ALEDA

Gümüşten Kalpler

Birkaç gün sonrasında konağın gürültüsü bir hayli artmıştı , herkes telaş içinde hazırlıklar ile ilgileniyordu.

Miran'ın sünnet düğünü için herkes heyecanlıydı , küçük afacan sonunda sünnet oluyordu.

Şanazi hala oğlundan bihaber bir biçimde tüm gün oturup Lilan ile konağın bir köşesinde harlı bir şekilde sohbetler ediyordu. Bu sabah kahvaltı Edilmiş , hizmetli ablalar tarafından etraf toplanmıştı.

ben ise bizimkiler ile şirkete gitmek adına hazırlanmıştım.

Birlikte arabaya geçerken , Gülben halamın elime tutuşturduğu sandviç ile ona gülümsedim. Bu telaşın içinde bir de , sabah fazla bir şey atıştırmadım diye bana Sandviç hazırlamıştı.

"Sağoll , kuzumm benim."

Derken , Gülben halam yanağımdan öperek içeriye geçmişti.

Eşyalarımı yan koltuğa koyarken , Azad ve Boran arka koltuğa geçmiş ellerinde ki birkaç evrak hakkında düzenleme yapıyorlardı , gittiğimiz gibi toplantıya girecektik.

Arabayı çalıştırırken yan aynalarıma bakaraktan , konağın otoparkından çıktım ve Kendimi ana yola doğru  attım.

Arada bir gözüm arkaya ilişiyordu Boran'ın dediğine göre bu akşam bir davet vardı ve gitmemiz gerekiyordu.

"Ne daveti?"

Demiş ve Arkaya yönelttiğim soru ile ön aynadan arada bir göz teması kuruyordum onlarla

"ya güzelim yok mu şu mılan aşiretinin diğer ortakları , bizede davetiye yollamışlar." Demişti.

Boran Azad'ın sözünü devam ettirmiş

"aslında bu tarz davetler için her zaman davetiye gelir  , Ağa'nın neden bilhassa bu daveti zorunlu tuttuğunu , anlamış değilem." Diye cümlesini sonlandırmıştı.

Abimin dediği ile kaşlarım havalanmış ve tekrar yola odaklanmıştım.

Sıradan bir davetti aslında ,  belki de gözdağı verilmek istenmişti.

"Eee beyler! Benim odamı hazırlattınız mı bari? Çok merak ediyorum."

Azad gülümseyerek dirseğini  ön koltuğuma dayamış ve bana bakmıştı ,

"Güzelim , ayıp edersin tam da  sana layık bir oda hazırlattık merak etme."

Derken , gülümsemiş ve gözümü yoldan ayırmadan tola devam etmiştim. yirmi dakika sonra şirkete geldiğimiz de , arabayı valeye vermiş Ve birlikte şirkete girmiştik , birkaç asistanın selamını alırken , Azad ve Boran şirket müdürünün çıkan bir sıkıntı konusundan bahsetmesiyle oradan ayrılmışlardı.

Elimde ki çantadan telefonumu çıkartırken asansörün 17. Katını tuşlamış ve Telefonumdan sekreterini aramış , odamın kaçıncı katta olduğunu öğrenmiştim.  Beyza ile  o karşılaşmamızdan sonra onu kendi asistanım olarak istetmiştim.

Beyza'nında bir kadının yanında çalışmasından rahatladığı çok belliydi , erkekler bazenleri gerçekten çekilmez oluyordu. 

Odamın siyah kapısı uzaktan gözükünce gülümsedim Beyzaya selam verirken orta bir türk kahvesi istetmiştim. Odamın kapısını açarken içeriye adımladım , gerçekten çok dikkatli bir şekilde dizayn edilmişti , hakikaten fazla tarzım olmasa bile fazlasıyla şıktı. masamın önünde ki siyah deri koltuklar , ahşap koyu büyük bir masa , bir kaç siyah ve düzensiz dizayn edilmiş rafları ile adeta ben burdayım diyordu.

ve masamki güller , güller mi?

Aslında oda tamamlanınca çiçek koyduklarını ilk kez görüyordum. Abimlerin küçük bir jestiydi sanırım.