Kockat e zemres

#2

📍Bllok,Tirane

Ja ku isha aty ku do niste jeta ime e re. Mezi prisja te shijoja cdo moment ketu. Kishim ngjitur pjesem me te madhe te kutive lart ne shtepine time te re dhe vetem nje rruge kishte ngelur per te bere.

Ndjeja veshtrimet e dikujt nga ana tjeter e rruges pertej xhamit t lokalit perball, qe me ndiqnin ne cdo hap qe beja si nje maniak. Zot runa thash pa ardh mir do zihem me nanji. Isha duke ncjerr nga makina kutit e fundit per ti ngjitur.

-IDJOTT ik zhduku - fola un nga trotuari duke ulur kutit qe mbaja ne duar dhe po mos te ishte per kusheriren time do shkoja tja perplasja kryt mas xhamit.

-Milanaa, boll se le nam pa ardh mir akoma - fliste Artea kusherira ime, nje brune me tipare te mrehta sikurse un, duke me kapur nga krahu - Na falni -iu drejtua atij cunit, gje qe coj nje buzeqeshje tek ai dhe acarim total nervash tek un dhe vazhdoj:
- Nese do ta nisesh me kemben e mbare kurseu duke u kapur me cdo njeri te mundshem dhe vazhdo me kutit se nuk do ngjiten vet deri ne kat t6.

-Uffff mor zot uffff, sikur ke lindur te kisha lacit sa e brisht je, thjesht do i jepja nji msim atij mendje madhit se smund tket cdo femer qe do. Esht msu me kto te perdalat e Tiranes po skgj te sistemohem njiher lart se ktej verdall do ta gjej prap... - perfundova un e nga ana tjeter Artea thjesht rrotulloi syte pasi eshte mesuar me mua. 

-Oj goc, e di un qe je dibrane e tvlon gjaku po sje n Peshkopi ktu qe ben ca tduash. Duhet t tregosh kujdes dhe thjesht injoro sidomos kur zgjedh te jetosh midis Bllokut.

-Tea tlutem brenda mundsive me moral me von se jam lodh pak rruga, pak idjotet mos fillo dhe ti. Do jem shum mir dhe ty tkam afer tani cdo gje do shkoj vaj fare, do ta shohesh. Pastaj kur kam mundsit pse te mos jetoj mes Bllokut, plus qe universitetin e kam dy rrugica me posht ca dua me nga jeta un.

-Prit pak, prit mos the gje universitetin? Je pranuar?? O zot milanaa ky lajm duhet festuar... hajde hajde zemra ime do behet prokurore nje dit

-Leviz te cojm lart e kto kutit dhe behemi gati dalim n dark. Nata ime pare si banuese zyrtare ne Tirane.

Apartamenti im i ri ishte jo shume i madh por mjaftueshem per mua, kishte stil modern dhe klasik ne te njejten kohe dhe pjesa ime e preferuar ishte ballkoni i madh ku kishe fushpamje neper gjithe Bllokun e ca lagje te tjera te Tiranes. Mezi prisja jeten time te re...

Pasi sitemuam dhe cdo gje shkoi ne vendin e vet, nisem te beheshim gati dhe sipas Teas do shkonim te Sense ose te Lost. Nuk kisha problem lokalin vec te dilnim, skishin nevoj as per makine pasi ishim afer cdo gje perfekte. Pasi kaluam nja dy ore te mira para pasqyres mendoj se ishim gati. Make up karakteristik qe vendosim gjithmone jo shume i renduar qe na theksonte syte tane magjepses me te cilet merrnim cdo gje qe deshironim. Leshuam floket tane te gjate e i kthyem wave duke na pershkruar trupin. Veshem fustane te shkurtra jo te tepruara me motive qe na shkonin shume dhe takat e larta qe na shkonin me shatin tone te gjate dhe na tregonin kembet e gjata dhe elegante.

Kur po dilnim ndjenim veshtrimet e te gjithve dhe vemendja tyre na pelqente. Artea kishte vite qe jetonte ne Tirane por vinte shpesh n Peshkopi tna takonte dhe kontaktet me mua i ruante gjithnje. Mund te them se ishte e njohur ne kete zone pasi dilte shpesh dhe tani me mua ne krah jemi padiskutim disa nga vajzat me te deshiruara te Tiranes.

Milana;

Artea;

U ulem tek Sense dhe porositem sushi shoqeruar me vere te bardhe. Disa djem nuk na i hoqen syte gjithe naten e disa te tjere u afruan te flisnin por asnjeri nuk na beri pershtypje. Gjithsesi persa i perket jetes tone dashurore skemi patur ndonje eksperienc apo lidhje ne cmenduri. Une personalisht ne Diber periudhen e gjimnazit shoqerohesha me nje djale e gjithe qyteti me njihte si te tijen por lidhja u kthye ne toksike nga dashuria teperet e te dyve dhe maroj pa nisur mire akoma. Ne Tirane kisha ardhur me fryme te re. Pasi ndonjehere kalon tere kohen duke shpresuar qe
heret a vone dashuria te shnderrohet ne diçka tjeter, dicka me te mire dhe para se ta kuptosh, je kthyer serish ne piken fillestare te rruges ke humbur edhe zemren.

Jeta jone ishte mjaft aktive. Dilnim shpesh dhe une derisa u zhvendosa ne Tirane, vija shpesh kaloja fundjavat tek Tea. Kur u largova nga Dibra lash cdo gje atje dhe nuk e kthej me koken pas. I vetmi person qe doja atje ishte zoti Kola, e kisha shume perzemer ate piktor e kaloja kohe me te por qe kur nderroj jete asgje sme pelqente dhe pasi mbarova e gjimnazin erdhi koha te beja nje ndryshim. Dhe ja ku ndodhem ne Tirane.