14. Bölüm

30 5 0
                                    

korkuyodum

Jisung rüyasında ne gördüyse onu uykusunda yapan biri.Kabus görmüştü kesin ve rüyasında cam kırıklari vardı.

Annesi ve babasının ölüm anı.

Bir yandan uyurken ellerine yaptığı yaralara pansuman yaparken bir yandan  da akan gözyaşlarını siliyodum.

Bir yandan Minho da bana pansumanda yardım ediyordu.

Ayaklarımın alti sızlıyodu ama bu şuan önemli değildi, önemli olan benim kardeşimdi.

"Felix ne oldugunu anlatmicak misin artık"

Minhonun hafif kalın çıkan sesi ile hafif irkilip bakışlarımı ona yönelmiştim.

"Jisungun ailesi cam kırıkları ile öldürüldü,onun gözünün önünde"

"Işkence gibi bir şeydi jisung için,her kabus gördüğünde ne görüyosa uykusunda onu gerçeklestiriyodu"

Beni tüm dikkati ile dinleyen minhoya rahatlamasi için burukca sırıtmistim.

"Rüyasında ne gördü bilmiyorum ama, canını yaktığı belli"

Pansuman bittiğinde Jisungun üstünü örtüp minho ile beraber odadan çıkmıştık.

"Yatman lazım,çok geç oldu"

"Jisungu o halde gördükten sonra nasıl yatabilirim yongbok?"

"Biliyorum nasıl hissettiğini ama emin ol jisung böyle olduğunu görseydi daha fazla üzülürdü.Suan uyu ve yarın olabildiğince yanında ol"

Burukca gülümseyip kafasını sallamisti.

"Peki yongbok, teşekkür ederim.Iyi geceler"

"Iyi geceler min min"

Minho gittikten hemen sonra bende odama geçmiştim.Bu gece bu kadar olay yeterdi cidden.

Odaya girdiğimde hyunjin benim yatağımda oturuyodu.Ne ara uyanmıştı? Ayılmişmiydi?.

"Hyunjin?"

Kafasını ağir ağır bana çevirip baygın gözlerle bakmıştı.O kadar garip bakiyodu ki gözlerinin içinden hangi duygular geçiyo anlayamıyodum.

"Efendim Felix"

O baygın ve kalın sesi ile ismimi söylediğinde içim nedense çok garip olmuştu.

"Ben yerde yatarım Felix,sen yatağına geç"

Ayağa kalkmak için bir hamle yaptığında onun omuzlarından tutup oturduğu yere tekrar oturtmuştum.

"Hayır.."

Anlamamıs gözlerle bana bakarken konuşmaya devam ettim.

"Yeni yatak ayarlayana kadar birlikte yatabiliriz bence"

Hafif sırıtarak söyledigim şeyle o da gülümsemisti.

"Çöplük daha rahat olabilir Felix"

Dediği şey ile boğazıma bir yumru oturmuştu,o sıra bu kadar derin konuştuğumun farkında değildim.

"Ben.. özür dilerim gercekten"

"Sorun değil Felix"

Konuştuktan sonra yatağın en ucuna kayıp bir eli ile yanını pat patlamıştı.

"Çok yer kaplamam zaten, rahatça uyursun"

Hayatımda ilk defa hyunjini bu kadar masum ve savunmasız görüyodum,acaba ayık miydi yoksa hala sarhos muydu?

"Hyunjin yapma böyle"

Dememe kalmadan arkasını dönmüştu.Uyumadigini biliyodum o yüzden ilk defa sonrasini veya öncesini düşünmeden bir hareket yapmaya karar verdim.

Karşımdaki büyük bedeni kendime çekerek bana dönmesini sağlamıştım.

O bana şaşkın gozler ile bakarken ben ise onun gibi baygın gözler ile bakiyodum.

"Hey Felix!Ne yapıyosun?"

Hafif sesini yükselterek konuşması beni güldürmüştü.Gulmeme karşı afallayan yüzü çok tatlı görünüyodu.

"Hadi uyu saat geç oldu.Yarin bu yatak işinin icabına bakarız"

•••

"Felix!"

Sabahın ışıkları ile ismimin sayamadigim kadar tekrarlanmasi sinirimi bozmustu.

"Felix hemen kalk!"

Gözlerimi yavaş yavas araladigimda hyunjinin gözlerinin dolduğunu ve endişeli gözlerle bana baktığını görmüştüm.

Yerimden doğrulmaya çalışmıştım ama beni eli ile yatağa itmisti.

"Hey! Kalkamazsin ayağının hali ne böyle?!"

Tabi ya!Dün ayağımı unutmuştum ve şuan yatağın bir kısmı benim kanımla doluydu.

"Tamam sakin ol anlatıcam herşeyi" diyerek gözlerimi iyice açmaya çalışmıştım.

"Ne demek sakin ol ya,ayağının haline bak.Ne yaptın dün gece sen?".Bana hem sorgulayan hem kızgın -oldugunu düşünen- hemde endişeli gözlerle bakiyodu.

Olayları anlattıktan sonra bır dusa girip ayaklarıma pansuman yapmasına izin vermiştim.

Ona çok güvenmek istiyodum ama yapamıyodum.

Korkuyodum.

__________________________

Tatliniz nasıl geçiyo? Umarım beğenmişsinizdir benim pek içime sinmedi ama neyse.Yorum yapmayı ve oy kullanmayi unutmayın.

Electric GuitarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin