mapipigilan. They were enjoying with each other's company.

Habang nagkikiwentuhan sila, biglang sumariwa sa akin ang mga ala-ala. Nung bata pa kami, nandito din kami noon, seriously talking to our dreams. I asked them what's their dream at sinabi nila isa isa kung ano ang mga pangarap nila sa buhay.

I'm happy na unti - unti nilang natutupad ang mga pangarap nila sa buhay. I'm happy that they made it. Matatalino naman silang lahat, mga sira nga lang! Pero ang ganda nilang kabonding. Kahit na wala akong masyadong mga babaeng  kaibigan rito, pinagpapala naman ako dahil sa kanila.

"Tara na nga! Umuwi na nga tayo!" Dahan dahan ko silang pinatayo, buti nga lang ay tumayo. At buti na rin dahil hindi nalasing si Gept2x. Kung nalasing, sino kayang maghahatid sa kanila? Di ko sila kayang buhatin lahat.

"Usog pa Marko, Si Klarence hindi na nakakaupo." I arrange them. Si Gept2x ang nagmamaneho ng motor, si Marko ang sumunod at si Klarence sa huli. Ako na sana sa huli para may bantay sa likuran kaso kaya na daw nila. I trust them naman, sa kayraming alak na ang tumatagos sa kanila, impossibleng hindi nila kaya.

Huli akong hinatid ni Gept2x. Napakapit ako sa damit niya.

"Nahatid mo ba sila ng maayos?"

"Of course, Alea! Anong tingin mo sa akin?"

"Buti nga lang! Nahatid mo." sabi ko. Namuo ang tahimik sa aming dalawa pagkatapos. We both know were thinking about our convo kanina. Ayaw kong magpakita kay Leandro sa kanila at lalong lalo na, na ayaw ko rin siyang makita.

"He wants to see you." Bigkas niya sa akin. I froze. Hindi ko alam kung anong aking gagawin sa mga oras na ito. He wants to see me? Para saan pa? I had already decided.

"He wants to pursue~"

"Ano?" Nabitin sa ere ang kanyang sinabi. I was shocked.

"He wants to pursue you again." Walang alinlangan niyang sabi. Lumingon siya sa akin pero agad ko namang pinagsabihan na tumingin sa harap baka mabangga pa kami.

"And what did you say?"  tanong ko. Kinakabahan.

"Ask you."

Ask me? Para saan pa?

"Gept, alam mo namang~"

"Alam ko, Alea."

Tahimik kami hanggang  sa pag uwi, hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman ngayon. He wants to pursue me? What for? Bibitaw na ako sa kanya tas siya ngayon ay hindi bibitaw?

"Good evening po tita, sorry ngayon lang kami nakauwi." Pagpaalam ni Gept2x kay mama.

"Ok lang Gept, at least masaya yung anak ko."