ALEDA

Peşimde ki yabancı

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Lütfen kitabın gidişatı ve sıralaması için unutmayın! Sizleri seviyorum ve keyifli okumalar diliyorum.

•

Alışveriş merkezinden çıkmadan önce kendim için dokunmatik bir telefon almıştım. hemen oracıkta İtalya'yı daha rahat gezebilmem için yalan söylerken, bir kaç tane uygulama sormuş ve telefonuma yükletmiştim.

Asıl amacım tabiki de gezmek değildi , Ancak bu şekilde annesini ve babasını kaybetmiş küçük bir kız çocuğundan farkım kalmıyordu.

Bir kaç dayanak beni iyi hissettirebilirdi , Özgürlük ve kendi kişisel mali durumumu yönetmek gibi...

çağırdığım uber dakikasın da gelirken , hızlıca şehir merkezin de ilk bulduğum güzel bir otelin ismini vermiştim.

Taksici yoğun trafik nedeniyle biraz gecikeceğimizi söylediğin de , kucağım da sıkıca tuttuğum çantam ve elimde ki tek mal varlığım olan telefonumdan abimin numarasını tuşladım.

Bir kaç çalış sonrasında karşı taraftan beklediğim tepkiyi almış ve yüzümü buruşturmuştum.

"İyiyim...hey tamam! Sakin ol iyiyim , şuan da senden ricam , sadece yalnız kalman abi! Lütfen çabuk olur musun.?"

Azad , cümlemi bitirmem ile duyduğum tok ayakkabı seslerinden merdivenleri indiğini anlamıştım. Kısa süre sonra bir kaç rüzgar hışırtısı ve sessizlik içerisinde yalnız kalmıştık.

"Aleda'm! Kimse , senin bir anda Mirza ile ortadan kaybolduğunu bilmiyor. Kimseyi endişeye sokmamak için Boran beni resmen tembihledi! Ne oluyor yavru kuşum , neredesin sen?"

Derin bir nefes almış ve sıkıca yumduğum gözlerimi aralamıştım. Şuan da bile Azad'ın sakinliğini koruyamadığı için derin derin iç çekişlerini duyabiliyordum.

Bu durumdayken nasıl söylerdim ben senin kardeşin değilim diye...

"Sakin ol abi! Senden tek bir isteğim var? Ezo'mu sağsalim , Boran ve Yıldız ile birlikte Mardin'e geri götür. Sonrasında ise lütfen sana attığım konuma gel! Bir şey sorma , sadece gel olur mu?!"

O sırada , taksicinin bana dönmesiyle geldiğimizi anlamıştım.

"Continua così."

(Üstü kalsın.)

Çabucak kol çantamdan çıkarttığım parayı taksiciye uzatırken , Azad tekrardan konuşmuştu.

"Merak etme sen onları.! Yarına kalmaz buraya dönmüş olurlar güzelim. Tamam dediğin gibi kimsenin haberi olmayacak ve yanına geleceğim. ama biliyorsun babam bu işin peşini bırakmaz.! Ayrıca ya Boran! onu nasıl susturmamızı bekliyorsun kendi abini tanımıyormuş gibi Aleda'm!"

Azad'ın her bir kelimesini pür dikkatle dinlerken , dönen kapıdan içeriye girmiş ve hızlıca resepsiyona adımlamıştım.

"Buona giornata signore, benvenuto!"

(Güzel günler efendim , hoşgeldiniz!)

Karşımda ki genç görevliye hızlıca bir oda ayarlamalarını söylerken , Azad tekrardan konuşmuştu.

"Sen neden oteldesin.! Kızım sen beni delirtecek misin? mirza nerede? Ah!  kahretsin , siz ayrıldınız değil mi? En başından beri anlamalıydım bunu.! Bana konum at Aleda'm ,  her neredeysen oraya geliyorum."

Azad'a sakin olması gerektiğini ve tekrardan kimseye çaktırmaması gerektiğini söylemiştim.

Ayrıca Berzan babamı da kendisi halletmeliydi.